Benitochromis nigrodorsalis

Het uiterlijk van de Benitochromis nigrodorsalis doet wel denken aan de Pelvicachromis soorten waar ze dan ook nauw verwant aan zijn. Ze worden met hun 10 tot 12 centimeter totale lengte wel iets groter dan de Pelvicachromis pulcher.

()

Benitochromis nigrodorsalis

Benitochromis nigrodorsalis is pas in 2001 officieel beschreven door Dr. Anton Lamboj. In de handel werden ze al langer aangeboden onder de naam Chromidotilapia finlayi “Moliwe” of “Meloue”. Deze namen zullen ongetwijfeld nog van tijd tot tijd opduiken.

De geslachtsnaam Benitochromis is een verwijzing naar de rivier waar de eerste exemplaren van deze soort zijn ontdekt: Rio Benito. Het tweede deel “chromis” betekend “vis”. De soortnaam nigrodorsalis verwijst naar het uiterlijk van deze soort. “nigro” betekend zwart en “dorsalis” betekend “rug”, een verwijzing naar de zwarte vlek in de rugvin.

Beschrijving

Het uiterlijk van de Benitochromis nigrodorsalis doet wel denken aan de Pelvicachromis soorten waar ze dan ook nauw verwant aan zijn. Ze worden met hun 10 tot 12 centimeter totale lengte wel iets groter dan de Pelvicachromis pulcher – Kersenbuikcichlide. De grondkleur  van het lichaam is een geel/groenige kleur. Op de buik hebben de vrouwen een roze vlek. Bij de vrouwen is deze vlek tijdens het paren en broeden veel helderder van kleur, maar ook de man krijgt dan een roze vlek. Bij de mannen is deze dan wel veel minder intens gekleurd. De rugvin heeft een zwarte band die bij de vrouw dieper zwart is. De rugvin van de vrouw bevat ook een fluoriserende band bovenop de zwarte band.

Een derde manier om het verschil te zien tussen de mannen en vrouwen zit in de staartvin. De mannen hebben op de staartvin een rij blauwige vlekjes die bij de vrouwen ontbreken. De lichaamsbouw van beide geslachten is verder nagenoeg identiek.

Buiten het broeden om is de Benitochromis nigrodorsalis redelijk vredelievend. Andere soorten en soortgenoten worden over het algemeen met rust gelaten. Tijdens het paren, broeden en beschermen van de jongen neemt de agressie uiteraard wel wat toe en hebben ze wat meer ruimte nodig.

Biotoop

Het leefgebied van de Benitochromis nigrodorsalis is vrij beperkt. Ze komen alleen voor in het Zuid Westen van Kameroen. De bekendste vangstplaats is Moliwe River maar ook in de omliggende riviertjes worden ze gevonden. Deze riviertjes vinden hun oorsprong op Mount Kameroen.

Een tweede populatie bevindt zich net ten zuiden van de stad douala in Ndonga River. De vissen van deze locatie zijn wat lichter van kleur en tonen wat meer roze tinten. Verder zijn ze iets minder kleurrijk.

Vlak voor de kust, op ongeveer 30 kilometer van het vast land, ligt het eiland Bioko waar vermoedelijk ook een populatie aanwezig is. Dit eiland behoort tot Equatoriaal Guinee en heette voorheen Fernando Poo.

De Moliwe River is in het droge seizoen veelal niet breder dan een meter of tien met een diepte rond de één meter. Het substraat bestaat voornamelijk uit gemengd zand met wat grind en stenen. De oevers zijn begroeid met lang gras wat over het water hangt. Langs de randen groeit ook wel Anubia. Benitochromis nigrodorsalis zwemt voornamelijk langs de oevers van de rivier.

Door de stenen in het water is het constant in beweging ook al stroomt het relatief langzaam. Het water is hierdoor erg zuurstofrijk. De geleidbaarheid van het water is erg laag tot zo’n 70 microsiemens. Een van de soorten die samen met de Benitochromis nigrodorsalis gevonden wordt is de Pelvicachromis taeniatus.

Dieet

In wild pikt de Benitochromis nigrodorsalis kleine voedseldeeltjes van de bodem. Dit bestaat uit kleine insectenlarven, ongewervelden maar ook stukjes aufwuchs en detritus. Het is dan ook een omnivoor die ook in het aquarium een afwisselend dieet nodig heeft. Ze zijn niet kieskeurig in wat ze eten. Je kunt ze voeren met vlokvoer, granulaat, diepvries en levend voer. Hun voorkeur gaat veelal uit naar artemia, mysis, zwarte en witte mug maar ander levend voer wordt ook wel gegeten.

Geef ze in ieder geval een gevarieerd dieet en zorg er voor dat er wat plantaardig voer tussen zit.

Het Aquarium

Om het natuurlijke biotoop van de Benitochromis nigrodorsalis in het aquarium na te bootsen kun je het aquarium inrichten met een mengeling van fijn zand en grind op de bodem met hier en daar een steen. Als beplanting kan Anubias of Bolbitis worden gebruikt. Voor een volwassen koppel raden we een aquarium aan van minimaal 100 centimeter breedte. Hoewel kienhout in hun natuurlijke biotoop niet of nauwelijks voorkomt zou je dit in het aquarium wel kunnen gebruiken om wat schuilplaatsen te creëren.

