Xiphophorus nezahualcoyotl
Het was enkele jaren geleden dat ik van iemand in de vereniging Xiphophorus nezaqualcoyotl kreeg, ik viel meteen op deze soort. Ik denk dat zijn moeilijke achternaam mij aansprak. Ik noem ze zelf altijd Xiphophorus nezi vind ik makkelijker want ik struikel steeds over zijn achternaam.
In het begin had ik 2 vrouwen en 1 man en voerde ik ze steeds 2 keer per dag. Ik geef ze altijd levend- of diepvriesvoer en verschillende soorten droogvoer. Om één of andere reden was het moeilijk om hier jongen van te kweken.Ik dacht misschien ligt het aan de temperatuur of aan het voer. Enkele jongen werden geboren en die groeiden erg langzaam of zeg maar heel erg langzaam. Dit is gebruikelijk bij Xiphophorus is mij verteld. Ik deed steeds mijn best maar het wilde niet vlotten zoals ik het wilde. Toch viel mij wel op dat ze erg sterk waren.
Naar buiten in de zomer
Het werd zomer 2003, u moet weten dat ik boven in een flat woon waar het erg warm kan worden. Een vriend van mij heeft een boerderijtje en heeft erg veel land om zijn huis. Hij zei tegen mij waarom zet je niet bakken buiten neer dan hebben ze het in ieder geval minder warm. Bij ons heb je een grote bouwmarkt hier kochten wij 6 zwarte bakken en dit leek ons wel perfect
om een buitenvijvertje te maken. Wij zetten ze bij zijn huis neer en maakten er een bekisting omheen, echt een plaatje. Water erin drijfplantjes erin en een net erover heen tegen het eruit springen van de vissen.
We lieten het water één week rusten en verhoogde het KH iets zodat het water wat harder werd. Toen gingen de vissen er in en nu was het afwachten of ze bleven leven, dit was best spannend. Muggen waren er in overvloed dus we hoefden niet veel bij te voeren zeg maar twee keer in de week iets droogvoer. Het lukte, ze bleven leven en geloof mij of niet 4 weken later zwommen er jongen. Dus het vrouwtje had eindelijk op een normale manier geworpen.
Ik was een beetje nieuwsgierig en ging kijken hoe het met de oudere dieren ging. Ik haalde er enkele uit om te bekijken, die waren echt schitterend van kleur en ze waren ook erg sterk. Normaal als je ze uit je aquarium haalt spartelen ze altijd iets maar dit leken wel karpers zo sterk dat ze waren. Dus ik wist meteen al dat ze er in ieder geval beter van werden. Het werd later in het jaar zeg eind september nu werd het snel kouder ‘s-avonds. Ik moest ze dus binnenhalen. Er waren nog niet erg veel jongen over maar de mannen en vrouwen waren heel mooi en sterk geworden.
Ik haalde de Xiphophorussen binnen en zette ze in een aquarium 60 bij 40 bij 30. Hier deed ik heel veel groen bij zodat de jongen goed konden vluchten. Er wordt over dit soort verteld dat ze geen jongen eten maar daar ben ik niet zeker van. Nu gingen de vrouwtjes jongen werpen of het de normaalste zaak van de wereld was. Wat ik in dat jaar geleerd had was dat de vissen sterker en mooier werden en meer jongen gingen werpen. Dus het jaar erop ging ik het weer proberen, en nu deed ik in de ene bak volwassen dieren en in de andere jonge dieren. De procedure ging weer hetzelfde, enkele jongen werden geboren bij de ouders. Wat mij bij de jongen opviel was dat ze groter uit groeiden dan binnen in mijn aquarium.
Ik hield namelijk wat jongen binnen want je weet maar nooit. Aan zulke soorten is bijna nooit of moeilijk aan te komen. De buitentemperatuur werd eigenlijk nooit veel hoger dan 20 graden `s-nachts een graad of wat kouder. De Ph was 7 de Kh kreeg ik op 8.
Het voordeel is natuurlijk wel dat je altijd levend voedsel in je bakken krijgt. Het grote voordeel is natuurlijk ook geweest dat ze onder de bomen staan dus best wel koel. Ik liet ze dit jaar wat langer buiten door omstandigheden en haalde ze in oktober binnen. Het water was afgekoeld naar 12 graden en ik was erg bang dat ze het niet zouden redden. Maar wat bleek, het waren er meer dan het jaar ervoor. De jonge dieren die ik eind mei in de andere bak deed waren erg mooi en flink groot geworden. Ook deze vissen deed ik weer binnen in mijn aquarium en de oudere dieren gingen meteen over tot werpen. Ik heb er inmiddels genoeg en heb er al vele in de vereniging en vriendenkring weggegeven.
Conclusie
Kortom de Xiphophorus nezahuacoyotl is echt een vis voor zomers buiten en in de winter binnen. Je krijgt hier meer jongen van en ze worden sterker en groter dan binnen. Hopelijk heb ik u genoeg geïnformeerd zodat u misschien ook uw vissen eens naar buiten doet en op die manier durft te kweken.
Video
Auteur
Copyright foto’s
