Deze soort van de aneaus groep kan in de middelste regionen van de Rio Negro rivier in Brazilië worden gevonden. Daarnaast lijkt de soort sterk op de Corydoras metae die in het Colombiaanse gedeelte van de rivier voorkomt. Het verschil is te zien aan de langere kop van de Corydoras davidsandsi. Daarnaast loopt bij de davidsandsi de zwarte streep tot op de voorste vinstraal terwijl bij de metae deze streep er vlak voor stopt. Ook de Corydoras melini lijkt er sterk op. Hier loopt de zwarte streep echter niet recht over de rug maar verdeeld hij het lichaam in twee vlakken. Daarnaast is de basiskleur van het lichaam ook niet helemaal hetzelfde. Bij de Corydoras melini zitten er namelijk zwarte vlekjes aan de randen van de schubben, die bij de Corydoras davidsandsi niet te vinden zijn.
Bovenstaande afbeelding, laat de zwarte streep die over de rug van deze vis loopt zien. Ik heb twee paartjes gekocht uit verschillende winkels. Deze zijn geplaatst in een ingedraaid aquarium van 45 x 30 x 30 cm. Dit aquarium is ingericht met gravel, Javamos en Javavaren. Voor de filtratie gebruikte ik een sponsfilter. Ik voerde de vissen met vlokvoer, tabletten, witte muggenlarven, daphnia en rode muggenlarven (zowel levend als diepvries). Twee keer per week ververste ik het aquarium voor 50% met koud water. Desondanks lukte het me maar niet om de vissen aan het kweken te krijgen.
Na drie maanden hadden de vissen nog geen eieren afgezet en deed ik nog een laatste poging. Deze keer plaatste ik een stromingspomp in het aquarium. Door de betere stroming zou er meer zuurstof in het water moeten komen. Daarnaast ververste ik het water voor 75% met regenwater en voerde de vissen een overschot aan witte muggenlarven. Toen ik de volgende ochtend weer keek zag ik wel 14 eieren liggen tussen het Javamos en de Javavarens. Deze haalde ik uit het aquarium en legde ze in een klein aquariumpje met een beetje aquariumwater. In dit bakje zorgde ik voor een klein beetje extra zuurstoftoevoer. Helaas kwamen drie dagen later maar vier van de eieren uit. Acht eieren zaten onder de schimmel en twee waren onbevrucht. Hierna moest ik twee dagen van huis en kon ik het water niet verversen. Hierdoor overleden alle jongen. Gelukkig legden de vissen een weel later weer vijf eitjes. Deze keer kwamen ze in het aquarium maar dan met geen extra zuurstoftoevoer. Wel voegde ik methyleenblauw toe aan het water.
Ook deze eieren kwamen na drie dagen uit. Twee dagen later begon ik met het voeren van microwormen met speciaal voer voor jonge vissen. In dit aquarium ververs ik het water met 50% om te voorkomen dat de jongen weer dood gaan. Weer een week later legden de ouderdieren nog meer eitjes. Deze keer waren het er wel dertig. Ik kon er deze keer zelf getuige van zijn. De vissen legden ze ’s ochtends vroeg rond een uur of 9. Een van de mannetjs joeg achter het grote vrouwtje aan tot ze in een “T” positie zaten. Hierbij pakte het mannetje de baarddraden van het vrouwtje met zijn borstvinnen. Na ongeveer 8 seconden ontsnapte het vrouwtje en legde ze een ei op haar anaalvinnen. Hierop werd ze weer door het mannetje achtervolgd tot ze het eitje uiteindelijk losliet.
De jongen verblijven voor twee weken in hun kleine aquarium voordat ik ze verhuis naar een bak van 25 liter. In deze bak zit een hoekfilter en word het water om de dag ververst. Als ze eenmaal in dit aquarium zitten krijgen ze naast de microwormen ook artemia en verkruimelde vlokken gevoerd.
Na deze grote leg, legden de vissen tussen de zes en tien dagen nieuwe eieren. Het aantal eieren is nu inmiddels opgelopen naar twintig tot vijftig eieren per keer. Dit gebeurt nog steeds in hetzelfde aquarium. Voor dit aquarium geld wel een pH van 6.8 met een temperatuur tussen de 27 en 24 graden Celsius. Het water in het aquarium was, daarnaast, nog eens erg zacht.
Een van de belangrijkste lessen om meet e nemen is om genoeg geduld te hebben bij het kweken van Corydoras soorten.
Video
Bron: Aquarticles (Niet langer bereikbaar)
Vertaling: Rick
