Otocinclus vittatus – LDA023
Waarom ik dit artikel over de Otocinclus vittatus – LDA023 ging schrijven? Ach je kent dat wel. Sommige vissen trekken. Iedere keer weer vraag je je af; zou ik er een stelletje/ schooltje aanschaffen? Passen ze wel in mijn bak? Zou het nu kunnen? Dit heb ik ook met de Otocinclus. Van bij het begin van het aquarium houden heeft die mij geboeid. Dus, ben ik maar eens op onderzoek uit gegaan. En als ik dan toch bezig ben kan ik mijn bevindingen net zo goed in een artikel
verwerken.
Uitleg van de wetenschappelijke naam
Oto= oor; cinclus= kantwerk. Verwijst naar de beenachtige structuur in het hoofd
Synoniemen zijn: Rhinolepis paraguensis, Rhinelepis paraguensis.
Beschrijver van de vis
De vis werd voor het eerst beschreven in 1904, door Regan.
Familie, orde en klasse
Het zijn harnasmeervallen. Uit de familie Loricariidae en van de orde der Siluriformes. En ze horen tot de klasse van de straalvinnigen (Actinopterygii )
Vindplaats
Het is een vis uit Zuid Amerika; waar hij voorkomt in de Amazone en de Orinoco Rivier, evenals in de Xingu en de Tocantins rivier. Ze worden gevonden in een enorm uitgestrekt gebied in Argentinië, Bolivia, Brazilië, Colombia, Paraguay, Peru en Venezuela.
Waterwaarden
pH: 6 – 7,5
dH: 4 – 15
Temperatuur: 20- 25 º C
Uiterlijke kenmerken
De rugzijde van de Otocinclus vittatus is grijs met een iets groenige ondertoon, de buikzijde roomkleurig. De lichaamskleur is bij de kop wat donkerder en licht een beetje op naarmate ze dichter bij de staart komt. De donkere streep strekt zich uit van de bek tot de staartvin, met een kleine donkere vlek op de staartwortel. De Otocinclus vittatus kan een lengte bereiken van zo’n 3 à 3,5 centimeter.
Geslachtonderscheid
Zoals bij alle otocinclussen is ook bij de vittata geslachtsonderscheid is moeilijk, maar wel zichtbaar vrouwtjes zijn over het algemeen wat groter en boller van vorm, vooral als je van bovenaf kijkt is dit redelijk goed te zien. Verder zijn er geen opvallende kenmerken.
Nauw verwante soorten, varianten en kruisingen
- Otocinclus mariae lijkt heel erg op de vittatus, maar de donkere streep loopt niet geheel door tot de staartwortel, en over de aanzet van de staartvin loopt een dwarse zwarte streep.
- Otocinclus macrospilus heeft een zwartgevlekte rug, ook hier loopt de zwarte streep niet helemaal door tot de staart, en op de basis van de staartvin zin een grote zwarte vlek, die van boven tot onder loopt
- Otocinclus hoppei heeft net als de vittatus een lichte, grijzige, niet gevlekte rugzijde. Maar ook hier loopt de zwarte flankstreep niet door tot de staart, en zit er een grote zwarte vlek op de basis van de staartvin.
Verder heb je nog een heleboel broertjes en zusjes die je hier bijna nooit in de winkels ziet.
- De Otocinclus affinis (soms zie je die naam nog wel eens in de winkel… maar ze zijn het meestal niet.) is bijna egaal zilvergrijs, met een iets goud-achtige glans
- Otocinclus flexilis ; is over zijn hele lijf gevlekt, en de donkere streep is nauwelijks te herkennen.
- Otocinclus huaorani, lijkt op de vittatus, is te herkennen aan een kleine zwarte vlek met daarachter een dwarse streep op de staartvin
- Otocinclus cocama, heeft dwarse zwart en witte strepen en wordt ook wel eens de zebra oto genoemd.
