Discus Kweek – fotoverslag

Een vorige kweekpoging is niet goed afgelopen is. Helaas zijn de jongen na drie maanden ziek geworden en doodgegaan.

Zaterdag heb ik de kweekbak goed schoongemaakt en het kweekkoppel weer in de bak gedaan. Drie maanden lang hebben ze in de showbak gezeten en weinig aandacht aan elkaar besteed…
Ik was dus heel benieuwd of het nog steeds een koppel was. Ik rekende er op dat het afzetten wel enige tijd kon gaan duren.

Na overgewend te hebben in de kweekbak begonnen ze na twee uur al de kegel schoon te poetsen! Ze zijn twee dagen druk in de weer geweest met de bekende rituelen, en eindelijk hebben ze vanmiddag de beslissing genomen en hebben afgezet. Aangezien ik elke stap wil fotograferen, hebben ze het afzetten voor het gemak maar aan de achterkant van de kegel gedaan. hopelijk komt het bij het volgende nestje wel goed in beeld.

Hier de eerste foto’s – Proefafzetten door het vrouwtje:

Hier in beeld de legbuis van het vrouwtje:

Afzetten:

Over enkele uren komen de eitjes uit. Ik tel er zo’n 140 (naar beneden afgerond) waar de larfjes inmiddels zichtbaar zijn.

Het is erg lastig om er een foto van te maken, om jullie niet teleur te stellen toch maar geprobeerd:

Inmiddels zijn ze druk bezig met het verplaatsen van de uitgekomen jongen. Helaas zetten ze die ook op de achterzijde van de kegel neer, nu kan ik weer geen goede foto maken.

Maar goed, ik hoop dat ze over twee dagen zonder al te veel moeite op de huid van de ouders gaan.

Even een close upje van de larfjes:

De larfjes van boven bekeken:

Het witte is een tempexplaat die nu overbelicht is door de flitser, de bak is helemaal ingericht voor de foto’s.

Op het volgende plaatje is moeder te zien die de larfjes moed influistert:

Er zijn meer larfjes dan te zien is op de foto, de rest zit net buiten beeld…

Genieten….

Een aantal jongen zitten al op de huid van een van de ouders, de rest zit nog op de afzetkegel:

Vergeef me mijn enthousiasme:

Ze groeien goed – Gisteravond:

Vanmorgen:

In het echt is het nog veel mooier. Het zijn er best veel voor zo’n klein moedertje:

Ze zijn bijzonder rustig, ik merk wel dat ze ervaring hebben opgedaan met het vorige nestje. Het eten ging nu direct goed, de vorige keer was dat behoorlijke stress en vlogen de jongen door de bak. Ze wisselen nu om de 5 minuten en scharrelen rustig door de bak. Ze communiceren heel duidelijk zodat er geen misverstanden zijn als ze gaan wisselen.

Als ik ga waterverversen verdedigt alleen de vis die geen jongen op zich heeft. Tis een hobby opzichzelf, dat discussenkweken.

Aangezien ze per uur een beetje groeien, maar weer wat foto’s:

Aankomst bij wissel:

Huidsecreet wordt door de ouders aangemaakt, 24 uur per dag eten de jongen van de huid. Door te wisselen hebben de ouders steeds 5 minuten even rust en kunnen ze zelf eten en wat zwemmen.

Tijdens de wissel:

Zware lasten:

Als alles goed gaat dan laat ik de ouders er wel zo’n 3 weken bij zitten.

Zojuist het moment van wissel mooi kunnen vastleggen. Ze zitten op het mannetje die zwaar geladen wacht op het moment van aflossing:

Een seconde later zit het mannetje naast het vrouwtje en de jongen die dit tempo niet kunnen volgen haken aan bij het vrouwtje:

Ze zijn al weer een beetje gegroeid, de eerste artemia kweek staat in de schuur te borrelen, vanmiddag eens kijken of ze dat lusten.

Moeder schudt het jongbroed af:

Op de huid bij vader:

Vader loodst het weer naar moeder:

Ik had voorheen een klein potje Artemia-eitjes (37,5 gram) wat mij €21,75 kostte. Daar kwam beroerd weinig van uit (ongeveer 50%)
Nu heb ik een blik met een liter Artemia-eitjes voor €55,- Het is onvoorstelbaar hoe groot het verschil is. Uitkomst ligt nu boven de 90%

In een aquarium van 50cm staat ongeveer 20cm water, dit water houd ik op 28 graden. In het water staan de flessen met Artemia, elke fles wordt belucht door een luchtpompje.

