Mastacembelus erythrotaenia – Vuuraal
Mastacembelus erythrotaenia is in 1850 officieel beschreven door Bleeker. De geslachtsnaam is op te breken in twee oud Griekse woorden. Mastax betekent ‘bijten’ en emballo betekent ‘zichzelf werpen’. Samen betekent het zoiets al bijtend zichzelf ergens opwerpen. De soortnaam erythrotaenia is ook afkomstig uit het oud Grieks en betekent ‘met rode strepen’.
In het Nederlands worden wel meerdere namen gebruikt. De meest gebruikte is Vuuraal. Vuur Stekelaal en Roodstreep Stekelaal worden heel af en toe gebruikt.
Ze maken onderdeel uit van de familie Mastacembelidae ofwel de Stekelalen. De familie kent 3 geslachten en zo’n 86 soorten. Ze danken de naam Stekelaal aan de duidelijk gescheiden stekels op hun rug. Deze stekels zijn voor de mens overigens onschuldig. De stekelalen zijn te onderscheiden van andere alen door hun lange neus en buisvormige neusgaten.
Beschrijving
De Vuuraal kan een totale lengte bereiken van zo’n 100 centimeter. Het is daarmee een van de grootste stekelalen. Ze hebben een donker bruine grondkleur. Vanaf de kop lopen een paar felrode strepen naar achteren toe. Op ongeveer 1/5e van het lichaam veranderen deze strepen in ronde rode stippen met daaromheen een donkerder bruine rand. Sommige exemplaren hebben op de borst-, rug- en staartvin een rode band, bij anderen ontbreekt deze rode band. De buikzijde is wat lichter van kleur.
De vuuraal is een redelijk kalme vis. Doorgaans laten ze andere soorten met rust. Je kunt ze tam maken zodat ze het eten uit een pincet komen halen. Hiervoor kun je een fluitje gebruiken als teken dat er wat te eten is. Sommigen houden het voer met hun vingers vast. Hou er dan wel rekening mee dat ze het voer wel eens missen en in je vinger kunnen bijten.
Het zijn overigens wel nachtdieren. Ze zijn het meest actief in de schemering en tijdens de nacht.
Maximale leeftijd
Hou er bij de aanschaf van deze vissen rekening mee dat ze redelijk oud kunnen worden. Bij een goede verzorgen kunnen ze een leeftijd bereiken van zo’n 15 to 18 jaar! Met de juiste aquarium inrichting, verzorging en mede bewoners heb je dus heel lang plezier van je Vuuralen!
Geslachtsonderscheid
Het verschil tussen de man en de vrouw is bij Mastacembelus erythrotaenia moeilijk te zien. De mannen en vrouwen zijn gelijk gekleurd en even lang. Volwassen vrouwen schijnen iets voller gebouwd te zijn dan de mannen.
Biotoop
Het leefgebied van de Vuuraal ligt in Zuid-oost Azië. Je kunt ze vinden in Cambodja, Indonesië, Laos, Maleisië, Thailand en Vietnam. Ze bewonen hier de traagstromende wateren waar een modderige bodem te vinden is. Ze gebruiken de modder om zich overdag in te verschuilen. Grotendeels begraven in de modder is vaak alleen hun neus nog boven de modder te vinden.
Dieet
In het wild is Mastacembelus erythrotaenia een omnivoor. Ze voeden zich met kleine ongewervelden, kleine visjes maar ook kleine hoeveelheden plantaardig materiaal. Ze geven echter duidelijk de voorkeur aan vleesachtig voer.
In het aquarium kun je ze voeren met krill, garnalen, spiering etc. Diepvriesvoer zoals watervlooien, muggenlarven en dergelijke worden wel gegeten maar bevatten uiteindelijk niet voldoende voeding voor een volwassen Vuuraal.
Het Aquarium
Ondanks dat dit een lange vis wordt, is een relatief bescheiden aquarium nodig. Een aquarium vanaf 200 centimeter volstaat. Voor jonge dieren kun je wel gebruik maken van een kleiner aquarium. Uiteindelijk worden het natuurlijk wel vissen van een meter lengte!
De Vuuraal is relatief vredelievend naar andere vissoorten toe. Enige voorwaarde is wel dat ze groot genoeg zijn om niet opgegeten te worden. Hou ze dan ook samen met wat grotere, kalme vissoorten.
Naar soortgenoten toe kan de Mastacembelus erythrotaenia soms agressief reageren. Je houdt ze dan ook bij voorkeur alleen of in een groep van meer dan vijf exemplaren.
Richt het aquarium in met op de bodem zand wat niet scherp is, bijvoorbeeld filterzand. Ze begraven zichzelf gedurende de dag of bij fel licht graag in het substraat. Zorg voor voldoende schuilmogelijkheden waar ze zich kunnen verstoppen. Een paar PVC buizen waar ze hun lange lichaam in kunnen verstoppen werkt uitstekend.
Zoals gezegd zijn ze voornamelijk actief in de schemer en nacht. Hou dus rekening met verlichting. Zorg dat deze niet te fel is. Als je verlichting met een dimmer en lichtcomputer koopt, kun je de tijden ook iets aanpassen. Zorg dat je een schemering creeërt wanneer je de vissen wil zien of voeren.
Ontsnappen
Het zijn ware ontsnappingsartiesten. Ze kunnen door elk klein gaatje kruipen en het aquarium verlaten. Zorg er dan ook voor dat alle openingen in het aquarium goed afgesloten zijn. Een kleine opening is al voldoende voor een Vuuraal om uit je aquarium te ontsnappen!
Waterwaardes
Deze soort is niet heel gevoelig voor waterwaardes. Ze gedijen goed bij een temperatuur van zo’n 24 tot 28 graden Celsius. Ons kraanwater is doorgaans prima, ze kunnen overweg met een pH van 6.0 tot 8.0 en een waterhardheid van 5 tot 12 GH. Net zoals bij alle andere vissen wordt schoon water wel gewaardeerd. Zeker ook door het dieet is regelmatig waterverversen wel noodzakelijk.
Kweek van Mastacembelus erythrotaenia
Over de kweek van Mastacembelus erythrotaenia is niet zo heel veel bekend. Af en toe worden er in het aquarium jonge visjes geboren. Dit zijn eigenlijk altijd toevalskweken. Er zijn geen aanwijzingen hoe je ze tot kweken aan kunt zetten.
Video
Auteur
John de Lange
Copyright foto’s
Nonn Panitvong – Siamensis.org
AquariumGlaser.de
Referenties
Fishbase.se
Seriouslyfish.com
AquariumGlaser.de
Acquariofiliaconsapevole.info
