Mijn eerste Discusnest!

Hoe het begon:

In juli 2009 ben ik in een tuincentrum wat aan het neuzen als ik daar in de showbak met ca. 20 Discussen dit koppel zie. Ze hadden een nest eitjes op een kegel en bewaakten het met hun leven. Ik opslag verliefd natuurlijk….

Ik ga in onderhandeling met de verkoper en maak een leuke deal voor koppel + kegel. Het koppel en de kegel in een grote 15 liter emmer mee naar huis. Uiteraard verwacht ik hier helemaal niks van, maar het was me er gewoon om te doen om de kegel erbij te krijgen, ha ha. Thuis gekomen doe ik de deksel open en het koppel was helemaal niet onder de indruk van de reis! ( meestal zijn Discussen helemaal gestrest en liggen ze op hun zij onderin de emmer). Ze waren gewoon druk bezig de eitjes te bewaaieren.

Ik holderdebolder een 80x40x40 bak leeggemaakt (zaten jonge Maanvissen in), schoongemaakt, filter schoon en hup vullen met leidingwater (lekker ideaal, ahum). Twee uur later het koppel erin, kegel erbij en we zien wel. Het koppel deed een rondje verkenning door de bak en daar is de kegel weer! Gelijk werd weer ijverig het nest verzorgd.

Dit ging nog enkele dagen goed; de eitjes kwamen uit en werden larfjes. Nog 2 dagen later toen de larfjes gingen zoeken ging het mis. Dit waarschijnlijk omdat de conditie van het water verre van optimaal was: pH 8,5 (vers leidingwater) en KH rond de 5 – 6.

Vanaf dat moment hadden ze om de week wel een nestje maar omdat ik mij verder niet bezig hield met waterwaardes etc. raakten de ene keer de eitjes beschimmeld, de andere keer wel larfjes maar veel gekibbel tijdens de verzorging (man jaagde het vrouwtje in een hoek en ook een keer andersom), kortom weinig samenwerking. Eén keer hebben de larfjes zelfs 2 dagen op de vader geplakt, maar het vrouwtje ging op het roverspad. Verder kwamen we daar dus niet mee.

Op zekere dag ga ik naar een aquariumspeciaalzaak om mijn nestje Maanvissen weg te brengen. De man daar was onder de indruk van mijn Maanvissen en vroeg of ik verder met het kweken van deze. Ik zeg nee, ik heb de Maanvissen wel gezien en heb nu Discussen. Ik vertel de man dat het kweken nog niet lukt omdat ik waarschijnlijk tot nu toe te weinig aandacht besteedde aan de waterwaardes. De man, een echte specialist, vertelde mij over (omgekeerde) osmosewater. Natuurlijk kende ik het wel, maar vond het eigenlijk wat te ver gaan voor mijn hobby. Door zijn enthousiasme ben ik toch overstag gegaan en nam een (omgekeerde)osmoseapparaat mee en een heleboel advies.

Die avond deed ik de eerste verversing van 15 liter met osmosewater en vanaf toen ververste ik iedere dag 15 liter.
Na een dag of 3 was de pH gedaald van 8,5 naar 7 en de KH op 3 gekomen, bij een temperatuur van 28,5 graden. Het koppel begon met poetsen en later die dag hadden we alweer een nestje. Vanaf dat moment heb ik de verlichting dag en nacht aangelaten. Het gevolg was aanslag op de ruiten, maar ik wilde het koppel niet teveel storen.
Ik gaf ze 2 keer per dag te eten: diepvries tubifex en Discusknoflook (soms een klein portie rode muggenlarven of artemia).
Elke dag de bodem afzuigen, voedselresten en poep zoveel mogelijk beperken en bijvullen met osmosewater. Opvallend was het samenspel tussen pa en ma! Ze deden de verzorging geheel samen en met het eten wisselden ze elkaar af.
Ondertussen had ik een stukje panty om de invoer van het filter gedaan om te voorkomen dat straks de larfjes in het filter gezogen zouden worden.

Twee dagen later werden de eitjes larfjes, weer 2 dagen later gingen die larfjes eropuit. Eerst nog wat zoeken; bij de kegel, op de invoerbuis van het filter (ik blij dat die panty eromheen zat!) en het duurde nog 2 dagen voordat de larfjes op de huid van de vader zaten. De eerste dagen bleven de larfjes ook bij de vader, hij had voor mijn gevoel ook het meeste huidsecreet. Pas na een dag of 5-6 gingen de ouders wisselen. Pa schudde het spul van zich af en zwom weg. Zodoende kregen de jongen ma in het vizier. Ik telde rond de 40 jonge Discusvisjes.

