Julidochromis regani
Julidochromis regani is in 1942 beschreven door Max Poll. De soortnaam regani is een eerbetoon aan Charles Tate Regan (1878 – 1943), de Britse ichthyoloog die directeur is geworden van het Natural History Museum in Londen.
Beschrijving
Van de Julidochromis soorten is Julidochromis regani een van de grootste samen met Julidochromis marlieri. De mannen kunnen een totale lengte bereiken van zo’n 12 centimeter. Bij deze soort wordt de vrouw zelfs nog wat groter en kan uitgroeien tot zo’n 14 a 15 centimeter. Aan de kleur van de vissen is het geslacht bijzonder moeilijk te zien. Wanneer je de vis omdraait is alleen aan de hand van de genitale papil te zien of je te maken hebt met een man of een vrouw.
Doordat het Tanganyikameer zo uitgestrekt is zijn een aantal lokale kleurvarianten ontstaan. Een paar van de lokale varianten komen van:
– Burundi: 4 dikke zwarte strepen op een creme ondergrond.
– Kachese: vier of vijf erg dikke strepen op een creme ondergrond. Deze vis toont erg donker.
– Kerenge: 3 zwarte strepen op een fel gele ondergrond.
– Kigoma: vier of vijf erg dikke zwarte strepen op een creme ondergrond
– Kipili: 3 dunne zwarte strepen op een geel/creme ondergrond
– Zambia/Sumbu: 4 dikke zwarte strepen op een gele ondergrond
De Kipili variant is de meest voorkomende in de aquarium wereld. De genoemde varianten zijn zeker niet de enige varianten maar wel de meest bekende.
Karakter
Het is een soort die een monogaam koppel vormt. Zij blijven de rest van hun leven bij elkaar. Naar soortgenoten zijn ze ronduit agressief en alleen in grote aquariums met voldoende ruimte om ieder een eigen territorium te maken kun je meerdere koppels houden. Zelfs dan zullen ze onderling af en toe blijven vechten om de grenzen af te bakenen. Ze laten andere vissoorten geheel met rust en zijn daarom goed te combineren met andere Tanganyika cichliden. Dat ze andere soorten geheel met rust laten wil niet zeggen dat ze niet agressief uit de hoek kunnen komen. Ze staan zeker een hun mannetje en bij het verdedigen van hun territorium gaan ze het gevecht zeker niet uit de weg.
Biotoop
De Julidochromis regani komt over een wijd verspreid gebied in het Tanganyika meer voor. De grond kleur en strepen zijn per vangstplaats verschillend. De wetenschappers zijn er nog niet over uit of ze deze soort in verschillende groepen moeten opdelen. Gezien de uiterlijke verschillen zou het me niet verbazen als ze worden opgedeeld.
In het wild komt de Julidochromis regani voor boven zanderige gebieden afgewisseld met rotsenformaties. Rond een holte tussen wat stenen vormen ze een territorium. Ze wonen voornamelijk in wat ondiep water rond de 10 meter diepte. Doordat ze niet zo diep wonen en het water wordt gebroken door de rotsen is het water zuurstofrijk.
Dieet
Deze rotsbewoner voedt zich met wat op de rotsen voorhanden is. Dit zijn voornamelijk algen en kreeftachtigen. In het aquarium zijn ze niet kieskeurig. Zowel droogvoer als vlokken en cichlidensticks worden gegeten maar hun voorkeur gaat toch wel uit naar diepvries of levend voer. Let er dus goed op dat ze ook groenvoer binnen krijgen!
Het Aquarium
Dit is een Tanganyika cichlide die redelijk groot wordt. Omdat je ze vaak ook niet alleen houdt is toch wel een redelijk groot aquarium nodig. Je hebt ruimte nodig voor de andere soorten maar ook voor de inrichting. Voor een koppel Julidochromis regani in combinatie met andere soorten adviseren we een aquarium vanaf 150 centimeter.
Richt het aquarium in met op de bodem zand. Plaats voldoende rotsen met daartussen holen, kieren en spleten. Rondom zo’n hol kunnen ze een territorium inrichten. Zorg er wel voor dat er tussen de rotsen wat zand overblijft waarboven de vissen kunnen rondzwemmen.
Planten komen in het biotoop van Julidochromis regani vrijwel niet voor. Wil je echt planten dan kun je denken aan taie planten zoals bijvoorbeeld Vallisneria, Anubias of Javavaren. In mijn Tanganyika aquarium hebben zelfs deze planten het nooit goed gedaan. De vissen pikten er teveel aan om het goed te kunnen doen.
Kweek van de Julidochromis regani
Deze soort vormt een koppel. Het beste kun je beginnen met 5 of 6 jonge dieren. Hieruit zal er vanzelf een koppel worden gevormd. Zodra zich een koppel heeft gevormd worden de andere soortgenoten verjaagd. Het is dan zaak ze snel uit te vangen. Het koppel zal ze blijven verjagen tot de dood erop volgt. Het koppel zoekt een holte tussen de stenen om te broeden. Het zijn overigens heel stiekeme broeders. Je zult het vaak niet eens door hebben dat ze een nest hebben.
In de holte tussen de stenen leggen ze tot zo’n 200 eieren. In eerste instantie kunnen de jongen gevoerd worden met vers uitgekomen artemia en stofvoer. Later ook met fijn gewreven vlokken en ander klein diepvries of levend voer.
Het is niet ongebruikelijk dat de ouders een nieuw nest starten, terwijl de vorigen jongen nog aanwezig zijn. Zodra de jongen te groot worden naar de smaak van de ouders, worden ze verjaagd.
Video
Auteur
John de Lange
Copyright foto’s
John de Lange
Bronnen
Tanganyika Cichliden in hun Natuurlijk omgeving, Ad Konings
Cichlidae nouveaux du lac Tanganika appartenant aux collections du Musée du Congo”. Revue de Zoologie et Botanique Africaines, Max Poll
Fishbase.org
Tanganyika.nl
NVCweb.nl
Tanganyikacichlide.nl
