Het is niet de bedoeling om in deze sectie de teelt, hun structuur of de classificatie van waterplanten te bespreken. Deze gegevens zijn overal beschikbaar in basis waterplanten boeken. Niettemin, omdat de natuurlijke omgeving van alle regenboogvissen waterplanten omvat, zijn levende, bloeiende planten een belangrijk onderdeel van het handhaven van een gezond milieu in gevangenschap. Het biedt ook informatie die gebruikt kan worden als u een regenboogvisaquarium wilt ontwerpen met planten uit hun specifieke deel van de wereld.
Foto: Wim Heemskerk, Nederland
In een aquarium, vervullen levende planten grotendeels dezelfde functies als in het wild. Planten geven beschutting, schaduw, en voor sommige regenboogvissen – voedsel, vooral het eendekroos. Planten in een aquarium kunnen ook bijdragen aan het zuurstofgehalte in het water en helpt bij het handhaven van de waterkwaliteit. In aanvulling hierop, bieden deze planten een enorm oppervlakte voor kolonisatie door andere micro flora en fauna. In de aquaria waar planten goed groeien, gedragen regenboogvissen zich normaler en kleuren beter. Ten slotte, dragen waterplanten bij aan de schoonheid, de interesse, en de natuurlijke uitstraling van het aquarium.
Waterplanten zijn niet moeilijk te gezond en aantrekkelijk te houden, zolang er maar aan hun fundamentele eisen wordt voldaan. Net zoals bij planten in de grond, omvat dit voldoende licht en bemesting, een geschikt groeimedium, goede waterwaarden en temperatuur. Het belang van goede verlichting kan niet worden overschat, maar te veel licht is bijna net zo slecht als te weinig licht. Houd het aquarium uit de buurt van een raam en verlicht het met kunstlicht. Op deze manier kunt u het licht controleren, onafhankelijk van de grillen van het natuurlijke weer, en zal het niet aangetast worden door een woekering van algen.
Foto: Wim Heemskerk, Nederland
Beplante aquaria worden vaak aangeduid als ‘natuurlijk’ aquaria. Echter, ondanks wat je elders kan lezen, is het in gevangenschap kopiëren van de fijne kneepjes van natuurlijke aquatische ecosystemen niet alleen een zeer moeilijke taak, maar het is bijna onmogelijk dit succesvol voor elkaar te krijgen. Het impliceert een aquarium waarin alle bewoners onderling afhankelijk van elkaar zijn, zoals ze in een natuurlijke omgeving zijn, en het kost heel weinig tijd om te begrijpen dat dit niet kan worden bereikt in een aquarium.
Strikt genomen zou een natuurlijke aquarium er een zijn waar we de vissen niet zouden voeren, het water niet verversen, geen water chemie zouden leren, geen verlichting zouden bieden of een van de andere dingen die we moeten doen om succesvol een aquarium te houden. Hoezeer we het ook wensen, er bestaat niet zoiets als een natuurlijk aquarium. Regenboogvissen houden in een aquarium kan niet, zelfs niet onder de beste voorwaarden, in alles gelijk zijn aan hun leven in het wild. In het beste geval, is een aquarium een kunstmatig gecontroleerde omgeving die geschikt is voor het behoud van vissen, planten en andere aquatische levensvormen voor een langere periode.
Echter, in de losse zin is een ‘gebalanceerd’ aquarium haalbaar, door het niet te overbevolken met vissen, door het met veel planten te vullen, en door de manier waarop we de natuur imiteren, ook al helpen we haar door het voeren van de vissen, het knippen van de planten en het van tijd tot tijd verwijderen van een groot deel van het sediment dat op de bodem terechtkomt. Een vorm van evenwicht ontstaat als alles (voedsel, verlichting, meststoffen, enz.) dat we aan het aquarium toevoegen wordt opgenomen door de vissen, waterplanten, algen en andere vormen van leven, in dezelfde mate als dat ze worden geleverd.
Veel hobbyisten zijn verontrust over de aanwezigheid van algen en doen hun best om te proberen dit te verwijderen. Misschien moet dit worden beschouwd als een bewijs dat er een ‘vorm van evenwicht’ is ontstaan. Misschien niet de vorm van evenwicht die je zou willen, maar het is toch een biologisch evenwicht. Echter, de waarheid is dat hoe goed het biologisch evenwicht in uw aquarium ook is, na verloop van tijd zal de waterkwaliteit verslechteren en moet er regelmatig water worden ververst.
