Voordat je denkt dat dit een recept is voor Channa samosa, laat me je er aan herinneren dat de Channa een familie vissen is die als populaire naam heeft: slangenkoppen. De jacht op de Channa
Een tijdje terug ben ik begonnen met het houden van slangkopvissen en ik zag al erg uit naar het vangen van deze vissen in het wild. Het huwelijk van Rufus gaf ons het excuus om nog een reisje te maken naar “Garden City”. Madan had al eerder gezinspeelt op een vis vang expeditie voordat we in Bangalore aankwamen en ze stonden al te trappelen van ongeduld (iedereen behalve Ravi die nog van niets wist?). We hadden een leuk groepje verzameld van indianaquariumhobbyist.com en met Trevor erbij, zouden we zeker niet door de grappen en Neera heenraken (Neera is een stinkend goedje gemaakt van Palm olie siroop voor dieeten ed.). We waren met Madan, Adip, Sriram, Nagendra en Trevor uit Bangalore, en Ravi, Venket, Shankar en ikzelf uit Chennai. Onze groep voegde zich bij onze navigator en vis expert Krishnamurthy en zijn assistent.
Onze eerste halte was Harohalli, ongeveer 40 kilometer van Bangalore. Naarmate we dichter bij een soort van irrigatie kanaal kwamen werd de rit steed hobbeliger.
We parkeerden onze auto’s bij het kanaal en Krishnamurthy leidde ons langs een zijweg die ons stroomafwaarts bracht. Hier lag een kleine irrigatie geul langs het pad.
In de geul zagen we wat Egeria densea groeien.
We kwamen stroomafwaarts en keken even rond en vonden een goede plek om te gaan vissen. Het water stroomde er nogal snel dus ik verwachtte er geen Channa’s te vangen.
Eenmaal bij het stroompje aangekomen maakt Krishnamurthy van wat netten snel een soort opslag voor de vissen die we gaan vangen gewoon met behulp van een paar stokken en een groot net. De vissen die werden gevangen gingen in deze val totdat wij klaar waren om ze in te pakken.
Met onze netten kwamen we meteen in actie. We hadden niet veel succes omdat de meeste vissen snel bewegende barbelen waren. De enige vissen die we makkelijk konden vangen waren wat fraai gekleurde guppen, waarschijnlijk in deze wateren uitgezet om de muskieten onder controle te houden.
Uiteraard was de degene die het hardst werkte de secretaris Trevor van de aquarium vereniging Karnataka wiens motto was “Yo ho ho en een flesje Neera” Hij bood prompt aan om te babysitten op onze zakken met vis.
We begonnen onze netten te gebruiken vlakbij de planten langs de oevers en we vingen behoorlijk wat garnalen, waarvan sommigen wat rode strepen hadden. Er waren er meer dan genoeg rond de struiken en overhangende wortels en we vingen ze in alle maten. Nag was de gelukkige die ze mee naar huis nam.
Krishnamurthy maakte goed gebruik van zijn grote net en ving een hoop vissen. Het was leuk om te zien hoe hij zijn netten uitgooide en weer in haalde. Hij ving voornamelijk barbelen en tilapia met zijn net.
De gevangen vissen werden door zijn assistent snel vervoerd naar het leefnet.
Binnen een uur hadden we best wel een grote vangst vissen. Trevor’s zag eruit of hij de vissen de volgende wedstrijd van de Karnataka Aquarium Vereniging wilde laten meedoen, dat moeten we nog maar even afwachten…of ze belanden in zijn frituurpan. Sriram probeerde uiteraard het pakketje vissen op zijn hoofd te laten balanceren.
We hadden een zuurstof cilinder mee, dus alle vissen werden in plastic zakken verpakt en we gingen terug naar de auto’s. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om een paar foto’s van de omgeving te maken.
Terwijl we terugreden passeerden we wat velden met lateriet aarde. Ze zagen er echt rood uit en leken uitstekend substraat voor een beplant aquarium.
Op onze terugweg kwamen we langs wat door regen gevoede vijvers. We keken even rond en vonden veel aquarium planten die daar groeiden. Er waren Aponogeton lakhonensis, Marsilea quadrifolia, Limnophila aquatica, Bacopa monieri en Vallisneria. Net toen we begonnen met het verzamelen van de planten begon het te gieten van de lucht en moesten we ons haasten naar de auto. Vreemg genoeg zagen we daar geen vissen – alleen maar kikkervisjes en nog meer kikkervisjes.
Onze volgende halte was bij een oude brug waaronder een klein zwartwater riviertje stroomde. Hier zaten heel veel danio’s, voornamelijk Esomus danricus. De oevers van dit stroompje bevatten hele mooie uitgesleten rotsen. Ravi nam een paar van deze rotsen mee voor in zijn aquarium. Hier zie je Nag met zijn schepnet door het stroompje waden.
Adip, Nag en ikzelf hebben de omgeving nog wat verder verkend, ondanks dat de regen ons hinderde, was het echt een hele mooie omgeving.
Het stroompje aan de andere kant van de brug had heel weinig vissen, waarschijnlijk omdat het water daar erg ondiep was. Adip gebruikte zijn net om een paar kleine barbeeltjes te vangen. Het werd tijd om verder te gaan.
Onze laatse halte was een ander stroompje die wat betere vooruitzichten bood, en dat maakte hij ook echt waar. Met onze netjes hebben we wat Oryzias melastigma (rijstvisjes) gevangen en heel veel Cobitis taenia (modderkruiper). Toen Krishnamurthy eenmaal zijn net had uitgeworpen vingen we een zeer mooie slangekop, de Channa punctata (Bedankt voor het identificeren Rahul!).
Het echt spannend om eindelijk een channa te vangen zo aan het einde van ons reisje. Het maakte de reis meer dan goed. Nadat we bij Madan’s huis terug kwamen kon ik nog wat andere vissen fotograferen die we hebben gevangen.
Dit was het einde van een fantastische reis, de jacht op de Channa. Zoals gewoonlijk werden we gastvrij onthaald door de mannen uit Bangalore en hadden heel veel plezier. De Channa ging met ons mee met de trein terug naar Chennai samen met heel veel andere vissen.
Auteur: Beta Mahatvaraj uit Chennai, India
Bron: Aquarticles (niet meer beschikbaar)
Vertaling: J. de Lange
