Kweekverslag: Megalamphodus bentosi (Bentosi Tetra)

Kweekverslag: Megalamphodus bentosi (Bentosi Tetra)

De Bentosi Tetra(Megalamphodus bentosi), ook bekend als de Rosy Tetra, is een prachtige en relatief winterharde soort die zowel kleur als leven toevoegt aan het aquarium. Het kweken van deze vis is haalbaar voor toegewijde aquarianen met aandacht voor de wateromstandigheden, voeding en timing. In dit verslag vertel ik over mijn ervaringen met het kweken van deze soort tijdens verschillende pogingen, waarbij ik zowel de uitdagingen als de successen belicht.

Broedvis selectie en conditionering

De broedvissen die gebruikt werden voor het kweken van Megalamphodus bentosi werden in eerste instantie aangeschaft als impulsaankoop, gekozen vanwege hun goede grootte en levendige uiterlijk. Ik had deze vissen al enkele maanden onder mijn hoede voordat ik de eerste kweekpoging ondernam. Hierdoor hadden ze ruimschoots de tijd om zich in hun omgeving te vestigen en kon ik hun gedrag observeren en ze op de juiste manier conditioneren.

Het conditioneren van de ouderdieren was een sleutelfactor voor het bereiken van een succesvolle kweek. Ik concentreerde me op het geven van een rijk en gevarieerd dieet om de vissen in uitstekende conditie voor de kweek te brengen. Dit omvatte:

• Bevroren rode muggenlarven, een eiwitrijk hoofdbestanddeel om de paaibereidheid te stimuleren.
  
• Bevroren Artemia (pekelkreeftjes), voor essentiële vetten en voedingsstoffen.
  
• Bevroren cyclops en daphnia, om afwisseling toe te voegen en te zorgen voor een evenwichtig dieet.
  
• Pas uitgekomen pekelkreeftjes (BBS ofwel artemia), een- of tweemaal daags aangeboden in kleine porties, als vers en zeer voedzaam supplement.

Dit voederregime stimuleerde sterke, gezonde vissen met goed ontwikkelde gonaden, die in staat waren om levensvatbare eitjes en milt te produceren. Ik zorgde ervoor dat de vissen goed gevoed werden , maar niet overvoed, omdat overtollig voedsel en afval de waterkwaliteit en de gezondheid van de vissen in gevaar kan brengen.

Een ander belangrijk aspect van de conditionering was het afstemmen van de broedpogingen op natuurlijke omgevingssignalen. Gebaseerd op rapporten van andere kwekers (zoals op de webpagina’s van Chase Klinesteker) en mijn eigen observaties, ontdekte ik dat een dalende luchtdruk, zoals voor een onweersbui, een sterke trigger was voor het kuitschieten. Het in de gaten houden van de weersvoorspellingen werd onderdeel van mijn voorbereidingsroutine om de kans op een succesvolle kuitschieting te vergroten.

De broedvissen werden tussen de broedpogingen door samen gehouden in een gezelschapsbak. Mannetjes en vrouwtjes bleven in goede gezondheid en vertoonden geen noemenswaardige agressie naar elkaar buiten de paai context. Toen het kuitschieten gepland was, selecteerde ik de paartjes of kleine groepjes om over te brengen naar de kweekbak, waarbij ik de vissen koos die het best zichtbaar waren en het meest actief in baltsgedrag.

Bij latere pogingen schakelde ik over van één koppel naar twee koppels in de kweekbak. Deze aanpassing verbeterde de bevruchtingspercentages, waarschijnlijk als compensatie voor een bevoordeeld mannetje dat ouder en minder vruchtbaar werd.

Waterparameters

De watersamenstelling was voornamelijk omgekeerde osmose (RO) water met slechts een kleine toevoeging van behandeld kraanwater, dit is essentieel in mijn regio, omdat het lokale kraanwater extreem hard is door kalk. Mijn doelparameters waren:

• pH: 6.5
• TDS: 20
• Temperatuur: 27,5-28°C

Interessant is dat, hoewel de conventionele wijsheid suggereert dat zeer zuur water nodig is om het kuitschieten bij tetra’s op gang te brengen, ik ontdekte dat mijn Megalamphodus bentosi met succes kuitschoot bij deze niveaus. Wat veel belangrijker leek, was de timing van de poging met dalende luchtdruk of onweersbuien, die de vissen consequent motiveerden om te paaien.

