Aulonocara ethelwynnae
Aulonocara ethelwynnae is in 1987 beschreven door Meyer, Riehl & Zetzsche. Aulonocara komt uit het Grieks; aulos=fluit en caras is gezicht en verwijzen naar de zijlijnkanalen die op de gaten van een fluit lijken. De naam ethelwynnae is een verwijzing naar de bekende wetenschapper Ethelwynn Trewavas.
Beschrijving
Dit is een van de kleinere Aulonocara soorten. De ethelwynnae komt voor tot op grotere dieptes dan normaal voor een Aulonocara soort. Volwassen mannen die een territorium vormen worden alleen gevonden beneden de 15 meter diepte.
De man heeft een gele gloed over de flanken. De rug-, anaal- en staartvin lichten onder de juiste verlichting blauw op. De vrouwen zijn een wat saai bruin/grijs zoals bij alle Aulonocara.
Zowel de mannen als de vrouwen hebben op hun anaalvinnen eivlekken. Bij de man zijn dit er doorgaans meer en zijn ze helderder geel.
Biotoop
Het verspreidingsgebied ligt aan de westkust van het Malawi meer en loopt van Ngara tot aan Chilumba. Ze bewonen daar het overgangsbiotoop van zand naar rotsen. Voornamelijk het gedeelte van het zand wat bezaaid ligt met rotsen.
De mannen kiezen een territorium op een diepte van meestal rond de 6 a 7 meter. Daar verjagen ze alleen de mannen van de eigen soort. Jonge nog niet volwassen mannen en vrouwen vormen losse scholen in relatief ondiep water van rond de 3 meter diepte.
Dieet
In het zand zoekt de Aulonocara ethelwynnae naar kreeftachtigen en insectenlarven.
In het aquarium moeten ze dan ook gevoerd worden met levend of diepvries voer (geen rode muggenlarven of tubifex). Over het algemeen zijn het geen kieskeurige eters.
Het aquarium
Aulonocara’s houdt je meestal in een groepje van 1 man met 2 of 3 vrouwen. Zorg dan ook voor een voldoende ruim aquarium waarbij de vrouwen aan de aandacht van de man kunnen ontsnappen. Houdt hiervoor een minimale lengte van zo’n 120 centimeter aan.
Richt het aquarium in met zand op de bodem zodat ze hun natuurlijke foerageer gedrag kunnen laten zien. Aan de randen kun je gebruik maken van rotsen om wat schuilmogelijkheden voor de vrouwen te creëren.
Planten zijn voor het houden van de Aulonocara ethelwynnae niet nodig. Doorgaans laten ze deze wel met rust. Mochten ze dit niet doen dan kun je altijd nog wat taaiere planten gebruiken zoals Javavaren (Microsorum pteropus) of Anubias.
De kweek van Aulonocara ethelwynnae
Als een mannetje merkt dat een vrouwtje klaar is om te paaien, probeert hij haar naar een plekje in het zand te lokken. Hij toont zijn broedkleed en laat zijn beste kleuren zien. Met zijn vinnen wijd uitgespreid toont hij zijn flank aan het vrouwtje. Hij laat zien hoe groot en mooi hij is en trilt met zijn lichaam.
Als het vrouwtje hem volgt naar het zand, beginnen ze om elkaar heen te cirkelen. De eieren worden in het zand afgezet, terwijl ze blijven rondcirkelen. Het vrouwtje draait zich na het leggen van één of meerdere eieren om en neemt de eieren in haar bek. Het mannetje draait met haar mee en wrijft met zijn anaalvin over het zand. De eiervlekken op de vin zorgen ervoor dat het vrouwtje bijt in een poging het ei op te pakken. Het mannetje laat wat milt los zodat de eieren in de bek van het vrouwtje worden bevrucht (eivlekmethode).
Het vrouwtje broedt de eieren een paar dagen uit, maar de jongen blijven maximaal drie weken in de mond van het vrouwtje. Als ze groot genoeg zijn, spuugt het vrouwtje de jongen uit en moeten ze voor zichzelf zorgen. U kunt ze direct voeren met vers uitgekomen artemia, fijngemalen vlokkenvoer of stofvoer.
Als je in een gemengd aquarium het vrouwtje de jongen laat uitspugen, worden ze vaak voedsel voor de andere vissen. Als u meer jongen wilt behouden, kunt u het vrouwtje ook na 2 weken muilbroeden scheiden. De eerste uren na het uitspugen van de jongen eet ze ze niet. Je hebt dan ruim de tijd om haar te vangen en terug te zetten bij de andere vissen.
Video
Auteur
John de Lange
Copyright foto’s
Hans Bergkvist
Carsten Gissel
Mark Thomas – Blue Earth Institution – Cichlids in their natural habitat
