Osteogaster melanotaenia – Groengouden Corydoras
Osteogaster melanotaenia werd voor het eerst beschreven door Charles Tate Regan in 1912. Deze vis behoort tot de familie Callichthyidae, die bekend staat om de gepantserde meervallen. De familie Callichthyidae bestaat uit meerdere geslachten, waaronder het geslacht Osteogaster, dat recentelijk is herzien en waarin Corydoras melanotaenia nu is opgenomen. Ze zijn ook wel te vinden onder de naam Groengouden Corydoras. In 2024 zijn ze echter verhuist van het geslacht Corydoras naar Osteogaster.
De geslachtsnaam Osteogaster is afgeleid van de Griekse woorden “osteon” (bot) en “gaster” (buik), wat verwijst naar de benige structuur van deze vissen. De soortnaam Melanotaenia is afgeleid van de Griekse woorden “melano” (zwart) en “taenia” (band of lint), verwijzend naar de zwarte streep die langs het lichaam van de vis loopt.
Synoniem: Corydoras melanotaenia
Beschrijving
Algemene beschrijving:
Osteogaster melanotaenia heeft een langwerpig lichaam met een metallic groene kleur op de bovenste helft van het lichaam en een lichtgele rug. De vinnen hebben een opvallende gouden of gele kleur, vooral wanneer de vissen in goede conditie zijn. De vis kan tot 6 cm lang worden.
Verschillen tussen mannen en vrouwen:
Vrouwtjes zijn doorgaans ronder en breder van lichaam dan mannetjes, vooral wanneer ze vol met eieren zitten. Mannetjes hebben vaak meer puntige vinnen in vergelijking met de meer afgeronde vinnen van vrouwtjes.
Gedrag en temperament:
Osteogaster melanotaenia is een zeer vreedzame vis die goed geschikt is voor gezelschapsaquaria. Ze leven graag in groepen van minimaal zes exemplaren, wat hen meer zelfvertrouwen en activiteit geeft. Ze zijn bodembewoners.
Darmademhaling:
Diverse soorten uit deze familie, waaronder Osteogaster melanotaenia, hebben de unieke eigenschap van darmademhaling. Dit betekent dat ze in staat zijn om atmosferische lucht te ademen door lucht in te slikken en deze naar hun darmen te sturen, waar zuurstof wordt opgenomen via de sterk doorbloede darmwand. Deze aanpassing stelt hen in staat om te overleven in zuurstofarme omstandigheden, zoals stilstaand of vervuild water. In het aquarium zie je ze soms snel naar de oppervlakte zwemmen om een hap lucht te nemen, wat een normaal gedrag is en geen reden tot zorg, tenzij het te vaak gebeurt, wat kan wijzen op slechte waterkwaliteit.
Biotoop
Natuurlijke verspreiding:
Osteogaster melanotaenia komt van nature voor in Colombia, specifiek in het stroomgebied van de Meta-rivier.
Habitat:
Deze vissen leven in kleine zijrivieren, beken, overstroomde bosgebieden en zandbanken. Hun natuurlijke habitat bestaat uit wateren met een pH van 6,0-8,0 en een temperatuur van 23-25°C. De bodem van hun leefgebied bestaat meestal uit zand of fijn grind, en er is vaak onderwatervegetatie aanwezig zoals Java-mos.
Dieet
Dieet in het wild:
In het wild voedt Osteogaster melanotaenia zich met wormen, benthische kreeftachtigen, insecten en plantaardig materiaal.
Dieet in het aquarium:
In het aquarium kunnen ze worden gevoerd met een gevarieerd dieet van levend, bevroren en droog voedsel. Het is belangrijk om ze niet te veel te voeren en voedsel te vermijden dat snel waterkwaliteit kan verslechteren.
Het Aquarium
Een aquarium van minimaal 60 centimeter en 60 liter is geschikt voor een kleine groep van zes vissen. Voor grotere groepen is een groter aquarium aan te raden.
Het aquarium moet worden ingericht met veel schuilplaatsen en planten zoals Java-mos. Een zand- of fijn grindsubstraat is ideaal.
Waterwaardes:
De beste waterwaardes voor Osteogaster melanotaenia zijn een pH van 6,0-7,2, een waterhardheid van 2-15 dGH, en een temperatuur van 20-23°C.
Compatibiliteit:
Geschikte aquariumgenoten zijn kleine karperzalmen, tetra’s en vreedzame meervallen.
Kweek Aquarium en Conditioneren
Een speciaal kweekaquarium van 45x30x30 cm is ideaal. Gebruik een luchtgedreven sponsfilter en zorg voor een temperatuur van ongeveer 24°C en een pH van 6,5. Conditioneer de vissen met een gevarieerd dieet van levend voer zoals zwarte muggenlarven.
Het afzetten
Tijdens het afzetten worden de kleuren van de vissen intenser. De eieren worden meestal op plantenbladeren of het glas van het aquarium gelegd. Een enkele kweek kan 150-180 eieren opleveren, die ivoorkleurig zijn en ongeveer 1,5 mm groot.
Triggeren van het afzetten:
Het afzetten kan worden getriggerd door een grote waterverversing (50-70%) met koeler water uit te voeren en de zuurstofvoorziening en stroming in het aquarium te verhogen. Dit simuleert de omstandigheden van het regenseizoen in hun natuurlijke habitat, wat het broedgedrag stimuleert.
T-positie:
Het paringsritueel van Osteogaster melanotaenia omvat de zogenaamde T-positie. Hierbij grijpt het mannetje de baarddraden van het vrouwtje tussen zijn borstvinnen en lichaam. Het mannetje laat vervolgens sperma vrij, dat via de mond en kieuwen van het vrouwtje naar haar buikvinnen wordt geleid. Deze vinnen vormen een ‘mandje’ waarin het vrouwtje een enkel ei (of tot vier eieren) legt. Vervolgens zwemt het vrouwtje weg om een geschikte plek te vinden om het ei vast te plakken.
Opgroeien van de jongen
De eieren komen na ongeveer vijf dagen uit. De jongen beginnen na een week vrij te zwemmen en kunnen dan worden gevoerd met microwormen en later met pas uitgekomen pekelkreeftjes.
Conclusie
Osteogaster melanotaenia is een prachtige en vreedzame vis die goed geschikt is voor gezelschapsaquaria. Ze zijn relatief eenvoudig te houden en te kweken, mits de juiste omstandigheden worden geboden. Hun interessante gedrag maken ze een waardevolle toevoeging aan elk aquarium.
Het houden van Osteogaster melanotaenia vereist enige aandacht voor waterkwaliteit en voeding, maar hun vreedzame aard en sociale gedrag maken ze een plezier om te verzorgen. Ze zijn geschikt voor zowel beginners als gevorderde aquariumliefhebbers.
Video
Auteur
John de Lange
Copyright foto’s
J. de Lange
