Scorpaena cardinalis – Oostelijke Rode Schorpioenvis
Scorpaena cardinalis werd voor het eerst beschreven door de Zweedse naturalist Daniel Solander en de Schotse marinechirurg en natuuronderzoeker Sir John Richardson in het jaar 1842. Scorpaena cardinalis behoort tot de familie Scorpaenidae, ook wel bekend als de schorpioenvissen.
De geslachtsnaam Scorpaena is afgeleid van het oude Griekse woord “skórpaina,” wat “schorpioen” betekent. Dit verwijst naar de stekels op de rugvin van de vis, die een pijnlijke wond kunnen veroorzaken, vergelijkbaar met de steek van een schorpioen. De soortnaam cardinalis betekent “rood” en beschrijft de helderrood-oranje lichaamskleur van de vis met rode vlekken.
Synoniemen:
- Ruboralga cardinalis
- Scorpaena plebeia
- Scorpaena cookii
- Ruboralga cookii
Beschrijving
Scorpaena cardinalis heeft een lateraal afgeplat lichaam dat naar achteren toe meer gecomprimeerd is. De kop is voorzien van talrijke tentakels en stekels, wat bijdraagt aan zijn camouflage in de natuurlijke omgeving. De kleur van de vis varieert van roze-rood tot rood-oranje met bruine vlekken, en de kleuren worden donkerder naar de achterkant toe. De vinnen zijn vaak in dezelfde kleurstelling als het lichaam, met de rugvin die 12 giftige stekels en 9 zachte stralen heeft. De vis kan een maximale lengte van 47 centimeter bereiken.
Verschillen tussen Mannetjes en Vrouwtjes:
Er zijn geen specifieke fysieke verschillen tussen mannetjes en vrouwtjes van de Scorpaena cardinalis gedocumenteerd in de beschikbare literatuur. Evenmin zijn er bekende gedragsverschillen tussen de seksen.
Verschillen tussen Juvenielen en Volwassenen:
Er zijn geen gedetailleerde beschrijvingen van verschillen tussen juvenielen en volwassen exemplaren van deze soort in de beschikbare bronnen. Over het algemeen behouden juvenielen dezelfde camouflagepatronen als volwassenen, wat essentieel is voor hun overleving.
Gedrag en Temperament:
De Scorpaena cardinalis is een goed gecamoufleerde roofvis die bekend staat als een hinderlaagjager. Ze zijn voornamelijk ’s nachts actief en voeden zich met kleine vissen, krabben, garnalen en octopussen. Deze vissen zijn solitair en leven meestal op de bodem, waar ze zich verbergen tussen rotsen en koraal. Ze zijn niet agressief tegenover andere vissen, maar hun giftige stekels maken ze gevaarlijk voor potentiële roofdieren en mensen.
Levensverwachting:
De levensverwachting van de Scorpaena cardinalis in het wild is niet specifiek gedocumenteerd, maar ze kunnen in gevangenschap tot 33 jaar oud worden mits ze in de juiste omstandigheden worden gehouden.
Giftige stekels
De Oostelijke Rode Schorpioenvis, is uitgerust met giftige stekels die een belangrijke rol spelen in zijn verdediging tegen roofdieren. Deze stekels bevinden zich voornamelijk op de rugvin, die 12 giftige stekels bevat. De giftigheid van deze stekels maakt de vis gevaarlijk voor zowel andere dieren als mensen. Het gif kan ernstige pijn en zwelling veroorzaken als het in contact komt met de huid.
De giftige stekels zijn een effectief afschrikmiddel voor potentiële roofdieren, waardoor de Scorpaena cardinalis minder snel wordt aangevallen. Dit is vooral belangrijk omdat de vis een hinderlaagjager is die vaak stil op de bodem ligt te wachten op prooi.