Aquarium opstelling

Het aquarium is ontworpen voor zowel de bescherming van de eieren als het comfort van de kweekvissen:

• Paaisubstraat: De bodem van de bak werd bedekt met een gaasrooster (meestal “frituur mandje” genoemd). Dit voorkwam dat de volwassenen hun eigen eieren opaten.
• Paaimedium: Groene kweekmoppen van synthetisch garen boden oppervlakken voor het afzetten van eieren.
• Bladstrooisel: Een groot gevouwen cattappa (Indische amandel) blad werd in de buurt van de verwarming geplaatst. Dit voegde tannines toe, bootste het natuurlijke bladstrooisel na en bood extra schuilplekken.

Filtratie en waterbeweging

Voor de filtratie werd een Xinyou XY-168 biochemisch sponsfilter gebruikt, dat volledig was uitgerijpt voordat het in het aquarium werd geplaatst. De luchtstroom werd heel laag gezet, zodat er slechts een lichte waterbeweging was. Dit hielp:

• De vorming van vlekken op het wateroppervlak voorkomen.
• Houd microleven (zoals paramecium) in suspensie waar de jonge visjes bij kunnen.
• Bied een veilige schuilplaats voor de jonge visjes onder de spons als ze gaan vrijzwemmen.

Beheer van licht en verstoringen

De kweekbak werd donker gehouden tijdens het kuitschieten en het opkweken van de eerste jongen. Dit vermindert stress, voorkomt schimmelgroei op de eieren en weerspiegelt de natuurlijke omstandigheden. Om verstoring in mijn aquariumschuur (die ook dienst doet als kantoor) tot een minimum te beperken, schermde ik de voorkant van de bak af met doorschijnend wit verpakkingsmateriaal van celschuim. Deze eenvoudige barrière zorgde ervoor dat externe bewegingen de vissen niet konden afschrikken tijdens hun delicate balts- en paaiactiviteiten.

Voorbereiding op paaien

De kweekbak werd klaargemaakt en gestabiliseerd in afwachting van een voorspelde weersverandering, aangezien een dalende luchtdruk een sterke trigger is voor het kuitschieten. De broedvissen werden halverwege de middag uitgezet en het kuitschieten begon meestal binnen 24 tot 28 uur.

Zodra het paaien was gestopt, verwijderde ik het paaimedium, het gaasrooster en de volwassen vissen. De bak bleef vervolgens donker en ongestoord terwijl de eitjes zich ontwikkelden en uitkwamen.

Paaigedrag

Het balts- en paaigedrag van Hyphessobrycon bentosi is subtiel en fascinerend om te observeren. Het herkennen van deze tekenen kan aquarianen helpen voorspellen wanneer het kuitschieten nadert en de beste kans op succes garanderen.

Baltsgedrag

In de dagen voorafgaand aan het paaien, vooral in het gezelschapsaquarium, zag ik vaak territoriale houdingen, vooral van de mannetjes. De mannetjes vertoonden het klassieke baltsgedrag van de tetra:

• De rug-, anaal- en staartvinnen werden volledig rechtop gehouden, zodat hun vorm en kleur goed te zien waren.
• De mannetjes maakten glinsterende flankbewegingen en positioneerden zich zijwaarts ten opzichte van vrouwtjes en rivalen.
• Af en toe hielden de vrouwen zich zelf bezig met aanstellerij op laag niveau ten opzichte van elkaar.

Eenmaal overgebracht naar de kweekbak, werden deze gedragingen intenser. Bij de balts achtervolgde het mannetje het vrouwtje tussen de paaimedia, waarbij beide vissen door de kweekmappen en rond het bladstrooisel weefden.

Om verstoring van buitenaf te verminderen en natuurlijk gedrag aan te moedigen, schermde ik de voorkant van de bak af met een stuk doorschijnend wit celschuim (verpakkingsmateriaal dat opnieuw is gebruikt). Deze eenvoudige maatregel hielp de vissen zich te concentreren op het kuitschieten zonder te reageren op beweging in het vissenverblijf, dat ook dienst doet als mijn werkruimte.

Tijdstip van paaien en triggers

Ik timede de paaipogingen zo dat ze samenvielen met dalende luchtdruk of naderend onweer, wat de vissen op betrouwbare wijze aanmoedigde om te paaien. Broedvissen werden meestal halverwege de middag in de kweekbak geïntroduceerd. Het paaien begon meestal binnen 24 tot 28 uur, afhankelijk van de omstandigheden.

