Andinoacara biseriatus
Andinoacara biseriatus is in 1913 voor het eerst beschreven door Regan, toen nog als Cichlosoma (Aequidens) biseriatum, De geslachtsnaam Andinoacara is op te breken in twee delen. “Andino” verwijst naar het Andes Gebergte waar zich het leefgebied van dit geslacht bevindt. “Acará” is het woord voor cichliden in de lokale taal van de Tupí-Guaraní. De soortnaam biseriatus is op te breken in twee delen. “bi” betekent “twee”. “seriatus” betekent “rijen”. Dit is in de beschrijving niet uitgelegd maar vermoedelijk een verwijzing naar donkere lengtestrepen of rijen met vlekken op de schubben van de flank.
Deze soort kent twee synoniemen: Aequidens biseriatus en Cichlasoma biseriatum.
Beschrijving
De lengte van de Aninoacara biseriatus man en vrouw zijn wat verschillend. De man kan een maximale totale lengte bereiken van zo’n 12 centimeter. De vrouw blijft met haar 10 centimeter iets kleiner.
De man en vrouw zien er bij deze soort vrijwel gelijk uit. De man is meestal wel wat intensiever gekleurd als de vrouw. Ook zijn de rug- en anaalvin bij de man wat meer verlengd dan bij de vrouw.
De kleur is donker met lichte vlekken op de schubben. Over de flank lopen twee donkere horizontale banden of rijen met donkere vlekken. Soms hebben ze ook verticale donkere banden.
De lippen en buikvinnen zijn afgezet met een klein iriserend blauw randje. De bovenste rand van de rugvin heeft een gekleurde streep die verloopt van wit tot aan oranje, deze rand loopt door in de bovenste rand van de staartvin. In de rugvin, tegen de rug aan, is tussen de 10e en 12e vinstraal een zwarte vlek aanwezig. Deze wordt ook wel ocellus (bijoog) genoemd. Soms is er een tweede vlek aanwezig, deze kan zich zowel vóór als achter het bijoog bevinden.
Rivulatus groep
Andinoacara biseriatus lijkt niet heel erg op de andere soorten binnen het Andinoacara geslacht. Ze zijn echter wel nauw verwant aan Andinoacara rivulatus en Andinoacara stalsbergi. Ze worden daarom geplaatst in de Rivulatus groep.
Biotoop
Andinoacara biseriatus komt alleen voor in Colombia. Ze bewonen daar het stroomgebied van de Rio Atrato, Rio Baudó en Rio San Juan.
Dieet
Dit is een omnivoor. Ze eten dus zowel dierlijk als plantaardig voedsel. Het dieet moet daar dan ook op afgestemd zijn.
Geef ze een variatie aan vlokvoer of granulaat voor omnivore vissen. Je kunt dit afwisselen met bijvoorbeeld erwten en spinazie als groenvoer. Ook levend- of diepvriesvoer wordt graag gegeten. Denk daarbij aan witte en zwarte muggenlarven, artemia, stukjes mossel, garnaal, wormen en dergelijke.
Geef de vissen niet meer dan ze in een paar minuten kunnen opeten. Voer wat blijft liggen vervuilt heel snel het water!
Het Aquarium
Het speciaal aquarium voor een koppel Andinoacara biseriatus moet minimaal 120 centimeter lang zijn maar liever nog wat groter. Naarmate de vissen wat ouder worden, hebben ze de neiging om wat territorialer te worden. Wil je ze combineren met andere vissoorten in dezelfde waterlaag, dan is een aquarium vanaf 150 centimeter lengte aan te bevelen.
Richt het aquarium in met op de bodem grind of zand. Gebruik hout en keien om schuilplaatsen te maken. In hun biotoop komen aan de oevers wel planten voor. Deze kun je ook aan de rand van het aquarium plaatsen.
Waterwaardes
Het water waarin Andinoacara biseriatus voorkomt is wat zuurder en zacht. Hou de pH bij voorkeur tussen de 5.0 en 6.5. Zoals gezegd houden ze van zacht water met een GH onder de 5. De temperatuur mag voor deze soort wat hoger liggen, denk aan 24 tot 29 graden Celsius.
Met welke soorten kun je Andinoacara biseriatus combineren?
Bij het uitzoeken van medebewoners voor Andinoacara biseriatus moet je er rekening mee houden dat het sterke territoriale cichliden zijn. Je kunt ze het beste combineren met bijvoorbeeld de wat grotere Karperzalmen. Een voorbeeld hiervan is de Bloedvlek Tetra. Op de bodem kun je prima wat Corydoras houden. Ook soorten uit de familie Loricariidae, van voldoende grootte, zijn prima geschikt.
Hoe oud kan Andinoacara biseriatus worden?
Met goede verzorging en de juiste watersamenstelling kan Andinoacara biseriatus een leeftijd bereiken van zo’n vijf tot zes jaar.
Kweken met Andinoacara biseriatus
Al vanaf een lengte van zo’n acht tot negen centimeter kan Andinoacara biseriatus zich voortplanten. Ze vormen daarbij een monogaam koppel.
Rond een hol of een platte steen vormen ze hun territorium. De steen wordt door het koppel helemaal schoon gepoetst. Bij het ontbreken van een geschikte steen of locatie, leggen ze de eieren ook wel op het grind. Hoewel er weinig verschil te zien is tussen de geslachten, wordt de vrouw bij het afzetten van de eieren heel donker, tot bijna zwart van kleur.
De vrouw legt zo’n 75 tot 150 eieren die direct door de man worden bevrucht. De vrouw verzorgt de eieren tot ze na twee a drie dagen uitkomen. De man bewaakt de omgeving en verjaagt alle andere vissen uit de buurt.
De pas uitgekomen visjes worden steeds verplaatst zodat ze zich kunnen voeden met micro organismen. Na een dag of zeven kunnen ze zelf zwemmen. Beide ouders beschermen de jonge visjes langdurig.
Je kunt de jonge Andinoacara biseriatus voeren met fijngewreven vlokvoer en pas uitgekomen artemia.
Conclusie
Andinoacara biseriatus is niet de grootste of kleurrijkste soort binnen het geslacht. Wat ze aan felle kleuren en formaat missen, maken ze meer dan goed met hun gedrag. Het zijn interessante vissen die niet al te groot of agressief zijn en daarom goed in een aquarium gehouden kunnen worden. Met wat geluk kun je zien hoe ze een nestje met jongen groot brengen!
Video
Auteur
John de Lange
Copyright foto’s
Erik Bakker – Aqua-specials.nl
Referenties
C. Tate Regan M.A. (1913) LVI.—The fishes of the San Juan river, Colombia, Annals and Magazine of Natural History, 12:71, 462-473, DOI: 10.1080/00222931308693424
Fishbase
Andinoacara.com
Etyfish
Housaqua.com
Aquaportail
