Hoplisoma trilineatum
Hoplisoma trilineatum kan een lengte bereiken van zo’n 6 centimeter. Het vrouwtje is meer gevuld, het mannetje iets slanker. Ze hebben een heel mooi lichtgrijs patroon op hun lichaam, op de zijkant loopt een zwarte band met zilveren randjes. Zelfs hun staartvin is gevlekt. Zoals alle meervallen hebben ze baarddraden en een onbeschubde huid. De buikzijde is afgeplat zodat ze zich makkelijk over de bodem kunnen bewegen en de ogen liggen wat hoger in de kop.
Herkomst
Rio Pastaza en Rio Ucayali, Peru, Ecuador, Amazonegebied.
Inrichting van het Hoplisoma trilineatum aquarium
Voor deze vissen is een aquarium nodig van 60 centimeter. De bak inrichten met dichte beplanting, kienhout of stenen zodat er schuilplaatsen ontstaan, gebruik een fijne zandbodem waar ze lekker in kunnen grondelen, zodat ze hun baarddraden niet beschadigen.Zorg dat het wateroppervlak open blijft, ze gaan namelijk weleens aan het oppervlak ademhalen (darmademhaling, ze slikken de lucht in en persen die dan door de darmen).
Water
Temperatuur: 22 – 26 graden.
PH: 6 – 7,5
GH: 5 – 8
Dieet
Het is een alleseter met de voorkeur voor levend voer zoals muggelarven, cylops en watervlooien, ook diepvriesvoer, voedertabletten of droogvoer.
Karakter
Hoplisoma trilineatum is een vreedzame scholenvis en bodembewoner, die je met een groepje vanaf 6 stuks kunt houden, ze zijn prima geschikt voor in een gezelschapsaquarium. Niet met grotere cichliden samenhouden.
Kweek
Hoplisoma trilineatum zijn moeilijk te kweken, het afzetten van de eitjes kun je stimuleren door met koeler water te verversen. De eitjes worden aan de ruiten, bladeren of stenen afgezet. De eitjes losmaken of samen met het substraat naar een kweekbak overbrengen. De jongen opkweken met pas uitgekomen artemia of droogvoer. Deze soort wordt in de handel ook weleens aangeboden onder de naam Hoplisoma julii.
Vervoer van Corydoras
Veel Hoplisoma soorten hebben een giftig zelfverdedigingsmechanisme om te voorkomen dat ze worden opgegeten door grotere vissen. In geval van gevaar kunnen ze de stekels in hun rugvin en borstvinnen uitspreiden en op slot zetten. Hierdoor blijven ze in de bek of keel van de aanvaller steken waardoor een andere vis het wel uit zijn hoofd laat om een Hoplisoma te willen doorslikken. Ook bij het uitvangen van een Hoplisoma met een netjes blijven ze geregeld met deze stekels in het netje hangen. Pas op bij het losmaken, als de stekel in je huid komt kan hij gedeeltelijk afbreken en in de huid achterblijven. Deze wondjes zijn pijnlijk en gaan vaak ontsteken.
Naast de puntige stekels kunnen een aantal Hoplisoma soorten een gifstof afgeven aan het water wanneer ze gestrest zijn of in gevaar verkeren. Bij vervoer in een te kleine hoeveelheid water of teveel Hoplisoma in de kleine ruimte kan dit leiden tot snelle sterfte onder de vissen. Vervoer de Hoplisoma dus bij voorkeur alleen met andere Hoplisoma en met niet teveel in één zak. Omdat er nog maar weinig onderzoek naar dit gif is gedaan is niet duidelijk of dit gif vanuit de kieuwen of vanuit de stekels wordt verspreid. Men denkt dat in ieder geval de Corydoras adolfoi, Corydoras arcuatus, Corydoras melini, Corydoras metae, Corydoras panda, Corydoras robineae, Corydoras rabauti, Corydoras atropersonatus, Corydoras sterbai en Corydoras trilineatus over dit gif beschikken maar het is raadzaam ook bij de andere soorten op te letten.
Auteur
Coby
Copyright foto’s
Andy Gordon – Twoofakind.info (originele website niet meer online)