Eens het paaien begon, werden de eitjes verspreid tussen de garen van de kweekmop of vielen ze door het gaasrooster op de bodem van het aquarium. De volwassen dieren deden geen moeite om de eieren te bewaken; in feite zouden ze ze opeten als ze de kans kregen, vandaar het belang van het gaas en de kweekmoppen.

Routine na het paaien

Nadat het paaien duidelijk was beëindigd, heb ik het paaimedium (gaasrooster en kweekmoppen) verwijderd en de volwassen dieren met netten verwijderd. De volwassen dieren werden vervolgens voorzichtig opnieuw geacclimatiseerd aan de wateromstandigheden in de gezelschapsbak voordat ze naar hun gebruikelijke verblijfplaats werden teruggebracht. De kweekbak werd donker en ongestoord gelaten om de eieren te beschermen en ze de kans te geven zich te ontwikkelen.

Bij grote paaibeurten, met Megalamphodus bentosi of andere grote tetra’s zoals Red Eye of Black Widow, ververste ik soms 30-40% water na het paaien, waarbij ik het verwijderde water verving door RO-water van dezelfde temperatuur. Dit hielp bij het verdunnen van eiwitophopingen door het kuitschieten en hield de waterkwaliteit op peil. Een klein sponsfilter op een zachte stroming bleef voor minimale filtratie zorgen zonder de eieren te verstoren.

Uitkomen van de eieren

De ontwikkelingstijd van de eieren varieerde licht met de temperatuur:

• Bij een temperatuur van ongeveer 27,5-28°C komen de eieren meestal binnen 18 tot 22 uur uit.
• Bij koelere temperaturen (rond 25°C) duurde het uitkomen dichter bij 26 uur.

Eenmaal uitgekomen, klampten de larven zich ongeveer een dag vast aan de aquariumoppervlakken voordat ze vrijzwommen en klaar waren voor het eerste voedsel.

De jonge visjes grootbrengen

Het succesvol grootbrengen van Hyphessobrycon bentosi jongen vereist een zorgvuldige balans tussen beschikbaarheid van voedsel, waterkwaliteit en minimale verstoring. Na verschillende kuitschietpogingen heb ik een routine ontwikkeld die betrouwbaar gezonde jongen produceert.

Eerste voedingsmiddelen en voedingsroutine

Zodra de larven vrijzwemmend werden, meestal ongeveer een dag nadat ze uit het ei kwamen, begon het voeden onmiddellijk. Het is echter belangrijk op te merken dat de larven gewoonlijk beginnen met aanhoudend pelagisch zwemmen (vrij zwemmen) en zich voor het eerst voeden tussen 3,5 en 4,5 dagen na het leggen van de eitjes. Dit stadium markeert de overgang van vastklampen aan aquariumoppervlakken naar actief zoeken in de waterkolom naar voedsel.

Het doel op dit punt is om ervoor te zorgen dat er al een constante voorraad microscopisch voedsel in het water aanwezig is, zodat de jongen kunnen beginnen met eten zodra ze er klaar voor zijn.

Voorkeursaanpak: Paramecium en microvoedsel

Mijn voorkeursmethode is om te beginnen met parameciumculturen, omdat deze klein genoeg zijn voor zelfs de allerkleinste larven om te consumeren. Paramecium biedt een uniform, betrouwbaar eerste voedsel dat een gelijkmatige vroege groei stimuleert. Ik begin meestal met het toevoegen van kleine hoeveelheden paramecium zodra ik zie dat de larven zich vastklampen aan de wanden van de bak of onder het sponsfilter, de verwarming of het gevouwen cattappablad hangt. Het hebben van voedsel in de bak voorafgaand aan de eerste voedingspogingen van de larven is, naar mijn ervaring, essentieel voor een sterke start.

Naast paramecium voeg ik kleine hoeveelheden toe van:

• Golden Pearl Stofvoer (kleinste maat), gemengd tot een suspensie en spaarzaam gedoseerd.
• Microwormen worden voornamelijk gebruikt om subtiele beweging in de waterkolom te introduceren, wat de voedingsreactie van de jongen helpt stimuleren.