Om te voorkomen dat jullie het eentonig gaan vinden, hier een foto van bovenaf genomen:

’t groeit!

Ik ben er mee begonnen, er zijn er nog niet zoveel die het ook echt eten, maar ik verwacht dat binnen enkele dagen alle visje wel Artemia eten.

Ik heb niet het idee dat het er nog 140 zijn, ik tel er ongeveer zo’n 100. Ik denk dat de ouders de jongen selecteren, er was er bijv. een bij die wat raar zwom, die zie ik er nu niet meer tussen zitten.

Over drie weken gaan ze verdeeld worden over twee bakken, als er dan een ziekte uitbreekt, dan is de kans groter dat niet alles besmet wordt.

De bekende oranje buikjes beginnen te komen:

De jongen gaan ook wat meer gespreid zwemmen nu ze Artemia tot hun beschikking hebben:

Omdat ze per uur een beetje groeien:

Nog twee close upjes, de artemia is duidelijk te zien in de maagjes:

De jonge discusvissen van nog iets dichterbij:

Ze groeien goed, ze zijn weer helemaal rustig, gisteren waren ze een beetje gestrest van alle aandacht:

Zojuist is het koppel gescheiden, de vrouw vond het plotseling nodig om de man te gaan slopen, vijf jongen vonden bij deze worsteling de dood. Ik heb de vrouw terug gedaan in m’n showbak, waar ze direct de leidende positie innam (ze is in vorm).

De man zwemt nu met de jongen voort, al heb ik het idee dat hij het niet echt heel prettig vind dat ze aan hem zitten te plukken, hij is wat gestressd…

In principe kunnen ze nu wel zonder ouders, ze eten goed Artemia, maar het is beter om de vader nog even erbij te laten. Hij kan het wel alleen af. Vorige nest was het juist de vrouw die gesloopt werd, die dacht nu natuurlijk van: “ik pak je nog even terug”

Ach, het blijven bijzondere vissen, cichliden…

Ik voer ze nu veel artemia om te voorkomen dat ze niet alleen de slijmhuid opeten maar ook vader zelf:

De vader doet het bijzonder goed, het is een stuk rustiger nu hij de broedzorg alleen op zich heeft geladen.

De jongen zwermen nu ook wat meer uit, op zoek naar voedsel:

Ik krijg er gewoon zelf een beetje hoofdpijn van, als je dit ziet:

Ik zie trouwens tussen de jongen ook nog die geen Artemia eten, deze leven enkel van huidsecreet en lopen in groei ook flink achter (’t zijn er een stuk of 5) Deze kunnen ook niet normaal zwemmen, ze eten wel huidsecreet, maar hangen heel de tijd een beetje vreemd aan de zijkant van de oudervis. Ik vermoed dat deze jongen binnenkort wel door vaders opgeruimd gaan worden…

---

Nu een dag later gaat het wat minder, vandaag zijn er al zo’n 8 jongen dood gegaan, en zojuist zie ik er weer een raar doen. Uiterlijk zie je niets aan ze, ze eten goed, maar plotseling zie je ze raar gaan zwemmen en proberen lucht te happen, daarna dwarrelen ze nog wat door de bak en zijn dood.

Misschien dat ze stikken in een Artemia-schaaltje, ik zou het anders niet weten. De waterwaarden zijn prima, er wordt dagelijks ook veel ververst…

Ik denk (opnieuw) aan kieuwwormen. Helaas heb ik hier geen goed middel tegen. Ik heb wel Dactycid van Colombo, maar dat is niet specifiek tegen kieuwwormen. Eigenlijk moet ik Moneol hebben, maar daar is lastig aan te komen. Ik zie nu ook af en toe schurend gedrag, dat is ook iets dat bij kieuwormen hoort. (bruikbare tip gekregen: Tremazol van Sera is gebaseerd op dezelfde werkzame stof als moneol en is makkelijk verkrijgbaar).

Waardeloos, ik had vanmorgen even tijd om langs een aqua-zaak te gaan, ze hebben vanalles van sera, maar geen tremazol.

