Chilatherina campsi – Hoogland Regenboogvis
Chilatherina campsi is een kleine, stroompjes bewonende soort en werd voor het eerst verzameld ik 1954. Gilbert P. Whitley, een ichtyoloog aan het Australisch Museum, beschreef ze als Anisocentrus campsi in 1956. Ze werden vervolgens opnieuw toegewezen aan het genus Chilatherina waar ze tot op heden nog onder vallen.
Chilatherina campsi hebben een lichaamskleur van vaag blauwig-wit met een zilverachtige glans; vaag geel naar witachtige lengtestrepen die vaak grenzen aan schubbenrijen en een brede blauwe mid-laterale streep (die het meest prominent is op het achterste deel van het lichaam); witte vinnen, soms met gele weerschijn; maximale afmetingen rond 8 tot 9 cm (Standaard Lengte). Mannen zijn breder gebouwd dan vrouwen en hun algehele patroon is meer intens, met name de mid-laterale streep. Aanvullend zijn de vinnen van de vrouwen hoofdzakelijk doorschijnend in tegenstelling tot de witte vinnen van de mannen. Er waren twee kleurvariëteiten beschikbaar in de aquariumhobby, een met rode vinnen, en een met blauwe vinnen. Hoe dan ook, de oorsprong van deze verschillende variëteiten is mij niet bekend.
Verspreiding en leefgebied
Chelatherina campsi komt voor in de centrale hooglanden van Papua Nieuw Guinea, vandaar zijn gewone naam “Hoogland Regenboogvis”. Het genus Chilatherina wordt doorgaans alleen aangetroffen in de noordelijke gebieden van Nieuw Guinea, maar Chelatherina campsi zijn ook gevonden in de zuidelijke stroomgebieden. Het is het enige lid van het genus dat zo ver wordt aangetroffen aan beide kanten van de Central Dividing Range (Centraal Scheidend Gebergte), welke heeft gefungeerd als een uiterst effectieve geografische barrière voor de verspreiding van de meeste Regenboogvissen noordelijk of zuidelijk. Deze soort werd voor het eerst verzameld in 1954 vanuit een zijrivier van de Jimmi rivier, gelegen ongeveer 420 kilometer van de monding van de Sepik rivier via de Yuat rivier en op een hoogte van ongeveer 1000 meter.
Ze zijn ook verzameld op verspreide locaties in de Markham, Ramu, Sepik en Puari rivieren. De meeste verzamelplekken zijn in het noordelijke stroomgebied van de Scheiding, maar ze zijn ook wel verzameld uit de Waghi en Pima rivieren, beide hoogland zijrivieren van de Purari rivier die zuidwaarts stroomt in de Golf van Papua, en uit de Oomsis rivier in de buurt van Lae.
Binnen hun verspreidingsgebied wordt Chilatherina campsi doorgaans aangetroffen in stromen in bergachtig gebied of bij uitlopers van gebergten. Ze zijn het meest talrijk in de kleinere stromende zijrivieren, ondiepe wateren overschaduwd door regenwoud geboomte waar ze schuilplaatsen vinden tussen de waterplanten, wortels en gevallen takken. Alhoewel gelegen in regenwoud gebied zijn de rivieren relatief open en blootgesteld aan zonlicht, wat ook typisch is voor het soort leefgebied waar Chilatherina normaal gesproken voorkomt. Afhankelijk van de precieze locatie is het water doorgaans tamelijk zacht, lichtelijk troebel met een temperatuur in het gebied van 21 tot 26 graden Celsius en een pH van 7,6 tot 7,8. Andere Regenboogvissen die voorkomen samen met Chilatherina campsi zijn onder meer Melanotaenia affinis, Melanotaenia pimaensis en Glossolepis maculosus.
Opmerkingen
De eerste levende exemplaren die in de hobby kwamen waren verzameld uit de Waghi rivier (Purari riviergebied) bij Mount Hagan in 1979. Vervolgens werd er in de vroege jaren 80 van de vorige eeuw aanvullende exemplaren verzameld uit de Oomsis rivier bij Lae en een kleine stroom bij de Hoogland Snelweg op 105 kilometer noordwest van Lae, beide zijrivieren van de Markham rivier in de uitlopers van het gebergte. Anderen werden verzameld uit een zijrivier van de middelste Ramu rivier in 1988. Deze verzamelingen vormden de basis van de huidige aquariumpopulaties. Echter, Chelatherina campsi zijn nooit ruimschoots beschikbaar geweest en worden ook tegenwoordig zelden aangetroffen in de hobby. Alleen een handvol enthousiastelingen handhaaft ze nog.
Literatuur
Whitley, G. P. (1957) Fishes from inland New Guinea. Records of the Australian Museum 24(3): 23-30.
Auteur
Adrian R. Tappin – Home of the Rainbowfish
Vertaling
Jan Altink
Copyright foto’s
Neil Armstrong