Alternatieve aanpak: Vloeibaar maken en vervuilde tankmicrofauna

Als er geen parameciumculturen beschikbaar zijn, vertrouw ik op Interpet Liquifry voor eierleggers, dat de groei van infusoria direct in het aquarium bevordert. Het is cruciaal om het aquarium te doseren met Liquifry voordat de jongen het punt van de eerste voeding bereiken. Ik volg gewoon de instructies op de Liquifry-fles en zorg ervoor dat het water voldoende zwevend voedsel en microleven bevat tegen de tijd dat de jongen actief op zoek gaan naar voeding.

In deze gevallen profiteren de larven ook van de microfauna die aanwezig is in een goed doorgewinterde, zogenaamde “vuile bak”, die een volwassen sponsfilter, cattappablad en natuurlijke biofilm bevat.

Introductie van Pekelkreeftjes

Na ongeveer 1,5 tot 2 dagen microvoeding begin ik met de introductie van San Francisco Bay baby pekelkreeftjes (BBS ofwel artemia naupliën). Ik druppel de BBS in kleine hoeveelheden met een pipet, vaak gemengd met een beetje kraanwater om de hardheid geleidelijk te verhogen. Door met een zaklamp te controleren of de buikjes oranje zijn, kun je bevestigen dat de pootvis de garnalen eet. Een vroege introductie van BBS bevordert een snelle groei en helpt de jonge visjes bij de overgang van microscopisch voedsel naar een substantiëlere prooi.

Belangrijkste inzicht

Ongeacht de methode is het belangrijkste dat er voedsel beschikbaar is voordat de jonge vis zich voor het eerst voedt, in plaats van te wachten tot ze actief in de waterkolom zwemmen. Dit zorgt ervoor dat ze onmiddellijk toegang hebben tot voeding en ondersteunt een gezonde, gelijkmatige ontwikkeling vanaf het begin.

Schoonmaken en water verversen

De 12-liter kweekbak wordt in het begin gevuld met 8 tot 9 liter water. Na het kuitschieten laat ik onmiddellijk wat water weglopen en vervang het door vers RO-water om de eiwitten die vrijkomen tijdens het kuitschieten te verdunnen, wat helpt om de waterkwaliteit te behouden en het risico op verlies van eieren of larven te verminderen.

Om ervoor te zorgen dat de meeste larven met succes hun zwemblaas aan de oppervlakte opblaast, probeer ik de waterdiepte tijdens de eerste stadia onder de 15 centimeter te houden. Deze geringe diepte ondersteunt het natuurlijke gedrag en de ontwikkeling van de jonge visjes.

In de begindagen van schoonmaken en bijvullen:

• Ik begin met het verwijderen van ongeveer 1 liter water en vervang dit door ongeveer 1,5 liter opgewarmd RO-water.
• Naarmate de jongen groeien, verhoog ik dit geleidelijk naar 1 liter en vervang dit door 2 liter, waardoor het watervolume van de bak langzaam toeneemt.

Zodra de jongen ongeveer een maand oud zijn en meer volwassen kenmerken vertonen, begin ik met het verhogen van de waterhardheid. Dit doe ik door het water tijdens het schoonmaken te vervangen door een mix van RO en behandeld leidingwater. Daarnaast treedt er op natuurlijke wijze een lichte toename in hardheid op, omdat ik BBS voer dat is gespoeld en gepipetteerd met een kleine hoeveelheid kraanwater.

Dit geleidelijke, zorgvuldige beheer van de waterkwaliteit en -samenstelling ondersteunt een gezonde groei en vermindert de stress op de zich ontwikkelende jonge vissen.

Groei en overdracht

De groei is snel zodra de jonge visjes zich voeden met BBS, waarbij de voeding wordt verhoogd naar 2-3 keer per dag naarmate de jongen groeien. Gemiddeld zie ik ongeveer 120 jongen per partij overleven tot het juveniele stadium.

Naarmate de jongen de kweekbak ontgroeien, worden ze overgebracht naar steeds grotere bakken . De grootste kweekbak in mijn opstelling is 64 liter. Met 2,5 tot 3 maanden zijn de jonge vissen subvolwassen en beginnen ze seksueel dimorfisme te vertonen.

