Baryancistrus xanthellus – Golden Nugget

Baryancistrus xanthellus – Golden Nugget

Baryancistrus xanthellus is in 2011 officieel beschreven door Rapp Py-Daniel, Zuanon & R. R. de Oliveira.

Voordat hij werd beschreven heeft de soort een tijdelijk L-nummer gekregen. Na het beschrijven vervalt eigenlijk het L-nummer maar veel websites en winkels blijven toch de nummers gebruiken. Meer over de nummering lees je in het artikel: L-Nummers en LDA Nummers? De uitleg!

De Golden Nugget wordt onderverdeeld in 3 verschillende L-nummers allen afkomstig uit de Rio Xingu en Rio Iriri in de tropische regenwouden van Brazilië:

• De L018 heeft middelgrote gele vlekken en komt uit de Rio Xingu
• De L081 heeft kleine gele vlekken en komt uit de Rio Xingu – !!!Deze variant is NIET meegenomen in het onderzoek. Het kan zijn dat later blijkt dat het alsnog een Baryancistrus xanthellus is, maar vooralsnog blijft deze variant zijn L-nummer houden.!!!
• De L085 werd aanvankelijk aangezien voor een aparte soort maar bij nader onderzoek bleek het gewoon om een volwassen exemplaar te zijn gegaan van een L018
• De L0177 heeft grote gele vlekken en komt uit de Rio Iriri

Beschrijving

De Golden Nugget wordt op sommige sites omschreven als algeneter maar dit is niet geheel juist. Met zijn zuigbek die bezaaid is met kleine tandjes, schraapt hij door de aufwuchs. Deze aufwuchs bestaat niet alleen uit een laagje algen maar bevat ook schaaldiertjes, kleine insecten, insecten eieren, insecten larven, plankton en zoetwatersponsjes. Tegelijk met de aufwuchs krijgt de Golden Nugget ook wat houtschraapsel mee naar binnen. In het aquarium moet hij dan ook afwisselend gevoerd worden, voornamelijk groenvoer met af en toe diepvriesvoer. Ook mag kienhout niet ontbreken. De houtvezels houden zijn spijsvertering op gang.

Golden Nuggets laten andere soorten doorgaans geheel met rust en zijn dan ook geschikt voor een gezelschaps aquarium. Hou er echter wel rekening mee dat het nachtdieren zijn. Je kunt ze dan ook het beste wat bijvoeren als de lichten uit zijn. Zolang het licht is komen ze namelijk niet of nauwelijks uit hun schuilplaats. Doorgaans kiezen ze de donkere kant van een stuk hout als verblijf. Om deze vis toch te kunnen zien heb ik in mijn aquarium het hout omgedraaid zodra hij een vaste plek had uitgekozen.

Onderling kunnen deze Baryancistrus overigens zeer agressief zijn. In een te klein aquarium zelfs tot de dood erop volgt. Alleen in een groot aquarium met een overvloed aan schuilplaatsen zijn er meerdere exemplaren te houden.

Herkomst

Zuid Amerika: Rio Xingú bij Altamira, Pará, Brazilië.

Het Aquarium

Deze behoorlijk grote meerval geeft de voorkeur aan een gedimd aquarium met veel schuilplaatsen, in de vorm van planten, kienhout, rotsen en/of kunstmatige grotten. Om meerdere exemplaren van deze soort te houden, of om deze soort samen met andere bodembewoners te houden, is een aquarium van 120x50cm. benodigd, aangezien de soort vrij territoriaal kan zijn.

Bij een gebrek aan geschikte schuilplaatsen of te weinig ruimte kan de Gold Nugget Pleco zich bijzonder agressief tegenover andere bodembewoners gedragen. Indien het de enige bodembewoner in het aquarium is, is een aquarium van 100x40cm. ruim voldoende. Jonge exemplaren kunnen probleemloos tijdelijk in kleinere aquaria gehouden worden, zolang er maar voldoende schuilplaatsen aanwezig zijn. Een sterk filter is belangrijk, aangezien deze vis door zijn nauwelijks te stillen honger veel afvalstoffen produceert.

Alhoewel deze soort, eenmaal geacclimatiseerd, een aanpassingvaardige en sterke vis is, groeit groeit hij, net als de meeste andere Baryancistrus-soorten, vaak niet of slechts zeer langzaam. Dit is te verklaren doordat de houding in gevangenschap in de meeste gevallen niet onder natuurlijke omstandigheden gebeurt. In het wild kunnen ze een lengte bereiken van meer dan 30 centimeter.