Het mechanisme van gifinjectie werkt als volgt: wanneer de stekel in de huid prikt, worden de gifklieren samengedrukt, waardoor het gif door een kanaal in de stekel naar buiten wordt geperst en in de wond terechtkomt. Deze gifklieren bevinden zich aan de basis van de stekel. Dit kan leiden tot intense pijn, zwelling en in sommige gevallen systemische symptomen zoals misselijkheid en duizeligheid.
Het is cruciaal voor aquariumhouders om zich bewust te zijn van de giftigheid van deze stekels en om voorzorgsmaatregelen te nemen bij het hanteren van de vis. Zorg dat je voorbereid bent op een mogelijke noodsituatie en dat je contact op kunt nemen met een antigifcentrum.
Biotoop
De Oostelijke Rode Schorpioenvis, wordt in de natuur gevonden in de gematigde wateren van de zuidwestelijke Stille Oceaan, met name rond het noorden van Nieuw-Zeeland, de Kermadec-eilanden, en de offshore-eilanden van de Tasmanzee, zoals Norfolk Island en Lord Howe Island.
Deze vissoort leeft voornamelijk tussen koraalriffen en rotsachtige gebieden, waar ze zich goed kunnen camoufleren. Hun natuurlijke habitat bestaat uit een overvloed aan rotsen en koraal, wat hen helpt om zich te verbergen voor roofdieren en om hun prooi te besluipen. De bodem van hun leefgebied bestaat meestal uit rotsachtig substraat, wat bijdraagt aan hun vermogen om zich te camoufleren.
De Scorpaena cardinalis is een hinderlaagjager en voedt zich voornamelijk met kleine vissen en schaaldieren. Vanwege hun giftige stekels hebben ze weinig natuurlijke vijanden, hoewel grotere roofdieren hen mogelijk kunnen bedreigen. Hun camouflage en giftige vinnen bieden echter een effectieve verdediging tegen veel potentiële bedreigingen.
Dieet
Dieet in het Wild:
Scorpaena cardinalis is een hinderlaagjager die voornamelijk ’s nachts actief is. In het wild voedt deze vis zich met kleine vissen, krabben, garnalen en octopussen. De vis gebruikt zijn goed gecamoufleerde uiterlijk om zijn prooi te besluipen en vervolgens in één keer door te slikken.
Voeding in het Aquarium:
In een aquariumomgeving is het belangrijk om de Scorpaena cardinalis een dieet te bieden dat lijkt op wat ze in het wild zouden eten. Dit kan bestaan uit kleine visjes, garnalen en andere schaaldieren. Het is aan te raden om levend of bevroren voedsel te gebruiken om de natuurlijke jachtinstincten van de vis te stimuleren.
Wat Niet te Voeren:
Het is niet aan te raden om de Scorpaena cardinalis droogvoer of voedsel van lage kwaliteit te geven, omdat dit niet voldoet aan hun voedingsbehoeften en kan leiden tot gezondheidsproblemen. Vermijd ook het voeren van voedsel dat te groot is om in één keer door te slikken, omdat dit kan leiden tot verstikking of spijsverteringsproblemen.
Reefsafe?
Scorpaena cardinalis is niet reefsafe. Ze eten geen koraal of poliepen, maar ze kunnen wel kleine ongewervelde dieren zoals garnalen eten, die vaak in rifaquaria worden gehouden. Daarom is het belangrijk om voorzichtig te zijn bij het introduceren van deze vis in een rifomgeving, omdat ze een bedreiging kunnen vormen voor de kleinere bewoners van het rif.
Het Aquarium
Voor het houden van de Scorpaena cardinalis is een aquarium van minimaal 2000 liter aanbevolen. Als je meerdere exemplaren wilt houden, moet het aquarium aanzienlijk groter zijn om voldoende ruimte en territorium te bieden voor elke vis, aangezien ze solitair en territoriaal zijn.
