Stichodactylidae

Stichodactylidae

De familie Stichodactylidae is een fascinerende groep binnen de mariene biologie, voornamelijk bekend vanwege hun symbiotische relatie met clownvissen. Deze familie behoort tot de orde Actiniaria, beter bekend als zeeanemonen. Hoewel ze vaak worden geassocieerd met vissen, zijn ze zelf geen vissen, maar behoren ze tot de phylum Cnidaria.

Ontdekking en Naamgeving

De familie Stichodactylidae werd voor het eerst beschreven door de Duitse zoöloog Carl Ludwig Koch in het jaar 1842. De wetenschappelijke naam “Stichodactylidae” is afgeleid van het Griekse “sticho” wat “rij” betekent, en “dactylos” wat “vinger” betekent, verwijzend naar de gerangschikte tentakels die deze anemonen kenmerken.

Taxonomie en Systematiek

De familie Stichodactylidae bestaat uit twee geldige geslachten: *Stichodactyla* en *Heteractis*. Er zijn geen onderfamilies of lineages binnen deze familie. Deze geslachten zijn nauw verwant en delen veel ecologische en morfologische kenmerken, maar verschillen in hun specifieke habitatvoorkeuren en symbiotische relaties.

Ecologie en Gedrag

Stichodactylidae zijn voornamelijk te vinden in tropische en subtropische wateren van de Indo-Pacifische regio. Ze leven vaak in koraalriffen, waar ze zich hechten aan harde substraten. Deze anemonen zijn beroemd om hun symbiotische relatie met Anemoonvissen (Amphiprioninae), die bescherming bieden tegen roofdieren in ruil voor voedselresten en schoonmaakdiensten.

De anemonen hebben gespecialiseerde cellen, nematocysten genaamd, die toxines afgeven om prooien te vangen en zich te verdedigen tegen bedreigingen. Clownvissen zijn immuun voor deze toxines, wat hen in staat stelt om veilig tussen de tentakels van de anemoon te leven.

Evolutie

De evolutie van de Stichodactylidae is nauw verbonden met de ontwikkeling van symbiotische relaties in mariene ecosystemen. Hun vermogen om een wederzijds voordelige relatie met Anemoonvissen te onderhouden, heeft hen een unieke niche in koraalriffen gegeven. Deze symbiose is een voorbeeld van co-evolutie, waarbij beide soorten zich hebben aangepast aan elkaars aanwezigheid.

Genera binnen de Familie Stichodactylidae

De familie Stichodactylidae omvat de volgende geslachten:

– *Stichodactyla*
– *Heteractis*

Grootte en Soorten

De grootste soort binnen de familie Stichodactylidae is de Stichodactyla gigantea, die een diameter kan bereiken van wel 80 centimeter. De kleinste soort is de Heteractis aurora, die meestal een diameter van ongeveer 20 centimeter heeft.

Bijzonderheden

Een bijzonder kenmerk van de Stichodactylidae is hun vermogen om zich te verplaatsen, hoewel ze meestal sessiel zijn. Ze kunnen zich losmaken van hun substraat en zich verplaatsen naar een gunstigere locatie, bijvoorbeeld bij veranderingen in licht of waterstroming. Dit gedrag is zeldzaam onder zeeanemonen en maakt hen bijzonder interessant voor wetenschappelijk onderzoek.

Conclusie

De familie Stichodactylidae speelt een cruciale rol in mariene ecosystemen, vooral in koraalriffen. Hun symbiotische relatie met Anemoonvissen is een van de meest iconische voorbeelden van samenwerking in de natuur. Voor aquariumhouders die geïnteresseerd zijn in het houden van deze anemonen, is het belangrijk om te zorgen voor een stabiele omgeving met de juiste waterparameters en voldoende ruimte voor hun groei en beweging. Het begrijpen van hun ecologische rol en gedrag kan bijdragen aan een succesvolle en duurzame aquariumervaring.

Stichodactyla tapetum - Mini Tapijtanemoon met Thor amboinensis - Sexy Garnaal