- En dan heb je ook nog Otocinclus sp1, sp2, sp3
Bouw van de vis
De Otocinclus vittatus heeft een onderstandige zuigmond. Bovenop het hoofd zitten 2 “neusgaten” (rare benoeming) openingen, waarvan men vermoed dat de vis ze gebruikt bij het opsporen van voedsel. De buikvin kan gebruikt worden bij het zich onderste boven vastklampen aan vb een blad… De huid word gevormd door rijen harnasachtige, elkaar overlappende schubben. Maar wat heel typisch is voor de Otocinclus zijn de odontes. Asl je de vis met een vergrootglas zou bekijken zou je merken dat zijn hele lichaam bedekt is met “haartjes” die gemaakt zijn van een beenachtige struktuur. Dit is best belangrijk om weten… omdat ze met die “haartjes” heel gemakkelijk verstrengeld kunnen raken in bijvoorbeeld een netje. Als je de Oto’s uit je aqaurium wil vangen doe je er dus goed aan alleen gebruik te maken van een grofmazig netje, en heel voorzichtig te werk tegaan.
Gevoeligheid voor bepaalde ziekten of stoffen
De Otocinclus vittatus heeft een vrij hoog weerstands vermogen. Al blijft het wel opletten bij de aankoop ervan. De behandeling van deze vissen bij het vang en transport proces is zo stressvol dat velen het niet overleven.
Algemeen gedrag
Het zijn actieve beestjes, altijd op zoek naar voedsel en allert op gevaar. Een Otocinclus die gedurende langere tijd stil zit, is een teken van overmatige stress of ziekte. Al schijnen ze ook meesters te zijn in verstoppertje spelen.
Gedrag in relatie tot soortgenoten
Otocinclus zijn erg sociale vissen, die je nooit solitair zou moeten houden. Grote scholen kennen een duidelijke hierachie. De mannetjes zijn dominant. De Otocinclus zal altijd een paar soortgenoten zoeken als gezelschap. Bij gevaar vormen zich grotere scholen. Houdt de Otocinclus vittatus dan ook in een school van minimaal 6 tot 10 dieren.
Gedrag in relatie tot andere soorten
In relatie tot andere vissen zijn Otocinclus vittatus erg vreedzame visjes, die niemand kwaad doen. Het is wel oppassen geblazen met Ottocinclus in een Discus- bak ze durven zich nog wel eens vastzuigen aan die langzaam bewegende vissen. En ook al is het waarschijnlijk niet agressief bedoelt, de Discussen houden er niet van.
Voeding
Het zijn herbivoren… ze eten dus voornamelijk, algen, planten en groenvoer. In het aquarium kun je ze pallets voeren, maar vers groenvoer wordt ook erg op prijs gesteld.
Kweek
In de vrije natuur kweken ze vrij makkelijk. In 15 maand kan zich een verdubbeling van de populatie voordoen.
Ik heb geen kweekverslagen met de Otocinclus vitatus in het aquarium kunnen vinden. Dus mocht jij ermee gekweekt hebben, kom maar op.
Conclusie
Zorg voor grootbladige planten in het aquarium. Ook stukken hout en stenen (met gladde vertikale oppervlaktes) zullen zeer gewaardeerd worden. Aangezien het een vrij actieve groepsvis is. zou ik niet kiezen voor een aquarium kleiner dan 60 cm.
Video
Auteur
MaoSan
Copyright foto’s
MaoSan
Bronnen en Links:
http://en.wikipedia.org/wiki/Otocinclus
http://64.95.130.5/Summary/SpeciesSummary.php?id=53530〈=Dutch
http://tropicalresources.net/phpBB2/viewtopic.php?t=13374
http://www.planetcatfish.com/catelog/species.php?species_id=107
http://www.aquaforum.nl/ubb/ultimatebb.php/topic/50/2.html#000000
Leo –
Ook ik heb, 2 x nu, jonge gehad van deze vis. Spontaan dus. Telkens 2 jonge gezien. Nu 2 weggegeven aan mijn zoon.
Helene –
Toevallig ben ik net mijn bakje (40 liter) waar wat garnaaltjes, 5 rasbora’s en een stuk of 4,5 otocinclussen (vraag me niet welke) aan het schoonmaken. Zie ik tegen het glas een stuk of 3,4 ienieminivisjes geplakt wat toch echt geen garnaaltjes noch rasbora’s zijn. Ze zitten duidelijk met hun hoofdje/mondje tegen het glas geplakt dus ik kan er niets anders van maken dan dat het otocinclusjes moeten zijn. Zijn ze levend barend of leggen ze eitjes? Want wat één keer lukt, zou misschien wel vaker kunnen lukken.