Na ongeveer een week durfde ik het aan om de bak weer eens goed schoon te maken; ik wilde graag heldere ruiten om het hele spul goed te zien. Ik ververste de helft van het water en vulde het bij met half osmose en half leidingwater. Dit voor een betere geleidbaarheid van het water. Na een week ben ik ook begonnen met artemia voeren. Vanaf nu heb ik ’s nachts een heel klein nachtlampje aan. Grote licht van ongeveer 18.00 uur tot 0.00 uur en vanaf een uur of 8 ’s ochtends klein beetje inval van daglicht.
Daarna weer dagelijks bodem afzuigen en bijvullen met “half om half”.

Na een dag zie je al dat er zwarte puntjes in de eitjes zichtbaar worden. Dit zijn de bevruchte eitjes waar leven in ontstaat. Een klein deel van de eitjes is niet bevrucht en die gaan beschimmelen.

Na 2 dagen komen de eitjes uit: er komen wiebelende staartjes uit de eitjes. De ouders gaan nu een nieuw plekje zoeken om de uitgekomen larfjes naar te verplaatsen (hier heb ik helaas geen foto’s van).

De eerste 2 dagen eten de larfjes van hun dooierzak, daarna gaan ze op zoek naar hun ouders. De ouders hebben een extra dikke slijmlaag aangemaakt op hun huid waarvan de larfjes zullen gaat eten.

Dit vergt veel energie van de ouders en hierin wisselen zij elkaar af. Let op de donkere kleur van de ouder, dit is de slijmlaag.

Een week nadat de larfjes zijn gaan kleven aan de ouders, moeten we ze gaan bijvoeren met pas uitgekomen artemia. Dit kleine levende voer is heel belangrijk om de Discusjongen mee op te kweken.

↓ Op de volgende foto kan je goed zien dat de jongen goed gegeten hebben: ze hebben oranje buikjes.

Dit bijvoeren mag wel zo’n 10 x per dag! Ja ja, je zou er bijna je werk voor opzij zetten ha ha!

Na ongeveer een week of 3 eten de jongen voldoende zelfstandig en word het tijd om de ouders hun welverdiende rust te geven. De kaken van de jongen zijn nu bovendien zodanig ontwikkeld dat ze hun ouders kunnen beschadigen wanneer ze nog langer blijven snoepen van de slijmlaag.

Kijk hoe ze groeien! Het “stof “in het water zijn de pekelkreeftjes, ik had er net mee gevoerd toen ik deze foto nam.

Pa en Ma zijn het zijn gepluk beu, het gaat nu irriteren op de huid en ze schudden de jongen ook steeds vaker af. Het is nu tijd om de ouders weg te halen bij de jongen.

Een paar foto’s met slechts enkele dagen ertussen.

Inmiddels krijgen ze ook discusvoer en grazen ze ook op de grond.

Elke dag zorg ik dat de bodem schoon is zodat voedselrestanten en poep het water niet teveel vervuilen.

“Hallo wat zit je nou daar met die camera? Ga eten halen joh”. Ha ha ha. Kijk die smoeltjes dan.

Inmiddels heeft het een verslavende werking en hebben wij thuis een kleine verbouwing op stapel gezet: de logeerkamer gaat plaats maken voor de “Discusbabyboomkamer”.

Hiervan volgt later een reportage

Oké, nog 1 laatste foto, vergeef me mijn enthousiasme….

↑ En dit zijn ze nu, ca 4 weken oud, ongeveer 1,5 tot 2 cm hoog.

Kleur hebben ze nog niet, die krijgen ze denk ik pas met een maand of 3. Jullie begrijpen nu wel, ik heb het er maar druk mee hi hi, maar het is echt ZO leuk!

Op advies van de man van de speciaalzaak heb ik de ouders na 3 weken bij de jongen weggehaald. Je kon ook zien dat de ouders het gepluk zat werden en een beetje geïrriteerd deden.

Ik weer een bak van 80x40x40 in orde gemaakt. Nu had ik hun “eigen” water tot mijn beschikking dus vulde ik de nieuwe bak half met water uit de kweekbak en verder met half osmose/half leidingwater. De bak met de jongen erin (waar ik water uit had gehaald voor de bak waar nu de ouders in zaten) vulde ik langzaam bij in de loop van 3 dagen met half osmose/half leidingwater. De pH ligt nu op 7,5 de KH is 3 en NO2 is nihil.
De eerste dag gingen de ouders echt opzoek naar hun kroost, dat was wel grappig om te zien.

Mij is verteld dat de ouders een rustperiode nodig hebben van minimaal 3 weken.
Maar mijn bijzondere koppel ging vrolijk na 4 dagen de invoerbuis van het filter poetsen…..
Tja als ze dan zonodig willen, zet ik die kegel maar weer erbij.
Zes dagen na de verhuizing; ja hoor weer een nest op de kegel! Dit nest is beschimmeld en ik laat ze maar even zo.

Update 16 februari: nog even 2 plaatjes van hoe de kleintjes al gegroeid zijn:

Groetjes Iloon.

Foto’s: Iloon
Nabewerkt door: Jan Altink