Terranatos dolichopterus (Weitzmann & Wourms, 1967)
Beide auteurs beschreven deze soort als de Austrofundulus dolichopterus zes jaar na zijn ontdekking door Leo Emile Hoigne in December 1961.
Dr. Donald Taphorn uit Guanare, Venezuela en Prof. Jaimy Thomerson, USA richtten het geslacht Terranatos op voor deze kleine mooie soort nadat ze tot de conclusie kwamen dat het niet langer mogelijk was ze in de Austrofundulus familie te houden. Deze geslachtsnaam verwijst naar de manier van leven van deze soort zoals ze opkomen uit de modder nadat de regen begint te vallen en het water de compleet uitgedroogde poelen opnieuw vult (“Terra” = aarde- en “natos”- geboorte)
In 1993, zorgde de ontdekking van Terranatos meer naar de grens met Colombia bij Isla Raton, in de Rio Orinoco net ten zuiden van Puerto Ayacucho, door Roger Brousseau, ervoor dat het territorium waar deze soort werd verwacht te leven flink werd vergroot. Deze variant had mooie oranje kleuren in de vinnen, zeker in de anaalvinnen en soms ook in de eerste vinstralen van de rugvin. Dit bevestigd dat de soort een groot verspreidingsgebied heeft langs de bovenloop van de Rio Orinoco.
Vrouwen hebben geen tekening op hun lichaam of vinnen en hebben een licht bruine kleur, de vinnen zijn ook niet zo lang als bij de mannen.
Kweek van de Terranatos dolichopterus
Het kweken met de Terranatos dolichoptherus is voorbehouden aan specialisten die weten hoe ze eenjarige killies moeten kweken. Zelfs voor hen is het niet eenvoudig de soort voor langere tijd te houden. De eieren zijn klein, maar de soort is erg productief en een enkel trio kan tot 100 eieren per week produceren. Het probleem begint met de incubatie en de lange tijd die ze nodige hebben om zich te ontwikkelen. Om de een of andere reden verdwijnen veel eieren tijdens deze incubatie periode. Vaak door een slechte bevruchting maar ook als gevolg van de lage pH waarde van het turf. Het is goed om te begrijpen dat deze soort leeft in open gebieden, soms met wat open bos in de buurt maar meestal in compleet open terrein. De bodem bestaat altijd uit klei, meestal zacht grijze klei en de het water waarin ze leven is zelden helder, in feite altijd troebel door de klei. Het troebele water in de poelen kan een beetje zuur worden, echter de klei krijgt nooit een pH lager dan neutraal.
De tijd die de eieren nodig hebben om door de verschillende diapauzes te komen hangt af van de vochtigheid en temperatuur. Normaal gebruiken we de vochtigheid die ongeveer gelijk is aan vochtige tabak. Dit in combinatie met een temperatuur rond de 24 graden celsius geeft een ontwikkel tijd van zo’n 6 maanden.
Sommige experimenten toonden een ongelooflijke versnelling van dit proces. Als de temperatuur wordt verhoogd naar 30 graden of zelfs hoger en de vochtigheid wordt eveneens een beetje verhoogd, dan kunnen de eieren al in 40 dagen klaar zijn. Ik heb dit op mijn zolder getest en de temperatuur daar ligt rond de 36 graden in de namiddag en valt terug naar 26 graden in de nacht. In dit geval gebeurd het echter heel snel dat de eieren beschimmelen. Dus hoe hoger de vochtigheid des te sneller de eieren beschadigd raken door schimmel.
Ik zou een temperatuur aanraden tussen de 28 en 30 graden en iets vochtiger dan normaal. Onder deze omstandigheden zijn de eieren klaar om uit te komen na zo’n 3 tot 4 maanden.
Zoals gezegd, de eieren zijn klein en de jongen zijn dit ook. Voor deze soort is het verstandig om ze de eerste paar dagen te voeren met infusoria. Na een paar dagen kun je beginnen met vers uitgekomen artemia en voer ze goed. Ze groeien erg snel indien er om de dag water wordt ververst en ze de hele dag in het voer staan. Zelfs als er voldoende voer is, zet je de grotere apart van de kleinere tijdens de eerste weken. Mannen groeien sneller en kunnen het aantal vrouwtjes verkleinen door ze op te eten.
Terranatos is vredelievende soort zolang je veel dieren samen houdt. Als een aquarium slechts twee mannen bevat zal een van de twee sterven als gevolg van de constante gevachten. Plaats twee – drie vrouwen op een man en geef ze een plek om hun eieren diep in de grond te leggen. Gebruik alleen coco-peat en kook dit ongeveer een half uur en spoel het naderhand goed uit om fijn stof en lage pH’s te verwijderen.
Literatuur
Taphorn, D.C. & J.E. Thomerson. 1978. A revision of the South American Cyprinodont Fishes of the Genera Rachovia and Austrofundulus, with the Description of a new Genus. Acta. Biol. Venzuela, 9 (4): 384.
Video
Auteur
Frans Vermeulen – It rains fishes
Vertaling
J. de Lange
Copyright foto’s
