Zeebarbelen

Zeebarbelen (Mullidae) vormen een familie van baarsachtige vissen.
Ze leven in tropische zeeën, zelden in brak water en worden vaak aangetroffen bij riffen in de Atlantische, Indische en Grote Oceaan.

Veel soorten uit de familie zijn opvallend gekleurd, hoewel ze niet populair zijn om te houden in aquaria. Wel worden ze in veel landen gevangen voor de consumptie, zoals de mul (‘koning van de poon’). De grootste soort, de Parupeneus barberinus kan tot 55 centimeter lang worden, maar de meeste soorten worden gewoonlijk half zo lang. Ze hebben langgerekte lijven met gevorkte staartvinnen en ver van elkaar staande borstvinnen.

Omdat ze voortdurend op de bodem aan het zoeken zijn naar iets eetbaars zijn ze niet geliefd voor aquaria, ze eten namelijk alles wat enigszins eetbaar is. Overdag vormen de vissen grote, inactieve (niet etende) scholen. De scholen bestaan soms uit één soort, maar soms ook uit meerdere soorten vissen. De Mulloiduchtys vanicolensis uit de Rode Zee en Hawaï wordt vaak aangetroffen tussen vissen van de soort Lutjanus kasmira. Wanneer dit het geval is, zal de eerstgenoemde zijn kleurenpatroon aanpassen aan die van de snapper.

’s Nachts gaan scholen uiteen en begeven ze zich naar de bodem om te eten, maar niet dieper dan ongeveer 110 meter. Sommige soorten (bijvoorbeeld de Upeneus tragula) staan erom bekend een klein stuk van rivieren op te zwemmen op zoek naar voedsel. Alle vissen uit deze familie kunnen hun kleuren aanpassen aan de omstandigheden. Parupeneus cyclostomus verandert bijvoorbeeld van citroengeel naar een bleke crèmekleur wanneer hij eet. Ze produceren veel drijvende eieren die deel gaan uitmaken van het plankton.

FishBase beschrijft 67 soorten in zes geslachten:

Geslacht Mulloidichthys

  • Mulloidichthys dentatus (Gill, 1862).
  • Mulloidichthys flavolineatus (Lacépède, 1801).
  • Mulloidichthys martinicus (Cuvier, 1829).
  • Mulloidichthys mimicus (Randall & Guézé, 1980).
  • Mulloidichthys pfluegeri (Steindachner, 1900).
  • Mulloidichthys vanicolensis (Valenciennes, 1831).

Geslacht Mullus

  • Mullus argentinae (Hubbs & Marini, 1933).
  • Mullus auratus (Jordan & Gilbert, 1882).
  • Mullus barbatus barbatus (Linnaeus, 1758).
  • Mullus barbatus ponticus (Essipov, 1927).
  • Mullus surmuletus – (gewone) mul, ‘koning van de haring’, (Linnaeus, 1758).

Geslacht Parupeneus

  • Parupeneus barberinoides (Bleeker, 1852).
  • Parupeneus barberinus (Lacépède, 1801).
  • Parupeneus biaculeatus (Richardson, 1846).
  • Parupeneus chrysonemus (Jordan & Evermann, 1903).
  • Parupeneus chrysopleuron (Temminck & Schlegel, 1843).
  • Parupeneus ciliatus (Lacépède, 1802).
  • Parupeneus crassilabris (Valenciennes, 1831).
  • Parupeneus cyclostomus (Lacépède, 1801).
  • Parupeneus forsskali (Fourmanoir & Guézé, 1976).
  • Parupeneus heptacanthus (Lacépède, 1802).
  • Parupeneus indicus (Shaw, 1803).
  • Parupeneus insularis (Randall & Myers, 2002).
  • Parupeneus jansenii (Bleeker, 1856).
  • Parupeneus louise (Randall, 2004).
  • Parupeneus macronemus (Lacépède, 1801).
  • Parupeneus margaritatus (Randall & Guézé, 1984).
  • Parupeneus moffitti (Randall & Myers, 1993).
  • Parupeneus multifasciatus (Quoy & Gaimard, 1824).
  • Parupeneus orientalis (Fowler, 1933).
  • Parupeneus pleurostigma (Bennett, 1831).
  • Parupeneus porphyreus (Jenkins, 1903).
  • Parupeneus posteli (Fourmanoir & Guézé, 1967).
  • Parupeneus procerigena (Kim & Amaoka, 2001).
  • Parupeneus rubescens (Lacépède, 1801).
  • Parupeneus signatus (Günther, 1867).
  • Parupeneus spilurus (Bleeker, 1854).
  • Parupeneus trifasciatus (Lacépède, 1801).

Geslacht Pseudupeneus

  • Pseudupeneus grandisquamis (Gill, 1863).
  • Pseudupeneus maculatus (Bloch, 1793).
  • Pseudupeneus prayensis (Cuvier, 1829).

Geslacht Upeneichthys

  • Upeneichthys lineatus (Bloch & Schneider, 1801).
  • Upeneichthys stotti (Platell, Potter & Clarke, 1998).
  • Upeneichthys vlamingii (Cuvier, 1829).

Geslacht Upeneus

  • Upeneus arge (Jordan & Evermann, 1903).
  • Upeneus asymmetricus (Lachner, 1954).
  • Upeneus australiae (Kim & Nakaya, 2002).
  • Upeneus crosnieri (Fourmanoir & Guézé, 1967).
  • Upeneus davidaromi (Golani, 2001).
  • Upeneus doriae (Günther, 1869).
  • Upeneus filifer (Ogilby, 1910).
  • Upeneus francisi (Randall & Guézé, 1992).
  • Upeneus guttatus (Day, 1868).
  • Upeneus japonicus (Houttuyn, 1782).
  • Upeneus luzonius (Jordan & Seale, 1907).
  • Upeneus mascareinsis (Fourmanoir & Guézé, 1967).
  • Upeneus moluccensis (Bleeker, 1855).
  • Upeneus mouthami (Randall & Kulbicki, 2006).[2]
  • Upeneus parvus (Poey, 1852).
  • Upeneus pori (Ben-Tuvia & Golani, 1989).
  • Upeneus quadrilineatus (Cheng & Wang, 1963).
  • Upeneus subvittatus (Temminck & Schlegel, 1843).
  • Upeneus sulphureus (Cuvier, 1829).
  • Upeneus sundaicus (Bleeker, 1855).
  • Upeneus taeniopterus (Cuvier, 1829).
  • Upeneus tragula (Richardson, 1846).
  • Upeneus vittatus (Forsskål, 1775).
  • Upeneus xanthogrammus (Gilbert, 1892).

Creative Commons-Licentie
Zeebarbelen van Wikipedia is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding 3.0 Unported licentie.
Gebaseerd op een werk op https://nl.wikipedia.org/wiki/Zeebarbelen.

Pseudupeneus maculatus
Geen producten gevonden die aan je zoekcriteria voldoen.