Nadat ik wegens omstandigheden een aantal jaren uit de hobby was geweest, besloot ik in 2016 deze weer op te pakken. Eigenlijk begon ik op dezelfde manier als dat ik ruim 20 jaar daarvoor ook was begonnen met een 60 centimeter aquarium, met de intentie omdat uit te breiden naar een bescheiden 4 a 5 aquaria. Met als doel om op kleine schaal met een aantal soorten te kweken.
In het verleden kweekte ik voornamelijk dwergcichliden, vooral de meer aparte soorten. Ook was ik verbonden aan het dwergcichliden forum als beheerder. Het spreekt dan ook voor zich dat ze altijd bij mijn favoriete soorten zullen blijven horen. Echter de soorten die ik wilde kweken/houden die heb ik voor het grootste deel al gehouden of gekweekt. Dus hier ging ik geen echte uitdaging meer in vinden.
Farlowella vittata aanschaf
Nu was er een soort die ik ooit heel in het begin eens heb gehad en zelfs al eens eieren van heb gehad. Echter zoals gezegd heel in het begin dus niet gelukt. Dit was de Farlowella vittata, deze soort bleef me sinds die tijd fascineren. Maar steeds weer kwam het er niet van om deze vissen aan te schaffen.
Nu ik opnieuw was begonnen met kweken, en op zoek was naar een Nannostomus soortje, kwam ik bij een tuincentrum in de buurt, waar zowaar iemand met verstand van vissen werkt, een heel mooi vrouwelijk exemplaar van deze soort tegen, en ik had er nu ook nog de ruimte ervoor. Maar ja kweken met alleen een vrouw wordt lastig. Na even praten met de medewerker bleek dat hij ze bij dezelfde leverancier nog kon bestellen. Zo was ik een week later weer present om te zien wat de kwaliteit van de geleverde dieren was. Het waren dieren van een vergelijkbare kwaliteit dus een van de mannen uitgezocht en deze mee naar huis genomen.
Farlowella vittata conditioneren
Nu was ik in de veronderstelling dat ik nog wel even de tijd had. Want ja, de dieren moesten immers nog in kweekconditie gebracht worden. Alleen dachten de dieren daar anders over! Toen ik een kleine twee maanden nadat ik de dieren had aangeschaft de bak waar ze inzaten een grote verbouwing had gegeven om het aquariumzand te vervangen door filterzand, werd ik een week later verrast met een eerste nest bestaande uit 40 eieren van deze dieren.
Inmiddels had ik me wel al flink ingelezen in de soort, wat trouwens niet meevalt met de geringe hoeveelheid kweekverslagen die op het web te vinden zijn. Maar uit de informatie die ik kon vinden bleek dat de eieren door de man beschermd werden en met een dag of 10, afhankelijk van de temperatuur uit zouden komen. Echter bij mij zagen de eieren er al op dag 7 uit zoals ze er op internet na 9 dagen uitzagen. Dus op dat moment heb ik de eieren met een stanleymesje verwijderd en in een Superfish breederbox gedaan. Het grote voordeel van deze broedbakjes vindt ik dat ze via een stijgbuis en een luchthevel constant worden voorzien van ‘vers’ water uit de kweekbak. Dag 8 kwamen inderdaad de eerste jongen uit het ei, en kwam ik voor mijn eerste verrassing te staan. Niet alle eieren kwamen namelijk op de zelfde dag uit, maar verspreid over drie dagen! De jongen zijn met bijna 1 centimeter redelijk groot als ze uit het ei komen.
Opgroeien van de jonge Farlowella vittata
Volgens internet zouden de eerste twee weken de lastigste zijn, omdat de dieren over vrijwel geen reserve beschikken en deze ook bijna niet opbouwen. Dus dienen ze een overdaad aan groenvoer te hebben. Nu wilde het geluk dat ik een aqua 30 bakje had staan dat door enige mate van verwaarlozing vol met groene algen zat. Die had ik bij het afzetten gelijk gereed gemaakt voor de jongen, zodat ze in hun eerste voedselbehoefte voorzien waren.
Maar wat nog meer? Er waren meldingen van artemia nauplii als eerste voer, dus dat heb ik geprobeerd, dit was bij dwergen altijd een succes, maar wat ik stiekem al vermoede bleek waar, de jongen keken er niet naar om. Dus terug bij af waar ging ik ze mee bijvoeren, want die algen bleven niet oneindig zitten. Nu had ik op internet gelezen over Repashy. Dit is een voeding in gelei vorm die er in diverse uitvoeringen is, waaronder twee op algenbasis. Dus dit werd mijn eerste alternatief en inderdaad er aten enkele jongen van. Verder had ik ook gezien dat er soms groene bonen aan L-nummers werden gevoerd, dus dat heb ik ook geprobeerd, en dat werd zelfs nog beter gegeten. Dus nu had ik twee voeders om de jongen mee te voeren
Zo bleef ik ze de eerste maand voeren en ik had maar 4 jongen verloren. Nu wilde ik een beetje extra variatie in het dieet brengen en ik had de ouders in het begin bijgevoerd met slabladeren, waarvan ik er nog een paar in de vriezer had liggen. Dus waarom niet.