Inrichting van het Aquarium:
Het aquarium moet worden ingericht met veel rotsen en schuilplaatsen, aangezien de Scorpaena cardinalis een bodembewoner is die zich graag verstopt. Koraal kan ook worden toegevoegd, maar het is belangrijk om te weten dat deze vis niet reefsafe is, omdat ze kleine ongewervelde dieren zoals garnalen kunnen eten. Het beste substraat is fijn zand, omdat dit de natuurlijke omgeving van de vis nabootst en helpt bij het camoufleren.
Waterwaardes:
De ideale waterwaardes voor de Scorpaena cardinalis zijn een temperatuur tussen 20°C en 28°C, met een stabiele pH-waarde rond 8.1 tot 8.4. Het is belangrijk om de waterkwaliteit hoog te houden met een goede filtratie en regelmatige waterverversingen.
Compatibiliteit met Andere Soorten:
De Scorpaena cardinalis kan goed samenleven met andere grote, niet-agressieve vissen die niet als prooi worden gezien. Geschikte soorten zijn bijvoorbeeld grotere keizersvissen, trekkervissen en papegaaivissen. Het is belangrijk om te vermijden dat ze worden gehouden met kleine vissen of ongewervelden, zoals garnalen, die ze als voedsel kunnen beschouwen.
Kweek in het aquarium
Er is geen specifieke informatie beschikbaar over het succesvol kweken van Scorpaena cardinalis in een gewoon aquarium.
Bijzonderheden
De Oostelijke Rode Schorpioenvis, heeft enkele interessante kenmerken en bijzonderheden die verder gaan dan de basisinformatie over zijn uiterlijk, gedrag en habitat.
- Taxonomische Verwarring en Synoniemen:
De Scorpaena cardinalis heeft in het verleden enige taxonomische verwarring veroorzaakt. Het is eerder verkeerdelijk gesynonymiseerd met Scorpaena cruenta (ook bekend als S. papillosus). Bovendien is de soort ook bekend onder verschillende synoniemen, zoals Scorpaena cookii en Scorpaena plebeia. - Camouflage en Overleving:
Deze vissoort is een meester in camouflage, wat essentieel is voor zijn overleving als hinderlaagjager. De Scorpaena cardinalis gebruikt zijn cryptische kleuring om op te gaan in de omgeving van rotsen en koraal, waardoor hij zowel prooi kan besluipen als zichzelf kan beschermen tegen roofdieren. - Giftigheid:
De Scorpaena cardinalis is uitgerust met giftige stekels, wat een effectieve verdediging biedt tegen potentiële bedreigingen. Deze giftigheid maakt de soort gevaarlijk voor mensen, en het is belangrijk om voorzichtig te zijn bij het hanteren van deze vissen. - Leefomgeving en Dieptebereik:
De soort wordt gevonden in een breed scala van dieptes, van ondiepe kustwateren tot diepten van 154 meter. Dit aanpassingsvermogen aan verschillende dieptes maakt de Scorpaena cardinalis een veelzijdige bewoner van de zee. - Conservatiestatus:
De Scorpaena cardinalis is geclassificeerd als “Least Concern” op de IUCN Rode Lijst, wat betekent dat er momenteel geen grote bedreigingen zijn voor de populatie van deze soort.
Conclusie
De Scorpaena cardinalis is een fascinerende maar uitdagende soort om in een aquarium te houden. Vanwege hun giftige stekels en specifieke leefomstandigheden zijn ze niet geschikt voor beginners. Ze vereisen een groot aquarium van minimaal 2000 liter, met een inrichting die hun natuurlijke habitat nabootst, inclusief rotsen en schuilplaatsen.
Hun gedrag als hinderlaagjager en hun vermogen tot camouflage maken ze interessant, maar ook potentieel gevaarlijk voor andere aquariumbewoners. Het is essentieel om goed geïnformeerd te zijn over hun giftigheid en om voorzorgsmaatregelen te nemen bij het hanteren. Over het algemeen zijn ze moeilijk te houden, maar bieden ze een unieke ervaring voor de gevorderde aquariaan.
Video
Auteur
John de Lange
Copyright foto’s
Richard Ling – www.rling.com
