Met verloop van tijd heb ik een behoorlijk aantal antennemeervallen groot gebracht. Ik had echter nog nooit van een albino variant gehoord. Dit was ook niet zo raar want deze variant werd tot voor kort alleen uitgewisseld tussen hobbyisten en was dus niet in de winkel te krijgen. Twee of drie jaar geleden kwam ik hem dan eindelijk tegen. Niemand wist precies tot welke soort hij hoorde maar ik vermoedde dat het een Ancistrus dolichopterus of een Ancistrus temminckii was. Men dacht dat deze albino kweekvorm oorspronkelijk in Nederland werd gekweekt.
Indien U geïnteresseerd bent in deze kweekvorm moet U wel goed opletten. Naast de albino Ancistrus bestaat er ook een albino kweekvorm van de Gibbiceps. Die laatste wordt echter vele malen groter dan een Ancistrus en zal voor de meeste personen dan ook snel te groot worden voor in het aquarium.
Mijn vissen
Ik kreeg mijn vissen vlak voor kerst in 2001. Ze waren ongeveer 2.5 cm lang en ik schatte dat ze een maand oud waren. Ze werden gehuisvest in een aquarium van 60 liter met een kleine Aqua clear filter. De Ancistrussen kregen in het begin courgette en algentabletten te eten. Met verloop van tijd groeiden de albino’s erg goed. Het duurde dan ook niet lang of ze namen ook diepvries artemia en runderhart aan. Na 6 maanden kon ik zien dat er twee vrouwtjes en zes mannetjes waren.
Drie maanden later was één van de vrouwtjes zo groot geworden dat het eruit zag dat ze eieren zou gaan afzetten. Helaas, na lang wachten kwamen er maar geen jongen. Zelfs toen één van de mannetjes zich een halve kokosnoot had toegeëigend, wou het vrouwtje nog steeds niks afzetten.
Uiteindelijk ben ik op een forum na gaan vragen hoe het kan dat het vrouwtje geen eieren wil leggen. Hierdoor kwam ik er al snel achter dat mijn hobbykamer te warm was geworden. De temperatuur was namelijk opgelopen tot 27°C, wat te warm is voor Ancistrussen. Daarnaast was de stroming in het het aquarium te zwak. Een Ancistrus stelt een sterke stroming namelijk op prijs. Ook had ik geen substraat in het aquarium gedaan terwijl de mannetjes dit wel echt nodig hadden.
Ander aquarium
Ik moest de vissen dus beter huisvesten. Daarom werden ze verplaatst naar een 60 liter aquarium die buiten mijn hobbykamer staat. Hier was het met 23°C al een stuk koeler. Om voor voldoende stroming te zorgen had ik er ook een stromingspomp in geplaatst. Aangezien een Ancistrus graag een substraat wil had ik zand op de bodem gelegd. De vissen reageren hier vrijwel meteen goed op. Binnen een week hadden ze dan ook eitjes gelegd. Het mannetje bewaakte ze daarop trouw en wapperde vers water over de eitjes. Helaas veegt hij af en toe per ongeluk wat eitjes weg met zijn vinnen. Deze vliegen dan uit zijn holletje het aquarium in. Door mijn ervaring met meervallen had ik hier gelukkig al een oplossing voor. De weggewapperde eitjes zoog ik op en legde ze in een schaal met een luchtsteentje. Om de eitjes te beschermen tegen ziektekiemen ging er ook een druppel acriflavine in de schaal. Door dagelijks de eitjes uit het aquarium te halen lukt het om de opbrengst te vergroten. Ook als de eitjes na een week zijn uitgekomen worden de jongen nog wel eens uit het hol geveegd. Ook deze deed ik in de kom.
Een week na het uitkomen is de eierdooier op en kunnen de jongen zelf eten. De eerste keer probeerde ik ze toen te voeren in de kom maar dit was geen succes. Het water wordt hier heel snel vies van. Om te voorkomen dat ik hier vissen door zou verliezen, verplaatste ik ze naar een eigen 60 liter aquarium. Helaas begonnen ze na een paar uur dood te gaan. Waarop ik ze toch terug plaatste naar de kom. Uiteindelijk zijn er 8 doodgegaan.
Nieuw filter
Na een tijdje nadenken besloot ik om een nieuwe filter in het aquarium te plaatsen. Deze filter was krachtiger en zorgde daardoor voor voldoende beweging in het water. Daarnaast zorgde ik voor beter en natuurlijker voer. Uit mijn vijver die op dat moment bevroren was haalde ik een blad van de lisdodde. Dit blad was door de vorst helemaal zacht geworden. Toen het blad eenmaal in de kom lag, vlogen de jongen er meteen op af. Voorlopig zou ik het water elke dag verversen en de vissen voeren met courgette en algentabletten. Na een week wou ik weer een poging wagen om de vissen in het aquarium te zetten. Dit deed ik door elke keer een paar erin los te laten. Dit aquarium had nu een nieuwe, sterke filter en een stuk hout erbij gekregen. Dit hout helpt de spijsvertering bij Ancistrus soorten.
Voer
In de weken die daarop volgden experimenteerde ik met verschillende soorten voedsel zoals: peultjes, sla, pompoen, spruiten, zoete aardappel en sperziebonen. Ik kookte ze allemaal zodat het voer zacht werd waarna ik ze invroor. De favoriet werd echter de sla en courgette. De zoete aardappelen en pompoen werd nauwelijks gegeven. Deze hebben namelijk het nadeel dat ze het water sterk vervuilen.
Opgroeien van de jongen
Op het moment dat ik dit artikel schrijf zijn de eerste jongen al 3 cm lang. Het tweede legsel is al 2.5 cm lang en telt wel 150 jongen. Op dit moment is het mannetje de volgende eieren alweer aan het verzorgen.
Het mannetje veegt inmiddels steeds minder eitjes weg. De jongen die hij zelf bewaakt houd hij vrij lang in zijn hol. Dit kan oplopen tot een week nadat de jongen zelf kunnen eten. ‘s nachts komt hij uit zijn hol om te eten maar de rest van de tijd blijft hij bij de jongen. Inmiddels kan ik elke maand een nieuwe leg verwachten. Als ik kijk naar alle 3 de legsels dan valt het op dat er steeds meer jongen grootgebracht worden.
Eerste Publicatie: Monthly Bulletin, Hamilton & District A.S.
Bron: Aquarticles.com (Niet meer beschikbaar)
