Carinotetraodon irrubesco behoort tot de familie Tetraodontidae ofwel de Kogelvissen. Deze soort is voor het eerst officieel beschreven in 1999 door Tan.
De Geslachtsnaam Carinotetraodon is afgeleid van het Latijnse “carina,” wat “kiel” betekent, en de generieke naam “Tetraodon,” waarin leden voorheen waren opgenomen. Dit is een verwijzing naar de ribbels over de rug en buik van de mannetjes. Ze kunnen deze opzetten als ze rivalen bedreigen. Het tweede deel is de generieke naam “Tetraodon,” waarin leden van dit geslacht voorheen waren opgenomen. De soortnaam irrubesco is afgeleid van het Latijnse “irrubesco,” wat “rood worden” of “blozen” betekent, verwijzend naar de rode rug- en staartvinnen van volwassen mannetjes.
In het Nederlands worden ze ook wel Roodoog Kogelvis genoemd.
Beschrijving
Carinotetraodon irrubesco is een kleine kogelvis die ongeveer 4,4 tot 5 cm lang wordt. Ze hebben een compacte, afgeronde lichaamsvorm die typerend is voor kogelvissen.
Carinotetraodon irrubesco is een kleine, kleurrijke kogelvis met duidelijke seksuele dimorfie.
Mannetjes hebben een grijsachtig lichaam met een brede, bleke streep die van het oog naar de staartbasis loopt. Ze hebben ook een brede, rode middenventrale streep en soms een rode dorsale streep. De staart- en rugvinnen zijn rood, terwijl de borst- en anaalvinnen meestal doorzichtig zijn, soms met een rode tint.
Vrouwtjes zijn iets bleker met een vergelijkbare brede, bleke laterale streep, maar deze is vaak onderbroken en bevat onregelmatige bruine markeringen. Ze hebben ook twee of drie extra, golvende bleke strepen op het lichaam die een onregelmatig netvormig patroon vormen. De buik is wit met een aantal bruine strepen en een donkere vlek net voor de anaalvin. De vinnen zijn meestal doorzichtig, behalve de rugvin die lichte strepen heeft en de staartvin die geelachtig is met reticulaire markeringen en enkele donkere strepen.
Gedrag en Temperament
Carinotetraodon irrubesco is een relatief vreedzame soort binnen het geslacht Carinotetraodon. Ze kunnen zowel solitair als in groepen van minstens vijf gehouden worden om agressie gelijkmatig te verdelen. Ze zijn territoriaal, vooral de mannetjes, en kunnen soms vinnen van andere vissen bijten of hen lastigvallen. Ze zijn actiever in een goed beplante omgeving met veel schuilplaatsen.
Habitat en Zwemgedrag
Deze vissen leven in troebel, zuur water tussen onderwater vegetatie. Ze zijn niet specifiek bodembewoners, maar zwemmen meestal in de middenwateren van hun habitat.
Levensduur
In het wild kunnen ze 5 tot 8 jaar oud worden, en in het aquarium kunnen ze een vergelijkbare levensduur bereiken als ze goed verzorgd worden.
Biotoop
Carinotetraodon irrubesco is een endemische soort in Indonesië, gevonden in de lagere Banjuasin rivier in Zuid-Sumatra en de Sambas rivier in West-Kalimantan, Borneo. Ze leven in troebel, zuur water (pH rond de 6.0) met veel onderwater oevervegetatie. Hun habitat biedt veel beschutting en voedselbronnen.
Ze delen hun leefgebied met verschillende andere vissoorten zoals Rasbora tornieri, Rasbora bankanensis, Doryichthys deokhatoides en Brachygobius doriae.
Dieet
Carinotetraodon irrubesco eet in het wild voornamelijk kleine ongewervelden zoals slakken, schaaldieren, wormen en insecten. In het aquarium moeten ze een dieet krijgen dat bestaat uit levend en bevroren voedsel. Het af en toe voeren van kleine slakken helpen om hun tanden te slijten, wat belangrijk is om er voor te zorgen dat hun tanden niet te lang worden.
Deze vissen tonen zelden interesse in vlokken, pellets of gevriesdroogd voer en deze voedingsmiddelen worden over het algemeen niet aanbevolen als hoofdvoedsel.
Het Aquarium
Carinotetraodon irrubesco vereist een goed beplant aquarium met een zacht zand substraat en veel schuilplaatsen. Een enkele Carinotetraodon irrubesco kan worden gehouden in een aquarium van 40cm x 40cm x 40cm. Voor een groep van vijf vissen is een aquarium van 90cm x 35cm x 50cm aanbevolen.
