Vijf keer is scheepsrecht: Het kweken van Scleromystax barbatus

Eén van mijn favoriete groepen van vissoorten is de groep van de dwerg pantsermeervallen. Hieronder vallen: Corydoras, Aspidoras, Brochis en Scleromystax soorten. In mijn aquaria is er altijd wel één te vinden. Ik probeer, echter, zelden om met ze te kweken. Normaal gesproken vind ik het namelijk genoeg om ze gewoon rond te zien zwemmen. Desondanks heb ik het toch geprobeerd. Deze poging is te lezen in dit artikel.

5 jaar geleden waren ze voor het eerst bij mij in de buurt verkrijgbaar. Aangezien ik ze nog nooit eerder had gehad, heb ik ze gekocht. Deze mooie vissen heb ik in een ingedraaid aquarium gedaan. Ondanks dat er geen tekenen van ziekten waren, gingen ze toch dood. Ik verweet dit daarom aan de import van deze dieren. Hierdoor zouden ze zo erg zijn verzwakt dat ze uiteindelijk zijn doodgegaan.

Later, na meer onderzoek, kwam ik echter tot andere conclusies. Deze soort komt namelijk voor in twee gebieden. Het ene gebied was aan de kust, vlak bij de Rio de Janeiro. Hier is het relatief koud en kan het tijdens de winter soms zelfs licht vriezen. De andere vindplaats ligt meer naar het binnenland. Hier konden dan ook meer tropische temperaturen worden verwacht. Uit deze informatie concludeerde ik dat mijn eerste groep bij de kust vandaan kwam. De vissen zijn dus dood gegaan doordat de temperatuur in het aquarium te hoog was. Bij de volgende groep die ik kocht had ik de temperatuur ook lager gezet. Bij 24 graden Celsius deden ze het een stuk beter en bleven ze wel leven. Helaas ging uiteindelijk de thermostaat stuk waardoor de temperatuur opliep tot 32 graden. Ook deze groep overleefde deze hoge temperaturen niet.

Op dat moment had ik besloten om geen Scleromystax barbatus meer te kopen. Dit heb ik volgehouden tot ik twee jaar geleden een aantal wildvang vissen kon kopen. Deze vissen heb ik in een aquarium gedaan van 40 liter dat werd gefilterd met een sponsfilter. Deze keer had ik echter wel de verwarming eruit gedaan. Hierdoor werd het water in de zomer niet warmer dan 24 graden. In de winter koelde het water af naar 21 graden Celsius waardoor het niet te koud werd. Aangezien dit water vrij hard was heb ik tijdens waterverversingen het aquarium weer bijgevuld met wacht water. Dit water had ongeveer 80 ppm opgeloste stoffen.

Eerste keer eieren van de Scleromystax barbatus

Na ongeveer 1 jaar kwam ik erachter dat de vissen voor het eerst eitjes hadden gelegd. Dit waren er meteen al 35. Normaal gesproken had ik de ouderdieren uitgevangen zodat ze de eitjes niet konden opeten. Hier had ik op dat moment helaas geen ruimte voor. Daarom heb ik maar voorzichtig de eitjes van het glas gehaald om ze in een kleine aparte bak te leggen. Dit was een lastig klusje doordat de eitjes erg plakkerig waren. Hierdoor bleven ze aan mijn vingers kleven en was het moeilijk om ze in hun eigen bakje te leggen. Ondertussen hadden de ouderdieren alweer eitjes gelegd. Deze liet ik in het aquarium zitten waar ze uiteindelijk werden opgegeten. Na 3 dagen kwamen de eitjes uit. Na 4 dagen werden de jongen uitgevangen en overgebracht naar een aquarium van 40 liter. Ook dit aquarium werd gefilterd met een sponsfilter. Helaas overleefde de jongen dit niet.

Gelukkig legden de ouderdieren al snel weer nieuwe eitjes. Deze keer waren het er 50. De eitjes legde ik deze keer in een iets grotere bak waarbij ik voor extra zuurstoftoevoer zorgde. De eitjes kwamen ook deze keer weer allemaal uit. Nadat de eitjes waren uitgekomen, ververste ik het water elke dag. Hierbij verving ik 50% van het water met water van het aquarium met de ouderdieren. Na 2 weken werden de jongen verplaatst naar een grotere bak. Hierdoor waren ze al een stuk groter dan de vorige keer. Het aquarium waarin ze werden gestopt was 40 lier en had 50% water van de bak met ouderdieren. De rest van het water werd bijgevuld met nieuw water. Deze methode leverde iets meer succes op. De helft van de jongen overleefde dit lang genoeg om een redelijke lengte te bereiken. Echter nadat ook deze jongen 1,5 cm waren begonnen ze één voor één dood te gaan. Uiteindelijk hield ik van de 50 jongen maar 4 over.

Eindelijk gelukt – jonge Scleromystax barbatus

Ik hoopte dat ze snel weer eitjes zouden leggen voor nog een poging. Dit gebeurde dan ook weer snel. Echter aten de ouderdieren de eitjes meteen op. Een tijdje later vond ik tijdens het voeren weer nieuwe eitjes. Deze keer waren het er maar 30. Hiermee wou ik het nog één keer proberen. Na ze in een apart bakje te hebben gelegd, kwamen 20 eitjes uit. Deze bleven in dit bakje zitten voor ongeveer een week. Hierna vulde ik een aquarium van 7.5 liter met water uit de bak van de ouderdieren. Na een tip van Kevin Korotev, zorgde ik dat de sponsfilter iets sterker ging stromen en voegde ik een extra bruissteentje toe. Hierdoor kwam er meer stroming en zuurstof in het water. Daarnaast legde ik een klein beetje javamos in het aquarium. Weer een week later waren er nog 13 over en groeide de vissen goed. Weer een week later verloor ik er helaas 4. Om te voorkomen dat de rest ook dood zou gaan had ik snel een extra keer het water verwisseld. Dit heeft blijkbaar geholpen want uiteindelijk hebben 9 Scleromystax barbatus het overleeft.

Eerste publicatie: 2003 – Splash, Milwaukee Aquarium Society – 2003
Bron: Aquarticles (niet meer beschikbaar)
Vertaling: Rick
Copyright foto’s: Peter Maguire