De Cherry Barbeel is afkomstig uit de beschaduwde stroompjes en riviertjes van de laaglanden van Sri Lanka. De meeste exemplaren van deze soort zijn erg aantrekkelijk om te zien en vredelievende aquarium bewoners. Ze staan er verder om bekend dat het taaie visjes zijn en makkelijk zijn te kweken. Ze zijn niet echt kieskeurig wat voedsel betreft, zolang ze er maar veel van krijgen.
Conditioneren
Het wordt aangeraden de vissen te conditioneren voordat je een poging tot kweken tot kweken doet. Voor het kweken gebruikte ik een klein aquarium van zo’n 15 liter. De bodem was kaal, afgezien van een klein plastic rooster. Dit bedekt de bodem voor het geval er wat eieren zouden vallen, zodat ze veilig zouden zijn tegen het opeten door de ouders. Het geeft de kleine jongen ook een plek om te schuilen. Het water was een mengeling van hard en zacht kraanwater. De temperatuur had ik op 24 graden Celsius gezet. Ik maakte me niet erg druk om de pH, af en toe deed ik wat druppels turf extract door het water bij het verversen. Het aquarium bevatte een sponsfilter, Javamos en genoeg zwemruimte. Hierna voegde ik een mannetje en vrouwtje Cherry Barbeel toe.
Het wachten
Ik keek en keek. Maanden gingen voorbij. Ik zag geen eieren of jongen. Het vrouwtje werd dikker en het mannetje was een prachtig rood gekleurd exemplaar geworden. Er ging nog meer tijd voorbij en nog kon ik geen jongen of eieren vinden. Ze gingen dus terug het gezelschapsaquarium in. Genoeg is genoeg! Ik moet iets over het hoofd hebben gezien!
Nieuwe poging
Maanden later besloot ik nog een poging te wagen en volgde dezelfde procedure. Ze werden ’s nachts in een kweekbakje geplaatst nadat ik had gelezen dat het koppel dan de volgende ochtend zeer levendig zou rond dartelen. De vrouw zou tussen de planten halt houden en het mannetje toestaan vlak naast haar te komen, terwijl ze 3-4 eieren tussen de bladeren zou loslaten. Het mannetje bevrucht ze direct. De achtervolging wordt hervat en deze procedure wordt steeds opnieuw herhaald.
Tot wel 300 eieren konden worden gelegd. De eieren plakken aan elk oppervlak dat ze aanraken en sommigen vallen op de bodem. Al snel verliezen de dieren hun interesse in elkaar en moeten worden verwijderd vóór ze hun eieren weer opeten. De eieren komen na 48 uur uit en de jongen hangen hulpeloos aan wat het ook is waar ze aan zijn blijven kleven. Als ze hun dooier-zak hebben opgebruikt, na een dag of 3-4, gaan ze vrij zwemmen. Jongen hebben een gezonde eetlust en moeten goed worden gevoerd.
Waarom gaan dingen nooit zo makkelijk in het echte leven?
Bij mijn tweede poging om deze vissen te kweken gebeurde er nog steeds niets. Geen eieren, geen jongen, nergens. Ik keek en wachtte. Op een morgen besloot ik op te geven en de kweekbak op te ruimen. De vissen werden uitgevangen en met een verslagen gevoel begon ik het afval wat zich had opgehoopt, af te hevelen. Bij toeval keek ik in het laagje vuile water dat klaar stond om weg te gooien. Tot mijn grote verrassing zag ik een paar nauwelijks zichtbare, zeer kleine, kleurloze jongen op de bodem. OH…ik hield mijn adem in: daar zitten jongen in die ik bijna had weggegooid. Ik begon direct met het opzetten van een klein schoon aquarium met 48 uur oud water. Dezelfde temperatuur als de kweekbak werd bereikt door het op te warmen in de magnetron.
Opgroeien van de jonge Puntius titteya
Ik hevelde zoveel mogelijk jongen af en ging daarna naar de kweekbak en tilde het rooster van de bodem. Daar waren nog meer jongen verstopt en ik hevelde alles af dat bewoog. De volgende dag telde ik slechts drie vrij zwemmende jongen. Een paar dagen later waren het er negen of tien en na 2 weken telde ik 47 jongen. Ze zitten nu in een 50 liter aquarium en groeien voorspoedig. Ik voer ze 2 keer per dag met levende verse artemia en droog gezeefd speciaal voer voor jongen.
Uit deze ervaring heb ik meer dan één lesje geleerd. Heb geduld en controleer het water dat je weggooit zorgvuldig, er zouden wel eens jongen in kunnen zitten! Misschien heb ik dat al wel eerder gedaan, maar ik zal dat zeker niet nogmaals laten gebeuren.
Auteur: Jacklyn McNaughton
Bron: Aquarticles.com (niet meer beschikbaar)
Eerste publicatie: “Fins & Friends” Regina Aquarium Society, Canada
Vertaling: J. de Lange
