Duringlanis altae
De houtmeervallen uit de subfamilies Auchenipterinae and Centromochlinae zijn kleinblijvende meervallen die verspreid voorkomen in het Amazonegebied. De latijnse naam van Centromochlus komt van het Griekse woorden ‘kenteo’, dat steken en ‘mochlos’ dat koevoet betekent. Deze naam dankt de familie aan de lange vinstralen. Zoals de Engelse naam wood cats treffend uitdrukt schuilen de dieren graag in de kieren en spleten van hout.
Unieke eigenschap van deze meervallen is dat er sprake is van een interne bevruchting. De anaalvin van de man is ook als uitwendig geslachtsorgaan ontwikkeld, vergelijkbaar met het gonopodium van levendbarende tandkarpers. Geslachtsonderscheid is dus eenvoudig waarneembaar.
Duringlanis altae wordt maximaal 4 a 5 cm lang. Het is bedekt met een patroon van grote zwatte vlekken die onderbroken worden door een zwarte netwerkraster, vandaar de Engelse naam ‘Honeycomb Catfish’ ofwel de Honingraat Meerval. Ze komen voor in Equador, Colombia en Peru. Mogelijk betreft het geen soort maar een variant van Centromochlus perugiae.
Synoniem: Centromochulus altae.
Aquarium
Het zijn interessante en mooie vissen die erg geschikt zijn voor het aquarium, met dien verstande dat ze grotendeels nacht-actief zijn. Ze zijn vreedzaam en teruggetrokken. Meestal komen ze alleen s-nachts uit hun schuilplaats te voorschijn of als het voedseltijd is. Ze dienen in een klein groepje gehouden te worden. Veel schuilplaatsen zijn nodig, zoals stukken hout of rotsen met veel gaten en spleten. Ze passen zich goed aan aan verschillende waterparameters, maar doen het het best in een beetje lichtzuur en minder hard water, en een wat hogere temperatuur (25-27 graden). Ze zijn gevoelig voor stress en voor slechte watercondities en hebben een hoger dan gemiddeld zuurstofgehalte nodig. Vaak zijn het de eerste vissen die getroffen worden door witte stip. Een lichte stroming in het aquarium wordt op prijs gesteld.
Voedsel
Voor een goede gezondheid is het belangrijk te weten dat deze vissen normaliter niet langs de bodem fourageren en ook niet overdag eten. In het natuurlijke habitat kammen ze s-nachts het wateroppervlak af voor kleine insecten. Het beste is om ze s-nachts drijvend vlokvoer of (bevroren) muggelarven te voeren. Het gebruik van zinkend voer leidt waarschijnlijk tot ondervoede dieren
Kweek
Waarschijnlijk eenvoudig en vergelijkbaar met Centromochlus perugiae. Van de kweek van Duringlanis altae zijn echter geen gevallen bekend.
Video
Copyright foto’s
Auteur
P. de Pijper