Belangrijkste inzichten

• Plaatsing van het filter: Ik plaats het sponsfilter zo dat het net onder het wateroppervlak zit. Dit vermindert de circulatie en helpt het paramecium en het vroege voedsel in suspensie te houden zodat de jonge visjes er gemakkelijk bij kunnen.
• Verlichting: Het aquarium blijft donker tijdens deze eerste stadia om stress te verminderen en schimmelgroei te ontmoedigen.
• Overgang in voeding: De sleutel is om een evenwicht te vinden tussen het vroege microvoedsel en de tijdige introductie van BBS, waarbij de afhankelijkheid van vloeistoffen, poeders en paramecium in de loop van de eerste week geleidelijk wordt verminderd.

In batches met grotere kuitschietingen of zware voeding ververs ik soms 30 tot 40% water na het kuitschieten om de opbouw van eiwitten te verminderen, waarbij ik puur RO-water gebruik om de omstandigheden schoon te houden.

Reflecties en advies

Het kweken van Hyphessobrycon bentosi is zowel lonend als relatief eenvoudig gebleken, mits een paar belangrijke principes worden gevolgd. Na verschillende pogingen heb ik ontdekt dat succes eerder te maken heeft met voorbereiding, observatie en timing dan met obsessieve aandacht voor de perfecte chemische samenstelling van het water.

Paaitriggers

Hoewel veel bronnen suggereren dat M. bentosi zeer zacht, zuur water nodig heeft om te paaien, heeft mijn ervaring geleerd dat dalende luchtdruk en weersveranderingen, met name naderend onweer, veel belangrijkere triggers zijn. Zorgvuldige timing van broedpogingen rond deze natuurlijke signalen verhoogt de kans op succes aanzienlijk.

Waterparameters en Opstelling

Hoewel ik het water op pH 6,5 en een lage TDS (~20) hield, waren de vissen bereid om op deze niveaus te paaien zonder dat ze extreme zuurgraad moesten bereiken. Een goed voorbereide bak met verouderde filtratie, paaimedium en minimale verstoring is veel belangrijker dan het najagen van exacte getallen.

Vroege kuitschietingen en uitdagingen beheren

Een uitdaging voor nieuwkomers is het omgaan met batches waarbij de meeste eieren wit worden en gaan schimmelen, vooral bij de eerste pogingen. Dit kan ontmoedigend zijn, maar het komt vaak voor. Vrouwtjes kunnen kuitschieten en eitjes van slechte kwaliteit produceren als ze al een tijdje niet hebben gebroed. De sleutel is geduld:

• Laat het vrouwtje oude eitjes afzetten.
• Herstel haar conditie met levend en diepvriesvoer van hoge kwaliteit.
• Probeer het na twee weken opnieuw, meestal volgt er dan succes.

Succesvol jongen grootbrengen

Zodra de jongen beginnen te eten, vind ik dat er goede aantallen, gemiddeld zo’n 120 jongen per partij, grootgebracht kunnen worden. Zelfs zonder toegang tot paramecium, levert het gebruik van Liquifry, microwormen en goed ingedraaide aquariums respectabele resultaten op, hoewel de initiële groei iets langzamer kan zijn. De kritieke factor is de vroege introductie van BBS (na ongeveer 1,5 tot 2 dagen aanvankelijk voeren) en de geleidelijke overgang van microvoedsel.

Door het water dagelijks voorzichtig te verversen en voorzichtig te voeren , voorkom je veelvoorkomende problemen zoals buikschuivers (belly sliders) of groeiachterstand.

Laatste advies voor hobbyisten

• Maak dingen niet te ingewikkeld. Concentreer je op het conditioneren van je vissen, het afstemmen van het kuitschieten op de weerpatronen en het schoon en eenvoudig houden van de kweekopstelling.
• Laat je niet ontmoedigen door vroege mislukkingen. De kwaliteit van het paaien verbetert met de ervaring van zowel de aquariaan als het ouderdier.
• Pas je aan en observeer. Kleine aanpassingen, zoals het gebruik van twee paren in plaats van één of het afschermen van de tank om verstoring te verminderen, kunnen een aanzienlijk verschil maken.
• Geniet van het proces. Het kweken van M. bentosi is een geweldige leermogelijkheid die je vaardigheden voor andere soorten ook zal verbeteren.

Met voorbereiding, geduld en een beetje hulp van het weer, kunt u deze prachtige tetra met succes kweken en genieten van het zien groeien van een nieuwe generatie.

Samenvattende video

Auteur

Mike Lee

Copyright foto’s en video

Mike Lee

Nabewerking

John de Lange