Nitrietpiek
Dus ik een slablad in de bak gedaan. De volgende morgen werd ik wakker en zag ik dat een van de jongen deels bovenwater op de ruit zat. Maar ja slaperig als ik was voelde ik nog geen nattigheid. Tot ik dichter bij de bak kwam, Om het licht aan te doen. Vrijwel alle dieren zaten zo hoog in de bak, ik moet eigenlijk zeggen alle nog levende dieren, want de bodem was bedekt met dooie jongen. In totaal was ik er 19 kwijt. Gelijk een watertest gedaan en de nitriet waarde was ineens omhoog geschoten, wat gezien het feit dat ik om de dag 50% ververste in deze bak, en de nitriet altijd niet meetbaar was geweest, maar een oorzaak kon hebben…het sla blad! Dat was ook het enigste dat anders was gedaan dan daarvoor. Diezelfde dag nog twee keer 30% ververst en de dagen erop nog eens 50% en na 4 dagen waren de jongen weer zich zelf.
Het spreekt voor zich dat ik niet zo happig meer was op die slabladeren. Nu twee maanden na het uitkomen van de eieren heb ik nog steeds 14 jongen zwemmen en ze groeien goed, de grootste zijn 4 cm en de kleinste 3 centimeter dus zit er wel redelijk wat verschil in groei tempo.
Het tweede nest
Nest twee werd een kleine maand na het eerste afgezet en ook weer apart gezet vlak voor het uitkomen, echter een dag eerder en zonder antischimmel middel. Laat dat nou net helemaal verkeerd afgelopen zijn, want er kwamen maar 3 eieren van de 38 uit. Alle eieren waren beschimmeld en die jongen hebben het ook geen van alle gered. Nest 3 heb ik wel weer met een klein beetje antischimmel behandeld en op dag 7 verwijderd. Daarvan kwamen er gewoon weer 20 eieren uit. De volgende nesten heb ik verder steeds op dezelfde manier behandeld met vergelijkbare resultaten, behalve het zesde die ik weer anders heb behandeld na een “tip” op internet met 100% uitval binnen een week als resultaat.
De kweek van de Farlowella vittata in het kort
In het kort kan ik het volgende zeggen:
De ouderdieren worden gehouden op 90% osmose water, met de volgende waarden, pH 5.5, GH en KH 3, NO3 15 (nitraat), NO2 (nitriet) niet meetbaar, en een temperatuur van 26 °C. Bij deze waarden zetten ze iedere 4 weken af bij mij. ’s Winters schroef ik mijn temperatuur iets terug en leggen de dieren geen eieren. Ze kunnen dan weer een beetje op krachten komen.
Het mannetje verzorgt en beschermt de eieren, eventueel onbevruchte eieren worden door hem verwijderd. Het vrouwtje speelt na het afzetten geen rol meer en wordt verjaagd door de man als ze in de buurt komt. Bij een harem worden andere vrouwen wel bij het legsel geaccepteerd, mits ze komen afzetten.
Bij deze temperatuur ontwikkelen de eieren zich in 8 dagen. Hierna duurt het nog 5 dagen voor de jongen echt vrij zwemmen en zichtbaar gaan eten.
Conclusie
Of de eerste twee weken echt zo lastig zijn? Ik geloof het wel want ook al hadden de jongen steeds eten ter beschikking, en aten ze er ook van heb ik ze nog nooit met een bolle buik gezien. Het voer moet naar mijn mening volledig uit groen voer bestaan. Al bevat de Repashy voor aufwuchs-eters die ik voer wel een dierlijk bestandsdeel in de vorm van micro-organismen zoals radardiertjes, insectenlarven etc
De kweek van deze soort ging tot nu toe nog niet van een leien dakje maar ik denk dat ik in het vervolg wel het grootste gedeelte van de jongen kan laten overleven, door wat ik geleerd heb van mijn fouten die ik bij dit nest en in mindere mate bij nest 2 heb gemaakt.
Na 6 nesten kan ik zeggen dat dit zeker niet een van de makkelijkste soorten is die ik ooit gekweekt heb. Het afzetten en uitkomen van de eieren geven geen problemen. Het laten opgroeien van de jongen daar ligt de uitdaging. Ze moeten echt constant in het voer staan. Zelfs als ze al halfwas zijn doe je dit niet dan volgt massale uitval. Als gevolg hiervan dien je dus ook veel te verversen en een zwaar filter te gebruiken.
Een goede optie is waarschijnlijk een aquarium waar veel algen in groeien. Denk bijvoorbeeld aan een zonnige standplaats. Ik heb echter niet de mogelijkheid om dit te realiseren dus zekerheid kan ik hierin niet geven. Van het voer dat ik geprobeerd heb bleken snijbonen het beste geaccepteerd te worden. Ook Repashy Soilent Green werd goed gegeten maar is prijzig in verhouding tot de snijbonen. Een experiment met “groenwater” d.m.v. spirulina poeder, zoals ik op internet tegen kwam, was verre van een succes bij mijn zesde nest. Mijn advies is dus gebruik snijbonen of Repashy Soilent Green.
Dit is zeker een soortje dat ik nog wel een tijdje blijf houden en kweken. Want ik blijf deze stokken fascinerende dieren vinden.
Mooi verslag ,hoe geef je de snijbonen, rauwe, gekookt ,geblancheerd ?
Daar ben ik ook erg benieuwd naar! Heb nl ook eitjes.
Ik zou ze blancheren….rauw zijn ze behoorlijk hard en gekookt weer te zacht.