Eichhornia crassipes – Waterhyacint
Een waterhyacint heeft een gezwollen, bolvormige bladvoet. Wie zo’n bladvoet eens opensnijdt, zal zien dat zich daarin een wit sponsachtige substantie bevindt. De bladvoet is voornamelijk gevuld met lucht en daardoor blijft de plant goed drijven. Onder de bladvoet bevinden zich ragfijne wortels, die voedsel uit het water opnemen. De glimmende, ronde, dikke en vettige bladen staan in rozetvorm boven de bladvoet. De waslaag op het blad zorgt ervoor dat de huidmondjes niet door water en verontreinigingen in het water verstopt raken. De plant neemt via de groene delen zuurstof uit de lucht op, maar ook zuurstof via de wortels uit het water.
De Eichhornia crassipes groeit het best in voedelrijk water wat niet wordt beschaduwd. Oorspronkelijk is deze plant afkomstig uit het Amazone gebied in Zuid-Amerika.
Introductieroute Europa
Voordat het importverbod van kracht werd, werd waterhyacint geïmporteerd voor de handel in vijver- en aquariumplanten. De planten komen in de natuur doordat mensen overtollige planten weggooien in openbare wateren. Onopzettelijke verspreiding treedt op doordat de plant blijft hangen aan o.a. boten en vistuig.
Aanwezigheid en effect in Europa
Stand van zaken in 2015: bestendige populaties van waterhyacint komen alleen voor in Spanje, Portugal en Italië. Waterhyacint sterft af bij langere perioden met een temperatuur beneden 5ºC en kan zich daarom alleen vestigen in het zuidelijk deel van Europa.
Effect op biodiversiteit / ecosysteem
In warmere gebieden van Europa heeft waterhyacint grote effecten op inheemse soorten. De plant vormt snel dichte matten en daardoor worden inheemse planten verdrongen. Onder een gesloten plantendek ontstaat zuurstofgebrek en daardoor een slechte waterkwaliteit, wat op diverse dier- en plantensoorten een negatieve invloed heeft.
Effect op ecosysteemdiensten
De dichte matten van waterhyacint kunnen in warmere gebieden de doorstroming van watergangen belemmeren en waterinlaten verstoppen.
Overige effecten
Het verschijnen van waterhyacint leidt tot een toename van muggen en slakken, waarvan sommige soorten een tussengastheer zijn van de verwekkers van malaria en bilharzia. Hierdoor neemt de kans op deze tropische ziekten in warmere delen van Europa toe. Naast economische schade door verstopping leidt een dicht bladerdek van waterhyacint ook tot een veel grotere verdamping, waardoor er aanzienlijke waterverliezen ontstaan in waterreservoirs. Deze effecten waren aanleiding voor plaatsing van deze soort op de Unielijst van de EU.
Wet- en regelgeving EU-verordening 1143/2014
Waterhyacint staat sinds augustus 2016 op de Unielijst met invasieve exoten van EU-belang. Voor een soort die op de Unielijst geldt een verbod op bezit, handel, kweek, transport en import. Verder geldt voor lidstaten de plicht om in de natuur aanwezige populaties op te sporen, te verwijderen, of als dat niet lukt, zodanig te beheren dat verspreiding en schade zoveel mogelijk wordt voorkomen. Voor plantensoorten die veel aanwezig zijn in particuliere tuinen, zoals de waterhyacint, geldt dat verspreiding naar de omgeving moet worden voorkomen.
Auteur
Copyright foto’s
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.