Cyprichromis

Het geslacht Cyprichromis werd voor het eerst beschreven door Scheuermann in 1977. De naam is een combinatie van “Cypri” (verwijzend naar de gelijkenis met killivissen uit de familie Cyprinodontidae) en “chromis”. “chromis” is een naam die teruggaat tot Aristoteles, mogelijk afgeleid van chroemo (hinniken), verwijzend naar een trommelvis (Sciaenidae) en zijn vermogen om geluid te maken. Later werd de betekenis uitgebreid tot cichliden, juffertjes, dwergzeebaarzen en lipvissen (alle baarsachtige vissen waarvan ooit werd gedacht dat ze verwant waren), vaak gebruikt in de namen van Afrikaanse cichliden geslachten na Chromis (nu Oreochromis) mossambicus. De naam beschrijft dus een cichlide met een lichaamsvorm die lijkt op die van een killivis.

Het aantal erkende soorten binnen het geslacht Cyprichromis is onderwerp van discussie en verschilt per bron. Er zijn minstens vijf beschreven soorten, maar er zijn ook verschillende geografische varianten en mogelijk onbeschreven soorten. De exacte taxonomische status van sommige populaties is nog niet volledig opgehelderd.

De grootste soort is waarschijnlijk Cyprichromis leptosoma, met een maximale lengte tot ongeveer 15 cm (sommige “jumbo”-varianten kunnen zelfs nog groter worden). De kleinste soort is vermoedelijk Cyprichromis microlepidotus, met een maximale lengte rond de 11 cm.

Cyprichromis onderscheidt zich van andere cichlidegeslachten door een aantal kenmerken: hun langwerpige, gestroomlijnde lichaam (vergelijkbaar met haringen of sardientjes, vandaar de naam “Haringcichliden”), hun levenswijze in grote scholen in de open waterkolom van het Tanganyikameer, hun gespecialiseerde bek voor het opzuigen van plankton, en hun unieke voortplantingsgedrag (openwater paring en maternale mondbroedzorg).

De volgende soortnamen worden algemeen erkend binnen het geslacht Cyprichromis, hoewel de exacte status van sommige (met name de onbeschreven varianten) nog steeds wordt onderzocht: