Knodus borki – Blauwe Tetra
Knodus borki is in 2008 officieel beschreven door Zarske. Knodus komt van het Grieks ‘knodon’ = mes, zwaard, terwijl ‘borki’ verwijst naar de Duitse aquariaan Dieter Bork. In het Nederlands worden ze ook wel Blauwe Tetra of Blauwe Peru Tetra genoemd.
Naamsverwarring: De naam ‘blauwe tetra’ kan verwarrend werken omdat meerdere vissen, met name de Boehlkea fredcochui, in de handel en de hobby vaak zo genoemd worden, terwijl hier en daar ook de Paracheirodon simulans met die naam wordt aangeduid. De vissen die onder die naam worden aangeboden, zijn echter zelden tot nooit de Boehlkea fredcochui, dat is een andere vis die uiterlijk enige overeenkomst vertoont met de blauwe (Peru) tetra. Sterker nog voor zover ik kan nagaan wordt de ‘echte’ Boehlkea fredcochui niet in aquariums gehouden. Ook de beschrijving elders in deze database van de Boehlkea fredcochui is zodoende niet kloppend.
Het gaat bij de in de handel aangeboden vissen (die vrij zeldzaam zijn in de hobby) om de tetra Knodus borki. Eén en ander is in 2008 vastgesteld door de Duitse ichthyoloog Axel Zarske. Hij stelde op basis van verschillen in gebit, vorm van de zijlijn en kleurpatroon vast dat het om een andere soort dan de Boehlkea fredcochui ging, die door hem in hetzelfde artikel ook werd beschreven.
Biotoop
Knodus borki leeft in het wild in Peru, en is met name gevonden in de regio Iquitos. Dat is in het noorden van Peru, niet ver van de grenzen met Brazilië en Columbia.
Ze leven daar in dicht met planten begroeid zuurstofrijk water, in rivieren, beken en stroompjes.
Beschrijving
Het lichaam is langwerpig en zijdelings samengedrukt, de ogen zijn in relatie tot de kop relatief groot, de bek is eindstandig. De rugvin begint iets achter het midden van het lichaam, de staartvin is duidelijk gespleten.
Hun basiskleur is blauwgroen tot glanzend blauw, de rug is groenachtig met donkere schubbenranden. Van het kieuwdeksel tot aan de staartvin loopt over de zijden een blauwe band. De staart wordt door een zwarte streep c.q. vlek als het ware in tweeën gedeeld. De blauwe kleur van deze visjes is vaak zo intens dat veel mensen denken dat de kleur kunstmatig is, hetgeen niet het geval is.
De blauwe Peru tetra wordt niet groot: de maximale lengte ligt op ongeveer 5 cm. Volwassen vrouwen zijn iets groter en hebben een duidelijk rondere buik dan mannen. Volwassen mannetjes zijn een wat intenser van kleur dan vrouwtjes en hun anale vin is meer roodachtige van kleur in de paartijd
Gedrag en verdraagzaamheid
Het is een zeer levendige vis die echt een iets groter aquarium nodig heeft dan de meeste vissen van een vergelijkbare grootte. Alleen dan zal hij zijn natuurlijke gedrag laten zien.
Net als de meeste andere kleine tetras is het een echte scholenvis, zodat men ze in groepen van ten minste vijf exemplaren (liefst 8 tot 10) moet gehouden. Blauwe tetras kunnen onderling een beetje bijterig zijn, zeker als ze in te krappe omstandigheden worden gehouden. Men kan ze beter niet tezamen houden met erg kwetsbare vissen of vissen met lange sluierachtige vinnen, ook daar kunnen ze in te krappe omstandigheden aan gaan knabbelen.
In het aquarium kunnen ze het best gecombineerd worden met enigszins vergelijkbare soorten zoals Danios, kleine barbelen, andere kleine tetras of kleine meervallen (Corydoras sp.).
Aquarium
Ondanks het kleine formaat is dit een zeer actief visje en is het zoals eerder gezegd niet echt geschikt voor kleine aquaria. Minimaal moet men ze toch toch een bak van zo’n 60x40x40 cm oftewel 80 tot 90 liter water liter geven.
Ze gedijen het best in een stevig beplant aquarium, met een donkere bodem en drijvende planten, die het licht meer verspreiden. Als ze in een te kleine bak zwemmen laten ze hun mooiste kleuren niet zien. Het is daarbij een goed idee om In het aquarium kienhout of ander houtachtige decoratie te combineren met wat gedroogde eiken-, beukenblad of iets dergelijks. Door over turf te filteren kunt u bereiken dat het water een vergelijkbare kleuring krijgt als in hun natuurlijke biotoop. Verder is voor de Knobus borki van belang dat het water zuurstofrijk is.
De gewenste temperatuur ligt tussen de 22 en 26 ° C, zacht zuur water is essentieel, de pH-waarde moet zodoende liggen tussen de: 5,5 en 7,0 en de hardheid mag variëren van 5-12°.
Als de omstandigheden op deze manier goed worden gehouden en de verzorging goed is de te verwachten levensduur zo’n 2 tot 4 jaar.
Dieet
Knobus borki is een alleseter. Ze hebben een voorkeur voor klein levend voer, maar ook diepvriesvoer wordt graag gegeten. Ook droogvoer – al dan niet in vlokvorm – wordt zonder bezwaar verorberd. Het is echter van belang ook plantaardige stoffen in het voedsel te verwerken, bijvoorbeeld in de vorm van geblancheerde spinazie, sla of in vlokvorm van goede kwaliteit.
Kweek van Knodus borki
Hoewel uit berichten blijkt dat de vis in gevangenschap is gekweekt is er verder weinig gedetailleerde informatie beschikbaar. Wat er bekend is zal ik hieronder weergeven.
De kweek kan het best plaatsvinden in een aparte kweekbak. Deze kan het best worden gevuld met zacht, zuur, en “oud” water. De kweekbak kan het best worden ingericht met met een klein luchtfilter. Een bodemlaag is niet nodig, wel verdient het aanbeveling een paar potjes met breedbladige waterplanten in de bak te zetten. Het vrouwtje zet namelijk haar eieren af aan de onderkant van brede bladeren.
De vissen moeten met veel levend of diepvriesvoer van hoge kwaliteit op conditie gebracht worden. Als het vrouwtje merkbaar dikker wordt vanwege de eitjes en de mannetjes hun beste kleuren tonen, selecteer je het mooiste paartje en zet die ’s avonds in de kweekbak in de hoop dat ze zullen gaan paren. Als u de volgende dag of later eieren ziet aan de bladeren, verwijdert u de volwassen dieren omdat deze als ze de kans krijgen de eieren of de jongen waarschijnlijk opeten.
De jongen zijn erg klein en moeten in het begin worden gevoerd met infusoriën of pantoffeldiertjes.
Video
Auteur
Menno van Veen
Copyright foto’s
