Familie: Lebiasinidae
Nederlandse naam: Drieband Spitszalmp
Synoniemen: Nannostomus erythrurus, Poecilobrycon erythrurus, Poecilobrycon vittatus
Oorsprong: Guyana en het Amazonegebied van Brazillië, Peru en Bolivia
Waterwaarden:
pH: 6-6,5
GH: 0 – 4
Temperatuur: 24 – 28 °c
Grootte:5,5cm.
Aquariuminrichting:
Nannostomus trifasciatus stammen uit het Noordelijk deel van Zuid–Amerika waar ze langzaam stromende en dichtbegroeide oerwoudkreekjes bevolken. Het water is er zeer zacht en heeft een barnsteenachtige kleur door de in het water opgeloste humusstoffen. Ze worden ook aangetroffen in de moerassige, ondiepe wateren langs de grote stromen en dan vooral op plaatsen waar de wateren overschaduwd worden door oevergewassen. probeer dit dus zoveel mogelijk na te bootsen verder houden ze van en warm aquarium met een dichte beplanting waarin fijnbladige planten zoals Myriophillum of Cabomba zeker niet mogen ontbreken.
Gedrag:
De Drieband Spitszalm is een vreedzame scholenvis die uitstekend voor het gezelschapsaquarium geschikt is. Overdag zijn ze een beetje schuw en verblijven dan tussen de planten. In de avondschemer gaan ze op zoek naar eten in de bovenste waterlagen. Ze moeten niet met de drukke medebewoners worden geconfronteerd, want dan laten ze zich niet meer zien. verder zwemt hij vooral in de bovenste en middelste laag. hou ze in een school van min 6 vissen.
Eetgedrag:
Droogvoer wordt geaccepteerd, maar afwisseling met levend voer nog beter.
Geslachtskenmerken:
Het geslachtsonderscheid is bij volwassen dieren gemakkelijk te maken. De mannetjes zijn slank en hebben uitgesproken kleuren, de wijfjes zijn fletser van kleur en zijn ronder.
Kweek:
De kweek met deze kereltjes is geen gemakkelijke klus. Als je met deze visjes wil kweken, moet je direct een schooltje van 6 à 10 visjes aanschaffen en ze in een apart bakje onderbrengen. Je voedert ze goed en als je ziet dat de vrouwtjes goed rond zijn en veel kuit hebben aangezet vis je er het dikste vrouwtje uit met het mooiste mannetje en brengt hen over naar een kweekbakje van 25 liter. Hierin komt een aflegrooster omdat het geduchte eierrovers zijn. Het grootste probleem is evenwel het kweekwater. Dit moet zacht en zuur zijn. W. Jocher geeft in zijn boek “Problemfische I” volgende waarden aan: 0,9 DHg en 5,5 PH. De temperatuur van het kweekbakje wordt op 26°C gebracht.
Wanneer de visjes ’s avonds in de kweekbak worden gezet leggen ze gewoonlijk ’s morgens al af. Als afzetsubstraat hangen we in iedere hoek een bos Javamos dat van de wateroppervlakte tot op de bodem reikt. Men kan ook gebruik maken van mosselplanten (Pistia stratoides) waarbij de visjes tussen de dichte worteltrossen afzetten. Eens dat de eitjes afgezet zijn dient men het kweekstel onmiddellijk te vewijderen. De kweekbak wodt met papier afgeschermd tegen te veel licht en na 5 dagen zwemmen de jongen vrij.
Nu moeten ze direct gevoederd worden met pantoffeldiertjes. Een zijde van de afscherming wordt weggenomen en men brengt een zeer zwakke doorluchting aan. Indien men de hand kan leggen op Californische Artemia kan men direct Artemia-naupliën voederen. Deze zijn veel kleiner dan hun Canadese soortgenoten en zijn veel beter geschikt als voedsel voor jongbroed. Om de Artemianaupliën naar de oppervlakte te lokken hangt men boven de kweekbak een heel klein lampje (vb. een naaimachinelampje). De kleine visjes kunnen ze nu beter bemachtigen omdat ook zij de bovenste regionen van het bakje bevolken. Nadien krijgen de visjes slootvoer, grindalwormpjes en zo vlug mogelijk pas uitgekomen fruitvliegjes.
Een geslaagde kweek levert zo een 90-tal jongen op. De jongen groeien traag op. Een regelmatige waterverversing met uiteraard hetzelfde water als in de kweekbak en een filtering over een koolstoffilter bevorderen de groei. Eens dat de jongen groot genoeg zijn kan men ze langzaam aanpassen aan harder en minder zuur water. Deze omschakeling moet evenwel langzaam gebeuren want anders heb je zeker een hoop sterfgevallen en dat zou jammer zijn.
Opmerkingen:
Iets opmerkelijks bij deze vissen is dat zij bij het invallen van de duisternis of soms uit schrikreactie een heel andere kleurtekening krijgen. Wellicht is dit een vorm van camouflage om aan eventuele nachtrovers te ontsnappen
Auteur
CB – Amazoona.be (originele website niet meer online)
Copyright foto’s
OpenCage (originele website niet meer online)
Bronnen