Foto: Wim Heemskerk, Nederland
De aquatische fauna van Australië is niet veel anders dan dat in andere tropische of subtropische gebieden van de wereld. Hoewel sommige inheemse soorten worden aangetroffen, zijn de meeste soorten kosmopolitisch. Deze relatief lage graad van endemie en diversiteit in aquatische fauna is waarschijnlijk ontstaan door het universele karakter van vele aquatische plantensoorten. Lange-afstands verspreiding van waterplanten door vogels is goed bestudeerd. Het patroon van de vogeltrek naar en binnen Australië sluit nauw aan bij het distributiepatroon wat we zien in de waterflora. De meeste van onze migranten komen uit het noordelijk halfrond (in tegenstelling tot die uit het oosten of het westen). Toen ze onze tropen bereikten konden zij zich vrijelijk van oost naar west bewegen of vice versa, dit helpt de gelijkenis van deze flora te verklaren. De vogels die zich naar het zuiden verplaatsen naar de gematigde zones doen dit rechtstreeks (de meeste naar de oostkust) en er is zeer weinig verkeer uit het oosten of het westen. Relatief weinigen vliegen naar Tasmanië, Zuid-Australië of Zuid-West West-Australië. Echter, er zijn zeer weinig uitgebreide waterflora onderzoeken uitgevoerd binnen het Australische zoetwater.
De aquatische fauna van Nieuw-Guinea is eveneens voor een groot deel nog niet onderzocht. Veel van de hoofdrivieren zijn troebel, wat de groei van waterplanten uitsluit. Het aantal soorten is waarschijnlijk minder dan 200. Echter, verhandelingen op soort-niveau bestaan voor slechts een klein deel van de flora. De vegetatie van Nieuw-Guinea is nauwer verwant aan de flora van West-Azië dan aan die van het Australische continent.
Groepen Australische Waterplanten
Drijvende planten en planten met drijvende bladeren komen voor in permanente wateren in de meeste kustrivieren in heel Australië. Typische groepen planten in het noorden omvatten Nelumbo nucifera, Nymphaea, Nymphoides, Ottelia, Azolla, Ludwigia, Marsilea en Pseudoraphis soorten. Deze kunnen worden gevonden in de rivierkanalen en poelen in de tropische kustvlakte. Op de uiterwaarden van de Northern Territory en de Kimberly, kunnen deze groepen worden omzoomd door Melaleuca moerasbossen.
De kust rivieren in het sub-tropische Oost-Australië, herbergen de soorten Azolla, Nymphaea, Potamogeton, Ottelia, Nymphoides en Lemna. In het zuid-westen van Australië dominineren de soorten Najas, Myriophyllum, Lemna, Azolla, Spirodela, Potamogeton, Nitella, Chara en Ottelia. Binnenlandse waterplanten binnen het Murray-Darling rivier systeem bevatten de Azolla, Potamogeton, Spirodela en Lemna soorten. Hoewel het waterpeil waar dergelijke soortgroepen voorkomen meestal tussen een en twee meter diep blijft, kan het op sommige perioden volledig uitdrogen. Sommige meren bevatten drijvende planten, zoals Ludwigia, Azolla of Lemna soorten.
De meeste van de bovengenoemde draslanden zijn omgeven door water en graslanden die onderlopen en droogvallen rond de ondiepere wateren. In het noorden van Australië, omvatten de soorten Triglochin, Caldesia, Limnophila, Ludwigia, Ceratophyllum, Monochoria, Vallisneria, Utricularia, Myriophyllum, Eriocaulon en Chara soorten. Soorten die voorkomen in de kustgebieden van Oost-Australië zijn Ludwigia, najas, Vallisneria, Triglochin, Myriophyllum, Potamogeton, Nitella en Utricularia soorten.
Natte graslanden komen in het noorden van Australië veelvuldig voor en worden gekenmerkt door de aanwezigheid van Pseudoraphis, Panicum, Paspalum, Leersia, Echinochloa, Cyperus, Eleocharis, Fimbristylis, Fuirena en Scirpus. Deze verzameling komt vooral voor op seizoensgebonden uiterwaarden. Naar het zuiden in Queensland en in noordelijk New South Wales, bestaan de natte graslanden uit Paspalum, Amphibromus, Juncus, Carex, Echinochloa en Panicum. Cypergrassen komen ook vaak voor in de kustgebieden van Australië.
Bron: Home of the Rainbowfish
Vertaling: J. de Lange