Van nature komt de Gold Nugget Pleco voor in ondiep, door direct zonlicht vaak sterk verwarmd water met veel stroming en een hoog gehalte aan zuurstof. Onder deze omstandigheden worden de stenen en kiezels waartussen dezer soort wordt aangetroffen min of meer permanent begroeid met een organische laag bestaande uit plantaardige en dierlijke bestandelen (“Aufwuchs”). De hoge water-temperatuur zorgt voor een snelle stofwisseling, met als gevolg dat deze dieren een zeer groot deel van de dag besteden aan het zoeken van voedsel. Het mag dan ook niet verwonderlijk dit soort (niet makkelijk te reproduceren!) omstandigheden vereist zijn om een natuurlijke houding (en groei) te bewerkstelligen, en dat deze vis vooral geschikt is voor een speciaalaquarium.

De kweek van de Baryancistrus xanthellus – Golden Nugget

De kweek van deze soort is jarenlang problematisch geweest. Verschillende watersamenstellingen en temperaturen gaven geen succesvolle herhaalde kweken. De sleutel tot het succesvol kweken lijkt te liggen in de stroming. Richt de uitlaat van het filter op de ingang van de kweekgrot en de kans dat ze tot kweken overgaan wordt zeer groot, uiteraard moeten temperaturen en waterwaardes wel in de goede richting komen.

Opmerkingen

Baryancistrus-soorten zijn berucht vanwege de moeilijkheidsgraad van acclimatisatie: een aanzienlijk deel – bij sommige soorten meer dan 50% – van de geïmporteerde exemplaren uit dit geslacht sterft gedurende de eerste maand in gevangenschap vanwege stress en ondervoeding. Een ander probleem van recentelijk ingevoerde exemplaren is de aantasting van de bacteriële darmflora, die is verstoord geraakt door transport (met als gevolg spijsverteringsproblemen en een sterk verminderde opname van, juist gedurende de eerste weken, extreem belangrijke voedingsstoffen). In winkels aangeboden vissen moeten minimaal een aantal weken in quarantaine hebben gezeten bij de importeur/handelaar om redelijke overlevingskansen te kunnen garanderen. Bij vissen met ingevallen ogen en buik is dit niet het geval, en de dieren zullen helaas vaker dan niet binnen een paar weken sterven.

Eenmaal thuis dient deze vis nogmaals gedurende een aantal weken in een quarantaine-aquarium gehouden te worden om het dier rustig te laten wennen aan een leven in gevangenschap en de locale waterwaarden. Ook moet gedurende deze periode bekeken worden of de Harnasmeerval goed eet: in het aquarium moeten dan – afhankelijk van het geboden voedsel – rood tot donkerbruin gekleurde dunne, solide slierten ontlasting (door hobbyisten ook wel spaghetti’s genoemd) terug te vinden worden, als teken dat het dier het voedsel eet. Daarnaast kan zo bepaald worden welke soorten voedsel wel en welke niet aangenomen worden. Eet de vis eenmaal goed, is hij actief en alert, en ziet er gezond uit (goede kleuring, bolle buik, licht uitpuilende, heldere ogen), dan kan hij worden overgeplaatst naar een groter aquarium.

Maar daar houden de problemen niet op: hoe kwetsbaar Baryancistrus-soorten ook zijn gedurende de eerste weken, eenmaal geacclimatiseerd is het vaak een heel ander verhaal. Zodra de vis eenmaal aan zijn nieuwe omgeving is gewend zal deze een territorium claimen, en deze ook verdedigen tegen indringers. Met name soortgenoten worden niet geduld, maar ook andere bodembewoners kunnen het zwaar te voorduren krijgen. Gevechten kunnen behoorlijk hevig zijn, en in sommige gevallen (zoals – helaas – ook bij een van mijn Gold Nuggets het geval was) is het aan te raden de vis apart te zetten, om zo onnodige stress en verwondingen te voorkomen. Maar met behulp van voldoende schuilplaatsen en het verbreken van zichtlijnen kan het territorium-probleem in de regel wel opgelost worden zonder dat het nodig is een of meer vissen te verhuizen.

Video

Auteurs

Jonas Hansel – Piranha-info.com
John de Lange

Copyright foto’s

Gert Jan van Beek
John de Lange
Ben Lee – Amiidae.com