Metriaclima melissa
In 2023 hebben Stauffer en Konings een viertal “soorten” samengevoegd in de nieuwe beschrijving voor Metriaclima melissa. Dit zijn M. sp. ‘elongatus bee’, M. sp. ‘elongatus chailosi’, M. sp. ‘elongatus chewere’ en M. sp. ‘elongatus matambukira’.
De exemplaren Metriaclima melissa en Metriaclima sp. ‘elongatus matambukira’ komen bij Matambukira samen voor en mengen ook met elkaar. De vrouwen en niet volwassen mannen van deze vier zijn niet van elkaar te onderscheiden. Daarom worden ze nu als kleurvarianten beschouwd.
Deze prachtige Mbuna soort heeft een donkere basiskleur met op de flanken blauwe tot gele strepen. De rugvin en de staartvin zijn geel van kleur met daaromheen een zwart randje. De kleur is mede afhankelijk van de locatie. De vrouwtjes zijn grijs gestreept en iets kleiner dan de mannetjes.
Herkomst
Chewere, Matambukira Rocks, Chilumba Harbour, Chirwa, Chitande Island, Chitende Cove, Katale Island, Matambukira Rocks, Malawimeer.
Het Aquarium
Voor Metriaclima melissa is een aquarium nodig van minimaal 1.20 meter. Zorg als basis voor een bodem van zand want deze vissen graven graag in de bodem. Vooral tijdens het paren. Daarnaast moet gebruik worden gemaakt van voldoende stenen die schuilplaatsen creëren. Ook kunnen planten gebruikt worden. Zorg wel voor stevige planten zoals vallisneria en anubias. Er wordt aangeraden regelmatig te verversen.
Water
Temperatuur: 23-25 graden.
PH: 8
GH: 12-16
Dieet
Als voedsel kan zowel levend voer als diepvriesvoer gegeven worden, zoals witte muggelarven, artemia, krill, garnalen en mosselen. Ook groenvoer zoals spirulina kan gegeven worden, ook cichlidensticks, granulaat en droogvoer.
Karakter
Het zijn vissen met een fel karakter en kunnen weleens behoorlijk agressief zijn. Ze kunnen als koppel gehouden worden, maar als het mannetje veel achter het vrouwtje aanjaagt, is het beter om er meerdere vrouwtjes bij te zetten. Ze kunnen samengehouden worden met andere Malawicichliden.
Kweek van Metriaclima melissa
De kweek van Metriaclima melissa is niet heel moeilijk. Hierbij is de zandbodem van groot belang. Het mannetje graaft namelijk een kuil tussen de rotsen en verdedigt daar een territorium. Er worden ongeveer 20 eitjes afgezet en deze worden vervolgens bevrucht. Als de eitjes bevrucht zijn neemt het vrouwtje deze in de mond en broed deze uit. Na ongeveer drie weken laat het vrouwtje de jongen los maar de jongen worden nog wel beschermd door hun ouders binnen het territorium. Als er gevaar dreigt kan het vrouwtje de jongen terug in de bek nemen. De jongen kunnen worden opgekweekt met artemia-naupliën, opfokvoer en fijngewreven droogvoer.
Video
Auteur
Coby – Kevin – John de Lange
Copyright foto’s
Kevin Bauman
Mark Thomas – Blue Earth Institution – Cichlids in their natural habitat
Pete Barnes
Stanisław Gajaszek
