Kweekverslag Rasbora espei

Bij mijn poging om rasbora espei te kweken nam ik een bak van 25 liter (25x25x40)

Op de bodem een laag rivierzand van een paar centimeter dik. Om het water zuurder te krijgen legde ik daar een laagje turf op dat ongeveer de helft van de zandbodem bedekte. Deze vissen zetten hun eitjes onder bladeren af, je moet dus wat planten in de bak doen. Ik wist niet precies welke planten goed waren dus had ik de hele bak maar vol verschillende planten gezet.

• Cryptocoryne
• camboba
• Rotala rotindifolia
• Nomaphila stricta
• Nomaphila siamensis/corymbosa.

Een klein pompje met filterspons in de hoek en een verwarming op 26 ºC

De belangrijke waterwaarden waren:

Ph: 5.8

Gh: 2

De kweekbak ziet er dan na een maand zo uit

Het geslachtsonderscheid is vrij simpel, het mannetje is vooral in de paartijd veel donkerder gekleurd, is dunner gebouwd en is kleiner dan het vrouwtje. Hieronder een foto waar links het mannetje en rechts het vrouwtje te zien is:

Nog eens het mannetje:

In de kweekbak deed ik 4 mannetjes en 3 vrouwtjes. De eerste week gebeurde er weinig in de bak, de vrouwtjes toonden geen intresse in de mannetjes en andersom ook niet. Na een waterverversing met iets kouder regenwater was het de volgende morgen wel raak. Vroeg in de morgen zag ik in het ochtend licht nog voor de lampen aan gingen glimmende visjes voorbij flitsen. Snel uit bed gegaan om te bekijken hoe de mannetjes met opgezette vinnen schijngevechten uitvoerden en achter de vrouwtjes aangingen. Telkens ging het mannetje boven het vrouwtje hangen, duwde haar naar beneden richting een blad en ging vervolgens zelf onder dat blad hangen. Wanneer het vrouwtje kwam legde zij wat eitjes onder het blad waarna het mannetje ze bevruchtten. Zo ging dat een hele tijd door, wel een uur of anderhalf.

De eerste keer dat dit gebeurde wist ik niet wat ik moest doen en heb ik het allemaal maar laten gebeuren. De tweede keer dat ik water ververste en de volgende morgen de vissen weer aan het paren waren had ik me wel goed voorbereid. Ik had de bodem uit een lege ijsdoos geknipt en een panty om de doos heen getrokken.

Deze “pantydoos” hing ik met ijzerdraadjes in de uitzwembak en telkens als ik eitjes zag, zoog ik ze op met een spuit en deed ik ze in de pantydoos.

Dit is mijn uitzwembak:

Een geduldig werkje maar dan heb je ook wat. Die keer heb ik zo’n 40 eitjes kunnen overbrengen naar de pantydoos. Omdat de eitjes lichtgevoelig zijn is het nodig om de pantydoos af te dekken. Ik deed dit met een stuk aluminiumfolie. Alleen direct licht is schadelijk, licht van de zijkant mag wel. Alleen een stuk folie op de bovenkant van de doos is genoeg. Na 24-36 uur komen de jongen uit.

Ze leven dan nog een dag of 3 van hun dooierzak en daarna gaan ze vrijzwemmen. Toen ben ik begonnen met liquifry no.1.

Een week nadat ze vrij gaan zwemmen kan zelf gekweekte artemia worden gegeven. In de eerste 3 weken voerde ik 3 keer per dag. 2 keer artemia en 1 keer stofvoer opgelost in water zodat het niet op het wateroppervlak blijft drijven, en het op artemia lijkt. Het word dan veel sneller gegeten. Na 3 weken eten ze fijngewreven vlokvoer en om de dag krijgen ze nog artemia.

Wat foto’s van het groeischema:

Ik heb er na bijna 5 weken nog 35 over en de 2^e lading jongen zwemt er vrolijk tussendoor. Als je ze eenmaal aan het kweken hebt dan kunt u zeker iedere week na een waterverversing eitjes wegzuigen.

Veel plezier met het kweken van deze mooie scholenvis.