Omdat ze leven in een gebied met stromend water waarbij het water door stroomversnellingkjes en rotsen flink in beweging is, houden ze wel van een beetje stroming. Zorg ook voor wat beweging rond de oppervlakte zodat het water goed wordt belucht.

De temperatuur van het water mag liggen tussen de 21 en 26 graden en een pH van 6.0 tot 8.0, bij een GH tussen de 3 en 10. In het wild leven ze weliswaar in zachter water met een lage geleidbaarheid maar ze kunnen goed wennen aan en kweken in wat harder water.

Als gezelschap kun je ze prima samen houden met Afrikaanse Killies of karperzalmen uit de Characidae familie.

Kweek Aquarium en Conditioneren

De manier waarop de Benitochromis nigrodorsalis hun jongen groot brengen is bijzonder. Het zijn namelijk ovofiele muilbroeders, beide ouders broeden de eieren uit in hun muil en beschermen de larven daar geruime tijd. Een goede samenwerking tussen de beide ouders is dan ook belangrijk. Om een goed harmonieus paar te krijgen kun je daarom het beste beginnen met een groepje van deze vissen. Ze vormen dan vanzelf de best passende koppels.

Door hun manier van beschermen van de eieren is niet direct een speciaal kweek aquarium nodig. Ze kweken eigenlijk het hele jaar rond maar zijn op hun productiefst in de natte wintermaanden.

Aan het gedrag van de man en vrouw is te zien wanneer ze klaar zijn om eieren af te zetten. Ze baltsen elkaar regelmatig aan en de kleuren van de beide ouderdieren worden steeds intenser. Ook de man krijgt nu een roze buik en bij de vrouw wordt de zwarte streep in haar rugvin diep zwart.

Zodra de vrouw er klaar voor is worden de eieren afgezet op een vast oppervlak zoals een steen of stuk hout. Direct na het leggen bevrucht de man de eieren. De vrouw draait zich om en neemt de eieren in haar muil. Dit proces herhaalt zich tot alle eieren zijn afgezet, bevrucht en in haar muil zijn opgenomen.

Een nest kan bij een volwassen ervaren koppel Benitochromis nigrodorasalis tot iets meer dan 70 eieren bevatten. Bij jonge en onervaren koppels zat dat iets minder zijn.

Opgroeien van de jongen

Zoals gezegd hebben Benitochromis nigrodorsalis een bijzondere manier van grootbrengen van hun jongen. De vrouw begint met het broeden op de eieren maar na een paar uur geeft ze de eieren over aan de man. Met hun koppen tegen elkaar aan, schudden ze hun kop een paar keer, wapperen met hun borstvinnen en spugen de eieren naar de bek van hun partner. Bij jonge onervaren dieren gebeurd dit wat onhandig en kunnen ze hier vrij lang over doen. Bij ervaren ouders worden de eieren (en later de larven) in enkele seconden over gebracht. Eke paar uur wordt het jongbroed vervolgens overgebracht naar de andere ouder.

In de muil van de ouders komen na een dag of 3 a 4 de eieren uit. Ze teren dan nog geruime tijd op hun eidooierzak. Na zo’n 11 tot 12 dagen kunnen de jonge Benitochromis nigrodorsalis vrij zwemmen. Buiten de muil van hun ouders gaan ze dan op zoek naar minuscule voedseldeeltjes. Tijdens de nacht of wanneer er gevaar dreigt  worden de jongen snel weer opgenomen in de muil van een van de ouders ter bescherming.

Naarmate de jongen groter worden wordt het steeds moeilijker om ze allemaal in de muil op te nemen. Rond een dag of 25  zijn de jongen zo’n 1 centimeter lang en te groot geworden. De jonge visjes worden niet meer in de muil opgenomen. De ouderdieren blijven de jongen nog wel beschermen. In totaal duurt de broedzorg zo rond de twee maanden.

Net als bij bijvoorbeeld Pelvicachromis pulcher kunnen de ouders al vrij snel na het verlaten van hun nest jongen al weer beginnen aan een nieuw nest.

Conclusie

Zeker gezien de bijzondere methodevan broedzorg is de Benitochromis nigrodorsalis een aanrader om in het aquarium te houden. Zorg alleen voor voldoende ruimte zodat ze hun jongen kunnen beschermen zonder dat ze andere vissen in de weg zitten.

Auteur

John de Lange

Copyright foto’s

Kevin Bauman – African-cichlid.com

Referenties

Cichlidae 38-6 – NVC – December 2012
Practicalfishkeeping.co.uk
Cichlidae.com
Fishbase.org

Hoe nuttig was dit bericht?

Klik op een ster om deze te beoordelen!

Gemiddelde waardering / 5. Stemtelling:

Tot nu toe geen stemmen! Wees de eerste die dit bericht waardeert.

Het spijt ons dat dit bericht niet nuttig voor je was!

Laten we dit bericht verbeteren!

Vertel ons hoe we dit bericht kunnen verbeteren?

Extra informatie

Familie

Geslacht

Soortnaam

nigrodorsalis

Karakter

Dieet

Broedgedrag

Herkomst

Sociaal Gedrag

Lengte Minimaal

10

Lengte Maximaal

12

Temperatuur minimaal

21

Temperatuur maximaal

26

pH minimum

6.0

pH maximum

8.0

GH minimum

3

GH maximum

10