Om toch maar “iets” te doen heb ik de Dactycid toegevoegd aan het water, ik zie geen kans meer om vandaag nog langs een winkel te gaan. Dactycid is volgens de gebruiksaanwijzing geschikt voor een behandeling tegen kieuwwormen. Al heb ik mijn twijfels bij de werking…

Er zijn geen jongen meer doodgegaan sinds vanmorgen en ze eten goed. Ik hoop dat het goed gaat.

Vandaag, twee dagen na de eerste sterfte, zijn er geen visjes doodgegaan, ze eten gelukkig goed. Als het water weer helder is (door medicijnen wat wittig) dan ga ik weer verder met foto’s maken.

---

Ik heb de vader ook weer teruggezet in de showbak, het werd toch echt een beetje te zwaar voor hem. Het is lastig om mooie plaatjes te maken zonder de oudervissen. Er zit trouwens behoorlijk wat maatverschil in de kleintjes, ik zie wel dat ze allemaal goed eten.

Het is trouwens ongelooflijk wat deze visjes kunnen eten. Ik heb op het moment twee artemiakweken per dag. Van de Artemia komt trouwens nog meer uit als je er een lampje bij doet, heb ik inmiddels ondervonden. Het zijn nog zo’n 80 jongen, ik denk dat de ouders er een heel aantal opgeruimd hebben, ik heb er maar zo’n 12 dode visjes uitgehaald, een paar dagen geleden.

Wat kunnen die beestjes eten zeg, Ik voer ze minstens 10 keer per dag, maar ze blijven hongerig.

Ik heb al geprobeerd ze wat stevigers te eten te geven zoals geraspte discusmix en cyclops, maar ze zijn zeer kieskeurig en eten het niet. Ik zal ’s ochtends eens beginnen met wat anders, dan zijn ze het hongerigst… Momenteel eten ze twee artemiakweken (van 1 liter water, 2 eetlepels zout en een theelepel artemia eitjes) per dag. Ze eten echt enorm veel.

Nog wat plaatjes:

De artemiakweek is nog het minste werk, zo’n kweek opzetten is 30 seconden werk. Het waterverversen is het meeste werk.

Ik zal vandaag eens een foto maken met een object waardoor vergelijken mogelijk is. Ze zijn nog heel klein, al zie je ze bijna groeien…

Elk uur geef ik Artemia, ik snap niet waar ze het laten

Weer even twee close-upjes:

Sommigen vragen zich af wat ik met al die discusvissen ga doen. Ik denk niet dat er echt zoveel groot gaan worden, ik verwacht nog wel wat tegenslagen…

Ik heb bakken genoeg, ik heb dus de tijd om ze in de loop van de tijd te verkopen. Maar nu eerst gewoon genieten van het opgroeien:

Grazend:

Wat ze nu vooral doen is eten, eten en nog eens eten:

Ze eten nu vrachten Artemia. Gelukkig eten ze nu ook cyclops en geraspte discusmix, dat is iets minder werk…

Discusmix:

Weer wat foto’s om het te kunnen volgen

Je ziet hier maar zo’n 60 cm van een 100 cm bak. In totaal zijn er een stuk of 80.

Voedertijd:

Ik zal morgen de meetlat er weer eens bij houden, dan is de groeisnelheid wat beter te zien. Het verschil in grootte is afgenomen, er zitten nog wel een paar “rare” tussen.

Ze weigerden om netjes naast de meetlat te gaan zwemmen, hierdoor istie wat vaagjes in beeld

Wat ze wel doen is eten, eten en nog eens eten…
Er gaat een vermogen aan discusmix en Artemia doorheen. Ik voer nu zo’n 10 keer per dag, maar ze blijven hongerig. Het is trouwens wel leuk schoonmaken met zo’n zwerm happende piranha-discussen achter je arm aan.

Hier zie je ze op wacht, wachtend op eten:

Ik dacht dat ik nog 80 jongen had maar het zijn er 71. Met die kieuwwormen zijn er waarschijnlijk meer uitgevallen dan ik opgemerkt heb. Misschien dat de ouders toen ook af en toe wat opruimden…

Ze eten zoveel dat ik mijn hypotheek maar ga verhogen om dit te kunnen volhouden.

Fotografie: Pieter Bregman
Website: www.fotobregman.nl