Algemeen
Wetenschappelijk naam of classificatie: Ancistrus L213
Nederlandse naam: Sterrenlicht ancistrus
Familie Loricariidae
Type locatie: Zie het artikel van Ingo Seidel, “De identiteit van de gewone borstelhaarneus”
Entymologie Loricariidae:
Van het Latijn lorica (= korselet, wijzend op het gepantserde thoracale gebied van de vis); Ancistrus: van het Griekse angistron wat haak betekend, wijzend op het gehaakte interoperculaire odontes (=de borstel op de neus) van de vis
Soort informatie:
Grootte (TL of SL in cm) ongeveer 13 cm TL
Identificatie:
Volwassen mannetjes hebben een “borstelige” neus, oftewel zachte tentakels die op hun snuit groeien. Vrouwtjes kunnen ook wat groei op de snuit hebben maar deze zijn bij lange na niet zo dik en duidelijk als bij de mannetjes. De vis heeft witte stippen op een verder zwart lichaam. De soort is niet formeel beschreven waardoor er weinig over bekend is.
Geslachts bepaling:
Volwassen mannetjes hebben dikke vlezige uitgroeisels (tentakels) op de snuit; een aantal van die tentakels is gespleten aan het uiteinde wat ze een gevorkt uiterlijk geeft. Vrouwtjes hebben meestal niet van deze tentakels; bij degene die ze wel hebben, zijn ze aanzienlijk kleiner en dunner en alleen aan de rand van de snuit.
Leefomgeving:
Natuurlijke verspreiding: Rio Tapajos
pH: 6-8
Temperatuur: 25°C – 27°C.
We hebben deze vissen gehouden en gekweekt op deze temperaturen. Tolerantie voor temperaturen boven 30°C lijkt minimaal te zijn.
Andere parameters
De vis doet het goed op verschillende parameters, hoewel we de beste groei van de jongen hebben gezien in gemiddeld hard, neutraal water.
Verzorging:
Voeding Volwassen dieren lijken omnivoren te zijn. De vis raspt constant aan zacht moeras hout. We geven onze dieren veel plantaardige voeding, waaronder verse groenten (wortel, courgette, komkommer, spinazie, paksoi, meloen, papaya en mango).
Verenigbaarheid:
We hebben deze vissen samen gehouden met kleine, gemiddelde en grote Loricaridae van verschillende temperamenten en ze deden het erg goed. Ancistrus zullen geen andere vissen lastig vallen en leren vrij snel om samen te leven. Wel moet gezegd worden dat de vissen hun jongen dapper verdedigen, waarbij vaak het eigen leven ernstig gevaar loopt.
Aanbevolen medebewoners:
Vreedzame kleine en middelgrote vissen is de voor de hand liggende keuze. Als u wilt gaan kweken met deze vissen, zorg er dan voor dat de medebewoners de kleintjes geen kwaad doen zodra ze uit de grot komen.
Inrichting:
Zacht hout (moeras hout) is de voor de hand liggende keuze. Zand heeft de voorkeur als ondergrond. De vissen zullen planten beschadigen, doordat ze over de bladeren raspen.
Aanbevolen aquarium grootte:
De vis lijkt niet te groeien (groot te worden), zodat een 100 liter tank is voor een kolonie van 3-4 vissen meer dan genoeg en zal ervoor zorgen dat elk individu zijn eigen vitale ruimte heeft. Een paar kan gemakkelijk worden gehouden in een 40 liter aquarium mits er voldoende vloeroppervlak is voor de vissen om te bewegen.
Gedrag in gevangenschap:
Indien geplaatst in de juiste omgeving, zullen de vissen zelden in het open te zien zijn. Ze zullen zich de hele dag, al raspend, bewegen tussen de stukken hout. De vissen lijken beter dan anderen om te gaan met slechte milieu omstandigheden, hoewel dit natuurlijk geen reden is om de aquariumhygiene te verwaarlozen.
Andere opmerkingen:
De jongen hebben een witte bank op de staartvin die verdwijnt zodra ze gaan puberen. Ancistrussen zullen kruisen met soortgenoten dus is het belangrijk om geen verschillende soorten te houden van hetzelfde geslacht om hybridisatie te voorkomen.
Voortplanting:
Onze man paait in een smalle houten holte, welke de voorkeur heeft voor voor een aantal Ancistrussen om te paaien. Omdat we op het moment maar 1 mannetje hebben dat paait, weten we niet of kleipotten of leisteen grotten ook een optie zijn zoals bij andere Ancistrussen.
Auteur
Marina Parha and George J. Reclos – MCH
Copyright foto’s
Marina Parha and George J. Reclos
Vertaler
Louise Jong