De waterwaarden moeten zorgvuldig worden gecontroleerd en het aquarium moet wekelijks worden ververst. Hou de temperatuur tussen de 22 en 28° Celsius. De pH mag liggen tussen de 6. 0 en 7.5.
Carinotetraodon irrubesco is een van de meer vreedzame leden van de Carinotetraodon genus, maar mannetjes kunnen territoriaal zijn. Ze kunnen het beste worden gehouden in een enkelsoortopstelling of met snelle, niet-agressieve soorten zoals sommige tetra’s. Het is belangrijk om voldoende schuilplaatsen te bieden om agressie te minimaliseren.
Het beste substraat voor Carinotetraodon irrubesco en hun gedrag
Voor kogelvissen die zich ingraven, ook wel “wallowing” genoemd, is het belangrijk om een geschikt substraat te kiezen om verwondingen te voorkomen en hun natuurlijke gedrag te ondersteunen. Het beste substraat voor deze vissen is fijn zand. Dit komt omdat fijn zand zacht genoeg is om te voorkomen dat de vissen zich verwonden tijdens het ingraven. Enkele aanbevolen soorten fijn zand zijn: UniPac Silver Sand, JBL Sansibar of filterzand.
De diepte van het zand moet minstens de diepte van het lichaam van de vis zijn. Het is aanbevolen om met een ondiepe laag te beginnen en deze geleidelijk te verhogen naarmate de vis groeit.
Hoe graaft een kogelvis zichzelf in het zand?
Kogelvissen graven zichzelf in het zand door een specifieke techniek te gebruiken die hen helpt om zich snel en effectief te verbergen. Hier is een gedetailleerde beschrijving van hoe ze dit doen:
- Nose-diving: De kogelvis begint het ingraven door met zijn neus in het zand te duiken. Dit helpt om een begin te maken met het losmaken van het zand en een kleine holte te creëren.
- Gebruik van de Staart: Vervolgens gebruikt de kogelvis zijn krachtige staart om zijn hele lichaam verder in het zand te duwen. Door met de staart te slaan, kan de vis zichzelf dieper ingraven en het zand over zijn lichaam heen verplaatsen.
- Camouflage: Afhankelijk van de situatie kan de kogelvis zich gedeeltelijk of bijna volledig ingraven. Vaak laten ze alleen hun ogen en mond boven het zand uitsteken. Dit helpt hen om te camoufleren en onopgemerkt te blijven door prooien of roofdieren.
- Efficiëntie in Jacht: Door zich in te graven, kunnen kogelvissen wachten tot een prooi dichtbij genoeg komt. Zodra een prooi binnen bereik is, kunnen ze snel uit het zand tevoorschijn komen en een verrassingsaanval uitvoeren. Dit is een zeer efficiënte jachttechniek omdat het weinig energie kost.
Redenen voor een zacht substraat
Een fijn substraat moet worden gebruikt wanneer een kogelvis zich ingraaft om verschillende belangrijke redenen:
- Voorkomen van Verwondingen: Kogelvissen graven zich in door met hun neus in het substraat te duiken en hun krachtige staart te gebruiken om hun lichaam verder in het zand te duwen. Als het substraat te hard of te schurend is, kan dit leiden tot schrammen en krassen op hun huid. Deze verwondingen kunnen pijnlijk zijn voor de vis en kunnen hen vatbaar maken voor bacteriële en schimmelinfecties.
- Natuurlijk Gedrag Ondersteunen: Kogelvissen vertonen het gedrag van “wallowing” om verschillende redenen, zoals jagen, zich verbergen voor roofdieren, of gewoon om te rusten. Een fijn zand substraat maakt het voor hen mogelijk om dit natuurlijke gedrag veilig en effectief uit te voeren zonder risico op verwondingen.
- Gemakkelijker Onderhoud: Fijn zand is gemakkelijker schoon te maken dan grover substraat omdat het minder organisch afval vasthoudt. Het afval blijft bovenop het zand liggen in plaats van in de ruimtes tussen de korrels te vallen, wat bijdraagt aan een betere waterkwaliteit.
- Voorkomen van verdichting: Hoewel kogelvissen het substraat regelmatig verstoren door zich in te graven, is het ook belangrijk dat de eigenaar het substraat regelmatig roert om te voorkomen dat het zand compact wordt.
Kweek van Carinotetraodon irrubesco – Roodoog Kogelvis
De kweek van de Roodoog Kogelvis is bijzonder moeilijk. Als het al lukt om bevruchte eieren uit te laten komen dan ben je een klein stapje verder. Het grootbrengen van de jonge visjes is een nog grotere opgave.
Auteur
John de Lange
Copyright foto’s
Michael Negrini – Pisciculture d’Estalens
Enrico Richter – AmazonPredators
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.