De vissen
De Macrognathus circumcinctus – Halfband stekelaal is een aalachtige vis die zich onderscheid van andere Aziatische stekelalen door de tekening met bijna verticale banden. Het lichaam is lichtbruin en bedekt met roomkleurige stippen en is voorzien van bijna verticale banden over de flanken. Deze banden lopen niet helemaal door naar onderen, wat de vis de naam halfbandstekelaal heeft opgeleverd
De vis komt voor in ondiepe rivieren, beken, moerassen, rijstvelden en overstroomde gebieden. De maximaal grootte is 20 cm. In gevangenschap blijven ze meestal steken op 12 cm. De soort komt voor langs de gehele Mekong en Chao Phrya bassins, in Zuid-oost Thailand, Sumatra en Indonesië.
Geslachtsonderscheid
Volgroeide vrouwen zijn steviger gebouwd dan mannen. Geslachtsonderscheid bij jongere dieren is niet mogelijk.
Gedrag
Een redelijke schuwe vis, met een voorkeur voor niet te fel licht. Foerageert over de bodem op zoek naar kleine kreeftachtigen, visbroed en insectenlarven. Voelt de vis zich bedreigt dan graaft hij zich in. Vaak steekt alleen de kop uit het zand. Combineren met soortgenoten kan, hoewel de ervaringen verschillen. Veel exemplaren gaan in groepen sociaal met elkaar om, maar er zijn ook ervaringen met individuen die andere exemplaren blijven najagen. Is de bak klein, kies dan voor het houden van 1 exemplaar. In een groter aquarium is een groep de beste optie. De dieren laten zich dan ook het meeste zien.
Aquarium
Een dichtbeplant aquarium met veel schuilplaatsen en schaduwstukken. Niet samenhouden met te kleine visjes (<3 cm), omdat deze voor voer worden aangezien. Een fijne zandbodem is een must, omdat de vissen erin graven. Veel bronnen vermelden dat de dieren profiteren van een zouttoevoeging, omdat het brakwaterdieren zouden zijn. Dit echter een fabel: het zijn 100% zoetwatervissen. Pas op met heel kleine visjes want alles wat in hun bek past wordt opgegeten.
Voeding
Artemia en muggenlarven. Zowel levend als diepvriesvoer. Droogvoer wordt meestal niet gegeten.
Kweek
Er zijn een aantal kweekgevallen bekend. De exacte trigger om te paren is onbekend, maar houdt waarschijnlijk verband met het toedienen van voldoende levend voer en waterwisselingen. Deze omstandigheden simuleren waarschijnlijk de regentijd, die in de natuur de paring inluidt.
Auteur
Patrick de Pijper
Copyright foto’s
Nonn Panitvong – Siamensis.org
