Scobinancistrus aureatus – Golden Pleco

Scobinancistrus aureatus – Golden Pleco

Scobinancistrus aureatus is in 1994 beschreven door Burgess. In het Engels en soms ook hier worden ze ook wel Golden Pleco genoemd. Voordat ze officieel beschreven werden, kregen ze het tijdelijke L014 nummer. Dit L-nummer is vervallen na de officiële beschrijving.

Sommige wetenschappers hebben deze soort geplaatst in het geslacht Panaque (Panaque aureatus), vanwege de lepelvormige tanden die deze soort overeen heeft met die Harnasmeervallen. Deze classificatie lijkt echter (nog) niet algemeen geaccepteerd.

Beschrijving

Scobinancistrus aureatus kan een totale lengte bereiken van zo’n 30 tot 40 centimeter. Ze zijn donkerbruin met daarop goud/gele stippen. De zuigmond is geel. De buikzijde is wittig. De vinnen tonen hetzelfde stippen patroon. Alleen de rug- en anaalvinnen zijn aan de achterzijde afgezet met een gele band.

Mits er voldoende schuilplaatsen voorhanden zijn is de Sunshine Pleco een relatief vredelievende vis, die zonder al te veel problemen met vissen van allerlei formaat kan worden gehouden. Aanvankelijk zal deze meerval zich overdag verscholen houden, om tegen de avondschemer zijn schuilplaats te verlaten op zoek naar voedsel. Eenmaal gewend zal deze vis zich echter steeds vaker ook overdag laten zien.

Deze soort kan zowel alleen als met een aantal soortgenoten gehouden worden: indien een groepje van deze vissen wordt gehouden moet, zoals alle Harnasmeervallen, er voldoende ruimte aanwezig zijn voor de vissen om een klein territorium op te kunnen zetten. Ook moeten er voldoende schuilplaatsen in de vorm van planten, rotsen en kienhout voorhanden zijn. Wordt hieraan niet voldaan, dan kunnen deze krachtige vissen onderling, maar ook tegen andere bodembewoners, nogal onverdraagzaam worden – en gezien de forse tanden kan hij ernstige, zelfs fatale verwondingen veroorzaken!

Biotoop

Zuid Amerika: Rio Iriri, Rio Xingú (Altamira, Ilha da Fazenda), Pará, Brazilië.

Dieet

Meervallen van het geslacht Scobinancistrus staan te boek als carnivoren: een snelle blik op het indrukwekkende gebit bevestigt dat. Over het algemeen zijn Sunshine Pleco’s, eenmaal geacclimatiseerd, weinig kieskeurige en gemakkelijke eters. Met name dierlijk voer als pellets, insectenlarven (muggenlarven, bloedwormen), tubifex, krill, garnalen, mossel- en visvlees zal met enthousiasme worden aangenomen, maar vaak wordt ook plantaardig voedsel (algentabletten, verse geblancheerde groenten, algen) geaccepteerd.

Daarnaast eet deze soort soms van de organische laag die zich vormt op verzonken oppervlakken (kienhout, rotsen, bladeren, aquariumruiten), eet sporadisch ook zacht hout, en is, zoals zo veel (Harnas)meervallen niet te beroerd om etensresten, achtergelaten door andere vissen, op te ruimen.

Het Aquarium

Deze forse, zonnig gekleurde en fraai getekende meerval geeft de voorkeur aan een gedimd aquarium met veel schuilplaatsen, in de vorm van planten, kienhout, rotsen en/of kunstmatige grotten.

Om meerdere volwassen exemplaren van deze soort te houden, of om deze soort samen met andere bodembewoners te houden, is een flink aquarium nodig minimaal 150×50 centimeter. Deze soort kan vrij territoriaal zijn tegenover zowel soortgenoten als andere bodem bewonende vissen. Bij een gebrek aan geschikte schuilplaatsen kan de Sunshine Pleco zich nogal agressief tegenover andere bodembewoners gedragen. Indien het de enige bodembewoner in het aquarium is, is een aquarium van 120x45cm. voldoende. Jonge exemplaren kunnen probleemloos tijdelijk in kleinere aquaria gehouden worden, zolang er maar voldoende schuilplaatsen aanwezig zijn: de ondermaat ligt zo bij 80x30cm.

Auteur 

Jonas Hansel – Piranha-info.com

Copyright foto’s

Jonas Hansel – Piranha-info.com